Dedicated to: Joshua Dave Erang
"LYRA!"
Nanginig ako sa kinauupuan ko dahil sa malakas na pagsigaw ni Joshua sa pangalan ko. He's my fiance.
"LYRA! Where the fvck are my foods?!"
"J-joshua, sabi mo kasi kanina hindi ka na kakain—"
"So, you want me sick!?" Lumapit siya sa'kin at hinawakan nang malakas ang panga ko. "Gusto mo 'kong magkasakit para makasama mo ang ibang lalaki mo! Gano'n ba?!"
"Wala akong ibang lalaki!"
"Sa tingin mo tanga ako para hindi makita na kasa-kasama mo ang lalaki mo?!"
Hinila niya ang buhok ko at lalo pang binaon ang kamay niya sa panga ko.
"J-joshua nasasaktan ako!"
Tumingin ako sa mata niya.
"Joshua~"
Naging inosente ang mukha niya at binitiwan ako. Kumawala na ang mga luha ko no'ng hinawakan niya ang pisngi ko.
"Love, bakit ka umiyak? What's wrong, baby?"
Niyakap ko na lang siya nang mahigpit dahil nanginginig pa rin ako sa takot. Kahit gaano niya akong saktan, natatakot pa rin akong iwanan siya. Mahal ko siya eh.
Mahal na mahal ko siya at handa akong maging manhid sa bawat pagkakataon.
"I love you Joshua. Mahal na mahal."
He caress my hair and kiss me on my forehead. "I love you more, baby."
"Shhh~ stop crying. Ang pangit mo pa namang umiyak."
Pinalo ko siya sa dibdib at inaya ko na siyang kumain.
Kinabukasan, tahimik kaming kumakain ng umagahan. Medyo nahihirapan ako sa pag nguya dahil sa sakit ng panga ko.
"Napa'no 'yang panga mo? Bakit may pasa?"
Ikaw ang gumawa sa'kin nito.
"Wala. Na subsob lang ako sa hagdanan kahapon."
Hinawakan niya ang panga ko at sinuri. Nakaramdam ako ng kaunting takot, baka may gawin na naman siya.
"Sabihin mo nga, ginawa ba 'yan ng kabit mo?" Binagsak ko nang marahan ang kubyertos na hawak ko at galit siyang tinignan.
"Wala nga akong kabit, Joshua! Ba't ba ang kulit mo?!"
"B-bakit mo ko sinisigawan? Are you breaking up with me?" Dali-daling nagbago ang expression ko at lumapit sa kanya't niyakap.
"Sorry, love. Sorry. Hindi naman kita iiwan eh. Hmmm? Kumain ka na huh?" Kinuha ko ang kutsara at sinubuan siya.
"You're not breaking up with me?" Umiling ako, "Promise?"
"Promise."
"Lyra, I want chicken adobo for lunch pleeaassee?" Joshua with his puppy eyes embraced me from my back that made me smile. Kanina pa kasi siya nangungulit na gusto niya raw ulamin ay adobo.
YOU ARE READING
SPA Dedications
Short StoryA pure dedication for each and everyone of my classmates from SPA (SPECIAL PROGRAM IN THE ARTS) section, batch 2020-2021. Most of these are made way back 2020 and posted it online. Now that I got the chance to share here, why won't I grab that chan...