bakudeku
[omegaverse, yarı texting, özgünlüksüz au]
alfa katsuki x omega izuku
+81**:
bakugou katsuki, seni boktan alfa.
geçen yaz bir kızın oldu, tebrik ederim.
baba oluşunu kutlayalım istersen, ha?
(görüldü)
📌uyarı: karakterlerin hepsi reşitti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
・。・
izuku'nun anlatımından:
"bakamı iştiyoyum ben! baka!"
"baban okulda enaki! birazdan gelecek, ağlamayı kes!"
"bana ne, bakamı iştiyoyum! şeni değil, bakamı!"
ciddi misin? yorgunlukla kendimi koltuğa bıraktım. üşenmeden ayak ucuma kadar gelip eşofmanımı çekiştirmeye devam etti. bir de eksik olmayan çığlıkları, deli gibi ağlıyordu. bu zamana kadar yanında baban vardı zaten. görende canını alıyorum sanır.
kafam zonkluyordu. enaki'yle ilgilenmek eğlenceli olduğu kadar yorucuydu da. gerçi son zamanlarda biraz daha rahattım. doğduğundan beri hanımefendinin yanında olan benim ama anında satılan da benim. bakugou'ya yapışmıştı resmen. tamam, çok tatlılar, baba kız ilişkileri çok tatlıydı. ama ben neydim burada ya! sadece acıktığı zaman koşarak bana geliyordu. enayi miydim ben!
bu durum istemsizce canımı sıkıyordu. ya bakugou onu benden almak isterse ve enaki de koşarak ona giderse? ben ne yapardım? üstelik tek dayanağım enaki'yken. aklıma geldikçe kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.
bir haftadır bakugou bizde kalıyordu ve bir sıkıntı çıkardığı söylenemezdi. sandığımın aksine iyi anlaşıyorduk. ben ev işlerini hallederken o enaki'yle zaman geçiriyordu. sonrasında anlaştığımız gibi ona ders çalıştırıyordum. matematiği gerçekten de berbattı. hayır yani bir insan bu kadar rezil durumda olamaz. dört işlemi bile yok denebilirdi! soruları yanlış yaptıkça suratına çarpasım geliyordu. bazen yapıştırıyordum tabii ama konumuz bu değildi.
başlarda sıkıntı etsemde artık rahatça bakugou'nun yanında enaki'yi emziriyordum. zaten tek odaklandığı enaki oluyordu. aklıma gelen görüntüyle kendimi gülmemek için zor tuttum. hayatımda bakugou kadar şapşal birini gördüğümü hatırlamıyordum. gözümün önünde süt çıkıyor mu diye saatlerce kendi göğsünü sıkmıştı. hatta enaki de merak edip babasının göğüslerine yapışmış süt içmeye çalışmıştı. süt gelmeyince de sütsüz kaldım diye ortalığı ayağa kaldırmıştı. bu kız kesinlikle bana benzemiyordu, babası kılıklı!
hayatımda çokta büyük bir değişiklik olmamıştı. boynuma taktığım tasma dışında. her ne kadar bakugou'ya güvensem de sonuçta bir alfaydı. gerçi tasmanın pek işe yaradığı söylenemezdi. alfaların dişlerine dayanamayıp kırılıyorlardı.
denendi ve onaylandı.
"BEN BAKAMI İŞTİYOYUM! ANNE DEĞİL BAKA!"
çocukları dövmeyen ve dövenlerden de nefret eden birisiydim. ama az kaldı, enaki sayesinde o da olacaktı. burda annen varken baban mı yani? düşününce ben ona kıyamazdım. hangi elimi kaldırdıysam kendi ellerimle kırardım.
