ZEMHERİ (Askıda)

5.İlk gün

Merhabalar çok beklettim umarım beğenirsiniz

Keyifli okumalar🥰

Hayat ne kadar garipti değil mi ? Bir gün öncesi mutluyken bir gün sonrası mutsuz olabiliyorduk. Tıpkı Mislin gibi Mardin'e gelmeden önce mutluyken,Mardin'e geldiği gün mutsuz olmuştu.

Şimdi ise hiç bilmediği bir konakta,hiç tanımadığı insanlarlar bir hayata başlamıştı.Zamanla onlarla yaşamaya alışmış olacak ve kendinden önce onları düşünmeye başlayacaktı. Yaşamın onlara neler getireceğini bilmeden birbirlerine alışmaya çalışacaklardı.  

Sabahın ilk ışıklarıyla kapılarının çalınmasına gözlerini açan Merih ve Mislin neler olduğunu anlamak için bir süre kapıya baksalarda bir şey anlamamışlardı.Kapı tekrar çalınmasıyla dışardan onlara seslenen Hacer hanımın sesini duydular. 

"Gelin hanım çarşafı getir."Diye seslendi Hacer hanım.

Mislin duyduğu şeyi anlamaya çalışırken Merih yavaştan sinirlenmeye başlıyordu. Duyduğu cümlenin doğru olmamasını diledi. Yengesi böyle birşey istemiş olmasın istedi.Daha onlar üstlerinden şaşkınlıklarını atamamışlardı ki Hacer hanım bir daha seslendi. Merih hızla yerinden kalkıp kapıyı açtı Mislin ise hemen arkasında belirdi.

"Ne istiyorsun yenge sabah sabah."Dedi Merih sinirle.

"Çarşafı istiyorum  Merih ne isteyecem. Gelin çarşafı getirsin."Dedi Hacer hanım yüzlerine baka baka.

"Siz ne istediğinizin farkında mısınız acaba?"Diye sordu Mislin şaşkınlıkla.

Hacer hanım sadece Mislin'in suratına bakarken Merih iyice sinirlenmişti. Daha fazla sessiz kalmayıp konuşmaya başladı.

"Çarşaf mı istiyorsun yenge. Namusumun kanıtı olarak mı?"Derken alayla güldü.

"Kusura bakma yenge sana verecek çarşaf yok ve kimseye de karımın namusunu kanıtlamam da  gerek yok. Karımla olan özelim sadece bizi ilgilendirir. Şimdi beni daha fazla sinirlendirmeden git."Dedi  Merih net bir şekilde.

Hacer hanım şaşkınlıkla Merih'e bakarken tam konuşacaktı ki merdivenlerden çıkan Meryem hanımın sesiyle sustu. Meryem hanım ise Hacer hanıma sorgularcasına bakıyordu. sabahın köründe oğlum ve gelinimin kapısında ne yapar diye.

"Ne olur oğlum sesiniz ta aşağı kadar gelir."Dedi Meryem hanım sorgularcasına.

"Anne umarım sende şu çarşaf saçmalığı için gelmemişsindir."Dedi Merih sinirle.

"Ne çarşafı oğlum ben ses geldim."Dedi şaşkınlıkla.

"O zaman yengem sana anlatır anne ne için sabahın köründe kapıma dayandığını."Dedi Merih sonra arkasını dönüp karısını da beraberinde odaya girdi ve kapıyı kapattı.

Mislin hala şaşkınlıkla ne diyeceğini bilemezken Merih ona doğru yaklaştı ancak dışardan gelen ses durmasını sağladı. Mislin ise duyduğu şeye daha fazla dayanamayıp hızla banyoya gidip kapıyı kapattı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen Hacer çarşaf istemek ne oluyor."Dedi Meryem hanım sinirle .

"Ne demek ne oluyor Meryem adettir. yoksa nerden bileceksin sen bu kızın temiz olup olmadığını."Dedi Hacer hanım hala normal bir şey yaptığını savunuyordu.

"Söylediklerine dikkat et Hacer ."Dedi Meryem hanım ona öfkeyle bakarken.

"İstanbullarda yaşamış birinden böyle emin olmamalısın Meryem."Dedi Hacer hanım nefretle.

Meryem hanım cevap vermeden Merih bir hızımla odanın kapısını açtı. Öfkeyle direk yengesine baktı. Onun tam dibinde durup konuşmaya başladı.