4.Bölüm: Yardım

23 1 0
                                    

...zannetmiştim.Ama arkamı döndüğümde gördüm yüz içimi rahatlattı.en azından yakalandığım kişi Efe'ydi."Acaba burada ne işi var.Üstünde formada var."Garip" düşüncelerle boğuşurken Efe kısık bir sesle "Ne işin var senin burada,burası erkek soyunma odası farkındasın değil mi?"dediğinde afalladım.Elimdeki kramponu görmesi diye iki büklüm olurken "t-tuvaletim geldi ne yapayım yani" dedim.Pek inanmışa benzemiyordu.Ama aklıma ilk olarak bu yalan gelmişti.Artık dönüşü yoktu."Efe,beni buradan çıkar lÜTfennnn!"diye yalvarırken en kuvvetli silahımı kullanmaya karar verdim ve tüm sevimliliğimle gözlerimi ardına kadar açtım.Yavru bir Köpek gibi bakmaya başladım.Efe buna dayanamazdı.
Efe üfleyip püflerken kafasının üstündeki beliren ampulü görür gibi oldum. Efe birden soyunmaya başladı resmen küçük çaplı bir bir şok geçirmiştim. Efe hemen ter içinde kalmış formayı bana uzatıp giymemi istedi. Bunun gerekli olduğunu bilmesem hayatta giymezdim.Efeden arkasını dönmesini istedim. Efenin dönmesini kramponunu saklamak için istemiştim.Döndüğünde formayı hemen üstüme geçirdim kramponu formanın altından koltuk altıma sıkıştırdım. Efe arkasını dönmemeden öylesine efeyi süzdüm vücudu fena değildi.Efe arkasını dönsün diye omzuna dokundum.Efe arkasını döner dönmez hızlıca çıkmalıyız demesiyle harekete geçtik. Efeyle soyunma odasının önündeydik.Efe usulca içeriyi gözledi.zaten bağrış sesleri kesilmemişti. Efe hemen beni sağ yanına alıp olabildiğince beni gizlemeye çalışıyordu. Kapıya çok yakındık.arkadan Efeye seslenmeleriyle irkildim ve hızlıca kapıdan çıktık.O heyecanla ve sakarlığımın birleşimiyle yine mükemmel birşey yapıp kramponu düşürmüşüm. Bunu şimdi fark etmiştim. Hemen etrafa bakındım ve arkamı döndüğümde efe yerde birşey alıyordu. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Çok kızacaktı biliyordum ama tam olarak böyle olmadı. "Ona aşık olduğunu biliyorum,kendine eziyet etmeyi ve kendini ezik görmeyi bırak.Sana yardım edeceğim. Yarın okul çıkı buluşuyoruz.(Keşke etrafındaki insanları görmeyecek kadar aşkından kör olmasan...)"dedi fısıldayarak ,kramponunu verdi ve soyunma odasına gitti. Aklımda binlerce soru bırakarak gitti ve hepsinin cevabını almak için yarını beklemeliydim. O an saate baktığımda geç kaldığımın farkına vardım be koşarak eve gittim. Formasının üstümde kaldığını eve gidince farkettim. Annem geldiğimi duymuş olacak ki hemen elleri leğen kemiğinin üstüne koymuş bir şekilde kapıya doğru geldi ve sorgu sual başlamıştı... Hızlıca dediklerini onayladım ve direkt odama yöneldim kapıyı kapattıktan sonra annemin sesi azalmıştı dakikalar geçti ve artık ev sessizliğe boğulurken üstümü değiştirmeden yastığıma yüz üstü uzanıp uykuya daldım. Yarın çok yorucu bir gün olacaktı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 20, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bizim Masalımız (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin