SPA Dedications

CAN WE GO BACK?

Dedicated to: Roxie Orpiano

    
I don't know where to go. Seeing my squad happy without me makes me feel not important to them.

I have this guts that their blame is on me. I am not stupid to not realize that they're treating me like a ghost.

Existing yet not realized. You know the worst part? I am the first person who treated them like a real family but they're treating me like nothing.

Ang sakit isipin na, pag pasok mo sa pinto ng classroom niyo mapapatingin ka na lang sa kanilang masayang nagkukuwentuhan.

Buti na lang nandiyan siya, palagi niya 'kong dinadamayan.

"Roxie, pahiram ng notebook mo sa AP."

"Heto—"

"Thanks, Shaina!"

Napayuko na lang ako at pinigilan ang luha kong huwag mahulog.

'Don't worry, babalik din kayo sa dati.'

Ngumiti ako sa sinabi niya.

"Class, can you live without plastics?"

"Maybe."

"No way!"

"OO naman ma'am. Ang saya-saya kayang mabuhay lalo na 'pag walang PLASTIC sa buhay mo. Gaya na lang ng iba riyan."

Rinig na rinig ko ang pagpaparinig ng isa sa mga barkada ko.

'Wag kang umiyak, babalik din kayo sa dati.'

"Sino nagsulat ng pangalan ko sa noisy?!" sigaw ko. Sino ba'ng hindi magagalit kung nakita mong nakalista ang pangalan mo sa noisy kahit 'di ka naman maingay.

Nakaka(t)awang isipin pero naglilista pa rin kami ng noisy.

"Pinasulat lang sa'kin," sagot ni Shaina.

Padabog akong pumunta sa board at binura ang pangalan ko at sinulat ang pangalan niya.

Naiinis ako nang sobra!

Umupo akong walang kibo sa upuan ko. Isang upuan lang ang pagitan namin kaya dinig na dinig ko ang mga malulutong na mura niya.

Pumunta siya sa harap at binura ang pangalan niya.

"Isang beses pang masulat pangalan ko, 'di ako magdadalawang isip na sabunutan ka!"

Nanatili akong walang kibo.

'Don't worry magiging maayos ang lahat. Babalik din kayo sa dati.'

Aaminin kong namimiss ko na sila. 'Pag nag-aaway kasi kaming magtotropa, kampihan talaga. Anim kami sa grupo at dalawa lang ang kakampi ko. Si Norene at ang sarili ko.

Ang sarili kong laging karamay ko. Ang sarili kong laging iniintindi ako. Ang sarili kong laging nag sagsasabi na, 'Don't worry, babalik din kayo sa dati.'

Miss ko na ang tawa nila. 'Yong bonding namin. Alam kong may kasalanan ako at sana mapatawad na nila ako.

Ang hirap mag-isa.

Can we go back? Can we make our friendship back again?

Tumingin ako sa langit at doon ko nakita ang mga masasayang araw namin.

"HAHAHAHAHA!"

"Happy 3rd friendsary guuuyyss!" we shout in joy as we jump onto the pool. Natupad din sa wakas ang hiling ko. Nagkaayos na kami.

Friends and best friends are two different words, better not to flip flop them. Best friends are those friend that will stand by your side and ready to hear your problems.

They will hurt you, yes. You fight, yes. You misunderstood, yes. Friendship is not friendship if it doesn't have a quarrel. Trust me, it makes your friendship more stronger.

No matter how you push them away, no matter how you argue things about your personal life, you guys will never break apart. Friendship is like a spring, no matter how far you stretch it, it will go back to its normal appearance. Yeah, no matter how far you walk away from each other, you will always fall to the begining.

Copyright 2020