W 💚💜 W
( Wei Wuxian & Wang Yibo )Wei Wuxian Pov..💜
"සව්ජූන්..ඔබ කියන්නෙ ඒක එදා කඩා වැටුන තරුවේ බලපෑමක්ද?"
මං ඇහුවේ පපුව මත දෑත් බැඳ ගන්න ගමන්..
"ඔව්..එදා යිබෝ එතනට ගිය හේතු ඒ සේරම පැහැදිලි කළානෙ..යිබෝ ඒ තරම් කියනවා නම් මේ දේ වුනේ ඒ ප්රාර්ථනාව නිසා කියලා..මං හිතන්න ඒකෙත් සත්යක් ඇති.."
"ප්රාර්ථනාවකින් ඒ තරම් දෙයක්.කොහොම වුනත් සිදු වන්නෙ මොකක්ද..ලාන් චාන්...ලාන් චාන්ව ආයෙත් ගෙන්වා ගන්නෙ කොහොමද..?එතකොට....."
මං බැලුවෙ ඇඳ ඇතිරිලි අතර ගුලි වී ඉන්න බෝ දිහා වගේම අනිත් ඇඳ මත සිටින ලාන් චාන් දිහා..මට මං ගැනම අනුකම්පා හිතුනා.
මට මතක් වුනේ ඊයේ රෑ... කියව කියව ගියත් එයාට මැදියම පහු වෙද්දි නිදිමත ආවාම මගෙ අතේ එල්ලිලා වැනෙද්දි මං එයිව ආයෙත් කරට ගත්තාම එයා හොඳට උරහිසේ නිදා ගත්තා.අපි ආපහු එද්දි පාන්දර වෙලා...ඒ වෙලේ ගෙනත් ඇඳේ තියපු පාර එයා තාමත් නිදි..
එයා නිදි අතරෙ සව්ජූන් සුපුරුදු විදිහට ලාන් චාන්ගෙ ඇඳේ ඉඳන් එයාගෙ තත්වය පරික්ෂා කරද්දි මං හිටන් බලන් හිටියා..
"මං විදිහක් හොයන්නම්.."
"ලාන් චාන්ව...ඕනි මට...."
මං කියද්දි සව්ජූන් හිනාවෙලා එළියට ගියාම මං වැන්ජි ලඟ ඉඳන් එයාගෙ දිග කොණ්ඩය පීරලා නළල් පටිය දිගේ ඇඟිලි අරන් ගියා..
"මං ආදරේ කරනවා ඔයාට...ඔව්..ගොඩක්.."
මං මිමිණුවා..ඒත් මට බැලුනෙ කාමරේ අනිත් කොණේ තියන ඇඳේ ඉන්න බෝ දිහා..මගෙ හිත එකම වෙලාවෙ දෙතැනක නතර වෙලා..
"එයාව අමතක කරන්න මට බැහැ.මං එයාගෙම වෙලා..මං අසරණයි.." මං ලාන් චාන් ගාවින් අයින් වෙලා එහෙම හිතන ගමන් බෝ ලඟට යද්දි මං දැක්කා එයාගෙ ඇස් වල කොන් වලින් ගලන කඳුළු.මං තව ලං වෙද්දි එයා ඇඳේ දඟලලා අනිත් පැත්ත හැරුණත් එයා හිටියෙ ඇස් පියාන නින්දෙ.
"බෝ....ඇහැරෙන්න.."
මං එයා ළඟට ගිහින් ඇඳේ ඉඳන් එයාගෙ උරහිස් වලින් ආපහු මගෙ පැත්තට හරව ගත්තාම එයා කඳුළු ඇස්වල පුරවන්ම මං දිහා බලලා එකපාරට පැනලා මාව බදාගත්තා..මගෙ පපුව අස්සෙ ඔළුව හංගන් හයියෙන් ඉකි ගහලා පොඩි දරුවෙක් වගේ අඬද්දි මං පුදුම වුනත් මං එයාගෙ ඔළුව අත ගාලා ඔළුවට හාද්දක් දුන්නම එයා මං දිහා බලලා අයේ කලින්ටත් වඩා හයියෙන් ඇඬුවා.