2.bölüm

9.1K 254 9
                                    

Abim bana doğru yaklaştı, O yaklaştıkça ben daha çok strese giriyordum.

- merhaba hanımefendi, size nasıl yardımcı olabilirim?

Ben cevap veremiyor ,ne diyeceğimi kestiremiyor, sadece bakıyordum.
Acaba kabul edermiydi beni?

sadece gözlerine bakıyordum.

Hande beni dürttü 'hadi 'dercesine, kaşını kaldırdı.

Derin nefes aldım.

-be ben
konuşamadım ve elimdeki fotoğrafı uzattım, belki anlar diye. Bir fotoğrafa bir bana baktı.

- se sen bu fotoğraftaki kız sen misin

Dedi şaşkınlıkla, sadece kafamı sallayabildim. Ben ne olduğunu anlayamadan beni kendine çekip sarıldı.

Bende kendime gelir gelmez ona sarıldım. İlk defa biri, kan bağım olan biri ,bana sarılmıştı ; ağlıyordum.

Sonra ayrıldık yüzüme baktı .

- her yerde seni aradım her yerde

Dedi ve yanağımı okşadı. Ne yapacağını o da bilememiş olacak ki

-birden sarıldığım için özür dilerim. Rahatsız oldun mu ?

Dedi ben hâlâ konuşamadığım sadece ağladığım için hayır anlamında kafamı salladım

- sen nasıl geldin nasıl buldun beni ben aradım bulamadım seni

Askerlerine bizi yalnız bırakması için emir verd. Hande de askerlerle beraber gitti , bende ne yapacağımı bilemeden öylece baktım, abim de beni oturttu.

Nasıl öğrendiğimi anlattım ama korkuyordum , beni neden bıraktıklarını sormaya abim soru sormak istediğimi anlamış olmalı ki

-sor ne soracaksan .

Dedi parmaklarımla oynayarak,

- ş şey be ben sadece seni biliyorum.

Dedim devamını getiremedim o da sorumu anlamış olacak ki

- annemiz var şuan evdedir. Önce seninle konuşmak istedim, sonra yani eğer istersen annemle ,yani annemizle tanışırsın ve seni bırakmadık. Sadece evimize saldırı oldu ve seni kaçırdılar ama biz seni aradık. Ancak yetimhanede felan kaydın yoktu ,seni bulamadık. Sen daha 2 yaşındaydın, bende 9 yaşındaydım. annem kaç sefer hastalandı, senden sonra 2 sene hastanede yattı.

- pe peki babam ya yani babamız?

Bunu demem üzerine abim elini sıktı ve

- o yok , onunla ilgili birsey sorma; annemede bunu sorma .

Dedi sesini yükselterek . Bense korktum. o da korktuğumu anlayıp

-özür dilerim ama lütfen sorma ,sadece yaşıyor olduğunu bil.

Dedi sonlara dek sesi kısılarak, bende onu üzmemek adına sesimi çıkarmadım.

1 saat sonra:

Biraz daha konuştuktan sonra askeriyenin ön tarafına geçtik. Hande beni görünce hemen geldi ve abimle selamlaştılar, onları tanıştırdım.

Daha sonra abim ben ve Hande annemle tanışmak için eve doğru yürüdük. Daha doğrusu abim önden yürüyor , bizde onu takip ediyorduk. Hande bana gülümsedi ve kulağıma fısıldadı' bak sana demiştim hersey güzel olacak hissediyorum'

Kapının önünde abimin durmasıyla durduk ve abim kapıyı anahtarla açtı. Bizi önden buyur etti çekinerek içeri girdim salona doğru bizi yöneltti, bir kadın benim gibi kızıl yeşil gözlü bir kadın vardı karşımda. O donup kaldı, bana bakarken bende ona bakıyordum.

BORDOLU'NUN ALEVİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin