•~•𝑬𝒇𝒍𝒂𝒉 •~•

....

Gökyüzüne baktım. Güneş doğmadan önce ufukta, güneşin yakınından gökyüzüne doğru yükselen üçgen şeklindeki sönük ışık görünüyordu zadyok ışığı. Henüz erkendi, Eflah'ın dünyasından çıkmak istemiyordum, kaldığım yerden devam ettim.

Üzgün olduğum zamanlarda küçük çocuklara sarılırdım çünkü o çocuk masum olurdu duygularımı incitmezdi. Oyuncaklarıyla oynayan kuzenimi yanıma çağırdım küçük adımları ile gelmesini beklemeden yanına gittim. Kocaman sarıldım, küçüğüm olanlardan habersiz sevgime karşılık sarıldı bana gözyaşlarıma hakim olamadım. Onu daha fazla sıkmamak için bıraktım ama o gitmedi başını yaralı kalbime yasladı öylece kaldı. O sırada telefonuma bildirim geldi açıp baktım

Heart 113 ' den bir mesaj

- Heart 113 : Bana karşımdaki insanın kim olduğunu ne halde olduğunu bilmediğim halde sıkıldığım için mesaj attığımı söyledin. Ama sende şu an kim olduğumu ne halde olduğumu bilmiyorsun ve yargılıyorsun. Ne yaşıyorsun bilmiyorum ama hayat sana ne yaşatırsa yaşatsın. Karşındaki insana yansıtmamalısın neyse rahatsızlık verdim bye bye..

Haklıydı belki benden daha kötü bir durumdaydı ve benden teselli almak istemişti.

- Mavi.aşığı : Ben üzgünüm gerçekten özür dilerim haklısın hayat ne yaşatırsa yaşatsın karşımdakine yansıtmamalıyım.

- Mavi.aşığı : Rahatsızlık vermedin..

O sadece görüldü atmıştı. Onu gerçekten kırmış mıydım ? kırılmak istemiyorken onu kırmıştım.

- Mavi.aşığı : Sadece görüldü mü atacaksın..

- Heart 113 : Dur be. yeğenimin parmağı gözüme girdi :)

O mesajından sonra kahkaha atarak gülmüştüm. Günlerden sonra ilk defa gülmüştüm , o gülmeme sebep olmuştu.

- Mavi.aşığı : tesadüfe bak benim de kuzenim kucağımda. Ve şuan uyuyor ben onu yatağına bırakıp geliyorum.

Kuzenim kucağımda uyumuştu onu yatağına yatırmak için kalktım. Yatağına yatırdıktan sonra yengeme yardım için mutfağa gittim. Bulaşıkları yıkmak için hırkamın kolunu yukarı kaldırdım kestiğim kolum acıdı acıyla inlerken yengem kolumu gördü aşırı kızdı bana kimse için kendimi cezalandırmamamı söyledi ama ben kimse için değil kendim için yaralamıştım kendimi. Yengem kolumu sarmak istese de izin vermedim kolumdaki kesikleri değil  kalbimdeki  yaraları iyileştirmesini istiyordum. Odaya geri döndüm 3 bildirim gelmişti.

- Heart 113 : Hey!! kuzenini yatağa yatırıp gelecektin. Tüm aileni mi uyuttun

- Heart 113 : Aloo kime diyorum..

- Heart 113 : Yok yok sen kuzenini uyutmak isterken kendin uyudun..

Ve ismini bilmediğim o adam yine güldürmüştü beni, Konuşmamız üzerinden günler geçmişti. Ben artık onu merak ediyordum. Adını, yaşını , yüzünü..