BORDOLU'NUN ALEVİ

1.bölüm

hikayeme şans verdiğiniz için çok teşekkür ederim... 🙈

Alev'den:

sabah alarmın çalmasıyla uyandım ve büyük gün için hazırlanmaya başladım.

Bugün büyük bir ameliyata gireceğim kendimi tanıtarak başlayayım.

28yaşındayım doktorum, ismim Alev
Babam zengin bir iş adamı annem ise ev hanımı diyebiliriz. Tek derdi karasoy ailesine yakışır hareket etmem
Babamın da tek derdi iş güç.

Küçüklükten beri sevgi görmedim. annemin tek derdi aileye yakışır biri olmam babamın da tek derdi şirketi.

Çocukluk arkadaşım hande ve ailesi var bir tek. Benimle ilgilenen handenin annesi bizim evde çalışan hizmetliydi ama annemden görmediğim sevgiyi ondan görmüştüm .

Handenin annesi, safiye teyze handeyle bizim eve gelmiş, handeyle yaşıtız zaten beraber büyümüşüz, üniversite sınavına hazırlanırken de beraber çalışmıştık. Onun durumu yoktu ama benim verdiğim kitaplarla hazırlanırdı.Bende her kitap aldığımda ona da alırdım.

O kabul etmese de kardeşiz biz der onu bir şekilde ikna ederdim. Özel ders için hoca geldiğinde onu da çağırırdım.

Ve ikimiz el ele verip başardık handenin ailesi onunla gurur duymuştu
Benim ailemde ne yaptığımdan bir haberdi ama niyazi amca yani handenin babası, benimle gurur duyduğunu söyleyip sarılmıştı

Çok konuştum, sanırım ama neeyseeee

beyaz bir gömlek giyinip 3 düğmesini açık bıraktım. Açıkta kalan yere kolye taktım, altıma yüksek bel siyah pantolon giyindim ve beyaz spor ayakkabımı da giyinip hafif makyaj yaptım.

Odamdan çıktım ,kahvaltı masasına ilerledim ,babam gazete okuyor annemde moda dergisi karıştırıyordu.

Benim sandalye çekmemle tüm gözler bana döndü.Bense birazcık ürkmüştüm.

- akşam geldiğinde konuşacaklarımız var
Dedi babam ve nedense tuhaftı.

Annemde birseyler biliyor ama sesini çıkarmıyordu.

Bende ne kadar merak etsemde kahvaltımı yapıp evden çıktım, arabamı hastaneye doğru sürdüm.

Hastaneye geldiğimde birkaç kişinin gözleri üstümdeydi, sanırım; bugünkü ameliyattan dolayıydı odama doğru yürüdüm ve üstümü değiştirdim .

6 saat sonra:

Yorucu ameliyattan çıkmış eve doğru arabamı sürüyordum ,bir yandan da handeyle konuşuyorduk.

Eve geldiğimde görüşürüz diyip telefonu kapattık.
Eve girdiğimde tüm gözler üstümdeydi annem babam hizmetçiler...

Yemek masasına geçtik ve babam:

- k kızım sana söylememiz gereken birşey var

Bana ilk defa kızım demişti, ilk defa parlayan gözlerle, handenin annesi safiye teyzeye baktım. Onun da gülüşü buruktu, gözleri dolmuştu.

Neden herkes tuhaftı?

-dinliyorum baba

Dedim büyük bir mutlulukla, annemde pür dikkat bana bakıyordu.

-seni bulduğumuzda çok küçüktün, bizimde çocuğumuz olmuyordu çöp konteynırının yanında ağlıyordun,bir pusetin içindeydin. Biz bizde dayanamadık seni aldık yanımıza ,bu yüzden bakıcı tuttuk tahmin edersin ki Ela doğunca seni unuttuk.

Ben donmuş bir şekilde babama bakıyordum, ne yani ben onların öz evladı değil miydim ,ben ben kimdim, neydim ben?

Gözlerimden yaşlar süzüldü ama hâlâ sesimi çıkaramıyor söylediklerini sindirmeye çalışıyordum.