Kabanata 17

191 20 45
                                    

Kabanata 17

Araw ng Linggo kaya naman pupunta ako ng Simbahan para magsimba. Hindi ko ito madalas magawa dahil madami akong sideline na trabaho pero hindi ko naman nakakalimutang magpasalamat Sakanya.

Minsan ay kinukwestiyon ko Siya kung bakit kailangang mangyari iyon. Bakit kailangan masaktan ako. Bakit naghihirap kami na kahit anong kayod, walang nagbabago. Pero naisip kong, everything has a reason. Although, we can't understand the reasoning behind each and every event. God does things, which are good for us. That we don't need to question Him because He knew what's better for me, for us. We just need to trust Him. There are reason for everything. Nothing happens without permission of God.

Pagkatapos ng misa ay bumili ako ng Sampaguita sa batang naglalako sa labas ng Simbahan. Bumili ako ng bente pesos para may mailalagay ako sa altar mamaya.

I was about to leave when Caerus rush to stop me. "Uy, Nadia!" tawag nito sakin. "Nagsisimba ka pala? Buti hindi ka nasunog." natatawang sabi nito.

He's wearing white Polo Shirt that fits him perfectly and black Pants. Gwapong gwapo si Caerus habang may suot pang sunglasses kahit nanggaling lang naman sa Simbahan. At wala naman talagang tapon sa kanilang magkakaibigan, lahat sila magagandang lalaki.

"Bumili ka ng kausap mo, Caerus. Kakasimba ko palang, ayaw kong demonyohin kaya tigilan mo'ko." sabi ko at tinalikuran siya para maghanap ng masasakyang trisikel.

"You're so grumpy, Nadia." umiiling na sabi nito habang sinusundan ako.

"Wag mo nga akong sundan kung mang mang aasar ka lang."

"Wag kang feeling, Nadia. I just want to inform you about Dilas."

"Bakit mo naman sasabihin sakin 'yan?"

"Because you were the one who's with him yesterday."

"What about him?"

"He's in the Hospital. He's in critical condition--"

"A-Ano? Anong n-nangyari sakanya. Bakit naging kritikal?!" nag aalalang tanong ko. Dahil ba 'to kahapon?

"Charot lang." tumatawang sabi ni Caerus at buti nalang napigilan ko ang sarili kong batukan siya. "Ang ganda ng reaction mo! Sayang, kung nakuhanan ko lang sana ng video, laugh trip sana 'yon!"

"Punyeta ka!" malutong na mura ko sakanya.

"Hoy, gago ka. Kakasimba mo lang, don't say bad words!" saway nito sakin na akala mo ay hindi nagsalita nang masama.

"Anong nangyari kay Zender? Okay na ba siya?"

"Hindi ko pa alam. Pupunta palang ako sa hospital, sama ka?" tanong nito at nakita ko nalang ang sarili kong nasa sasakyan ni Caerus habang binabagtas namin ang daan papunta sa Hospital kung saan siya dinala.

"Fajardo Hospital.." basa ko sa naka sulat sa taas ng building. Ito na 'yong hospital na sinabi sakin ni Lily noon, na ang may ari ay ang mga magulang ni Zender.

He's really out of reach. Napaka yaman niya at hindi ko alam kung bakit gusto niyang magbenta ng buko juice sa daan, tumulong samin ni Nanay sa palengke and he even do gigs at Pub Lane. He doesn't need to do that things because they rich but I saw how passionate and happy he is while doing those things.

Bumaba kami sa sasakyan at noong papasok kami ay nakita ko kung gaano kataas ang building ng ospital. We entered at the hospital and this is my first time to here and I almost drop my jaw because of the interior of the Hospital. In this is the type of hospital that you wanted to sleep here everyday. There's also no foul smell because the Hospital smells expensive and it's ventilated.

The Highest Peak of Waves (Isla de Provincia #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon