ZEMHERİ (Askıda)

8.İstanbul

Merhabalar biz geldik

Umarım iyisinizdir. Değilseniz bu bölümün size iyi gelmesi umuduyla.
Bölüme geçmeden önce size ufak bir duyuru yapmak istiyorum. Öncelikle bu bölüm ikinci defa yazılmıştır. Son bölümü attıktan sonra telefonum bozuldu ve yaptırdım. Ancak bir çok bölüm ve özel sahnelerim silindi ve tekrar yazıyorum. Hem iş hem ev hemde kitaplar inanın ki çok yorucu oluyor. Bazen yorgun bir şekilde gelio bölüme başlıyorum ama yazdığım vakit uyuya kalıyorum. Bölümler geç geldiğinde sizden ufakta olsa beni anlamınızı rica ediyorum. Çok konuştum hadi bölüme geçelim.

Keyifli okumalar dilerim💙💙

Bazen istemediğimiz bir şeyi bile yapar olurduk. Bunu ne olduğu önemli bile olmazdı.  Mislin kapının tıklanmasına uyanırken hemen toparlandı. Hızla koltuğu toplayıp kapıya ilerledi. Kapıyı açtığında ise küçük görümcesini gördü.

"Rojbaş (Günaydın) yenge."Dedi Dilan gülümseyerek.

"Rojbaş canım."Dedi Mislin ona tatlı tatlı bakan kıza gülümseyerek.

"Seni bekliyoruz yenge hadi kahvaltıya."Dedi Dilan coşkuyla.

"Sen in canım geliyorum bende."Dedi Mislin ve tekrar odaya girdi.

Uyandığı an kocasının yokluğunu fark etmişti anca duşta veya aşağı inmiştir diye düşünmüştü. Ancak görünen o ki kocası yoktu. Hızla bir elini yüzünü yıkayıp üzerini değiştirdi. Telefonu da alıp aşağı inerken telefonuna düşen bir bildirim sesiyle telefonunu açtı.

Merih ağa:'Çok acil bir işim çıktı. Seni uyandırmak istemedim karıcım.'

Mesaji okuyunca kocasını yokluk nedenini anlamıştı. Ancak kocasının bu haline anlam verememişti. Daha bir kaç gün önce kızgın boğa gibiyken şimdi ne olmuştu da bana böyle davranıyor diye düşünüyordu. Merih onun bu konuda baya aklını karıştırıyordu. Kocasını çözemiyordu.

"Öyle merdivenin ortasında dikilip duracak mısın sen?"Dedi Bejna sinirle.

Mislin duyduğu sesle arkasını dönerken sadece göz devirmekle yetinip aşağı inmeye devam etti. Aşağı inince direk mutfağa giderken mutfakta annesinin arkasından dolanan Emirhan'ı görünce onu tutup kucağına aldı. Emirhan yengesinin onu kucağına alınca gülmeye başladı.

"Misyin sen mi geydin."Dedi Emirhan kollarını ona sararken.

"Evet ben geldim. Söyle bakalım sen ne istiyorsun annenden."Dedi Mislin bütün ilgisini ona vererek.

Emirhan ona bir şey anlatırken o özenle onu dinledi. Herkesten soyutlanmış bir şekilde ikisi konuşurken mutfağın kapısında onları izleyen  yadê Gülşah hanımın farkında değillerdi. Küçük gelinin Emirhan'a olan ilgisini görünce kendi evladına nasıl olurdu diye düşünmeden edemedi.

"Rabbim sana hayırlı bir evlat nasip etsin güzel kızım."Demişti sessizce.

Daha fazla orda durmayıp avluya geçerken gelinin ve oğlunun yanyana oturmuş konuştuklarını gördü.  O da geçip otururken gelinin ve oğlunun ona ilgiyle baktığını görmüştü.

"Diyin hele ne diyecekseniz öyle bakıp durmayın."Dedi Yadê Gülşah.

"Dâye Seyrok (Gelin görmesi) yapmak isterim müsaaden olursa."Dedi Meryem hanım kayınvalidesine bakarak.

"Elbette keça min(kızım) yapalım haber gönder  yarın yapalım hayırlısıyla."Dedi Yadê Gülşah gelinin bunu dile getirmesinde  memnundu.

Onlar sohbetlerini ederken evin çalışanları ve gelinleri güzel bir kahvaltı sofrası hazırlamışlardı. Herkes sofraya oturunca Şevket ağa gelinine dönüp konuştu.