ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ

Η απειλή

Λένε πως σ' αυτή τη ζωή ερχόμαστε για να εξελιχθούμε, να ολοκληρώσουμε και να εκπληρώσουμε συμφωνίες ψυχών. Μόνο μ' αυτόν τον τρόπο η ψυχή ηρεμεί καθώς εκπαιδεύεται στα μαθήματα που διάλεξε να πάρει. Αυτό πίστευε και ο Άντονι, πως η Σαμπρίνα μπήκε στη ζωή του για να τον μάθει την υπομονή, να αγαπά τα δύσκολα, τα ασύλληπτα, και μαζί να μάθουν να χαλιναγωγούν τα πάθη και τις ορμές τους ωσότου γνωρίσουν την αγάπη.

Έτσι κι εκείνος προβληματισμένος αλλά και ήρεμος, καθόταν στα βότσαλα με τη θάλασσα να βρέχει τα πόδια του και την κοιτούσε να παίζει με τ' ανίψια του. Όταν βρισκόταν με παιδία ήταν λες και πάθαινε μετάλλαξη, λες και ήταν μια άλλη γυναίκα που τον έκανε να την ερωτεύεται περισσότερο και πιο βαθιά. Και το αληθινό χαμόγελο που έβλεπε στα χείλη της έφτανε για να ηρεμήσει και να σταματήσει τις σκέψεις που βασάνιζαν το μυαλό του.

Τα πιτσιρίκια έφυγαν και ένας από τους φρουρούς την πλησίασε, «Έχει έρθει ένα δέμα για 'σας, κυρία Μορέλι», της είπε με σπαστά αγγλικά, κι εκείνη τον ευχαρίστησε στα ιταλικά και έπιασε το δώρο της με το χαμόγελο στα χείλη.

Πεπεισμένη πως ο Άντονι θέλησε να της κάνει έκπληξη, του χαμογέλασε από μακριά κι άρχισε να ανοίγει με ανυπομονησία το δώρο της, μα αυτό που εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια της έκανε το χαμόγελο να σβήσει από το πρόσωπό της και τα πόδια της να χάσουν τη δύναμή τους, με αποτέλεσμα να πέσει γονατιστή στην άμμο με τα μάτια της να γουρλώνουν, αφού το κουτί περιείχε ένα κομμένο αφτί κι ένα σημείωμα με τα γράμματά του... με τον γραφικό χαρακτήρα του Στιβ που έγραφε πάνω του: «Για το μωράκι μου», και, σοκαρισμένη καθώς ήταν, το άνοιξε και άρχισε να διαβάζει:

«Νομίζεις πως μπορείς να παίζεις μαζί μου, μικρή μου μάγισσα; Αυτό είναι ένα από τα δύο αφτιά του Κλέι. Αν δεν είσαι πίσω σε μια εβδομάδα από τώρα, να ξέρεις πως θα τεμαχίζω αργά τον παράλυτο και άχρηστο αδελφό σου για να σου δείχνω την αγάπη μου.»

Ο Άντονι την είδε να πέφτει κάτω και σηκώθηκε και την πλησίασε, «Τι έγινε, Σαμπρίνα;» ρώτησε καθώς έπεφτε κάτω μαζί της.

«Πρέπει να φύγω...» του είπε μόνο με το πρόσωπό της να πανιάζει από τον τρόμο, και ο Άντονι πήρε στα χέρια του το γράμμα και κοίταξε το κουτί ενώ το στομάχι του ανακατεύτηκε από το θέαμα του αίματος και του αφτιού.

«Λέει ψέματα», της είπε με βεβαιότητα εκείνος που την έκλεισε στην αγκαλιά του βγάζοντας το κινητό του από τη τσέπη του για να καλέσει τον αρχηγό της φρουράς του.