កំណាន់ចិត្តម៉ាហ្វៀ
ភាគ៣៣ (ឈុតពិសេស)
«ហ្អាស៎..» ឡេឡានីភ្លាត់សំឡេងស្រែកកាលបើមានដៃត្រជាក់ស្រេបលូកប៉ះអង្អែលចន្លោះភ្លៅរបស់នាងដោយមិនមានការអនុញ្ញាត ហូស៊ុកទម្លាក់ខ្លួនសង្កត់នាងថ្នមៗឲ្យប្រាកដថាគេមិនធ្វើឲ្យនាងភ័យខ្លាំង ព្រោះគេដឹងថាវាជាលើកដំបូងរបស់ក្មេងម្នាក់នេះ។
«ម្ចាស់ប្រុស ហ៊ឹក» ឡេឡានីពេបមាត់តិចៗព្រោះតែនាងពិបាកក្នុងខ្លួន ពិបាកក្នុងការធ្វើអារម្មណ៍ព្រោះនាងមិនដែលមកចួបប្រទះរឿងប្រុសស្រីបែបនេះសោះ ហូស៊ុកក៏អោនសំឡឹងមើលមុខនាងជិតៗព្យាយាមឈ្មុលថើបថ្ពាល់នាងស្រាលៗថ្នមៗរហូតដល់គេអាចដឹងដល់ទឹកភ្នែកដែលដាបនៅលើថ្ពាល់នាង។
«យំហ្អេស៎?» ហូស៊ុកក៏បញ្ឈប់សកម្មភាពបន្តិចរួចក្រោកអង្គុយពែនភ្នែនលើពូកតែក៏មិនភ្លេចលើកឡេឡានីឲ្យអង្គុយច្រកគៀវនៅចន្លោះភ្លៅរបស់គេ ស្រីតូចពេបមាត់សំឡឹងមើលទៅនាយហាក់បីដូចជានាងភ័យខ្លាចក្នុងការធ្វើរឿងមួយនោះ នាងនៅមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនទេរឺ?
«ពួកយើង..ហ៊ឹក ពួកយើងនៅជាមួយគ្នាទើបតែបានប៉ុន្មានខែទេម្ចាស់ប្រុស»
«ទើបតែប៉ុន្មានខែ? នាងគិតទៅមើលបើសិនជាកាលនោះយើងទិញនាងមិនបាននាងប្រហែលជាត្រូវឡើងគ្រែជាមួយថៅកែនោះតាំងពីយប់ដំបូងនោះមកម៉្លេះ» ហូស៊ុកក៏រំលឹកនាងដល់ថ្ងៃដែលនាងដឹងខ្លួនឡើងនៅក្នុងកន្លែងឃុំឃាំងនឹងទិដ្ឋភាពព្រមទាំងក្រសែភ្នែកបែបរោគចិត្តរបស់មនុស្សចាស់ទាំងនោះសំឡឹងមើលមកនាង ឡេឡានីក៏ងាកមើលទៅហូស៊ុកបន្តិចមុននឹងអោនមុខចុះ ដៃតូចស្រឡូនក៏លើកឡើងអោបកញ្ចឹងករគេទាំងមិនហ៊ានងាកមើលមុខរបស់គេសោះ។
«ម្ចាស់ប្រុស..នឹងមិនចោលខ្ញុំទេមែនទេ?» ឡេឡានីសួរនាំនូវសំនួរគួរឲ្យអស់សំណើចមួយដល់ថ្នាក់ហូស៊ុកសើចនឹងលូកដៃទាញផ្ងើយចង្ការរបស់នាង ឡេឡានីបើកភ្នែកភ្លឹសៗសំឡឹងមើលទៅគេតែក៏បែរជាហុចឱកាសឲ្យគេលោមកថើបបបូរមាត់នាង ដួសដងយកក្លិនផ្អែមក្រអូបដូចជាទឹកឃ្មុំពីមាត់របស់ក្រមុំទើបតែធំដូចជានាង ហូស៊ុកប្ដូរពីថើបមាត់នាងមកជាអោនដេញថើបកញ្ចឹងករសខ្ចីរបស់ឡេឡានី ស្រីតូចក៏បានត្រឹមតែលើកដៃអោបកញ្ចឹងករបុរសជាម្ចាស់ជីវិត លែងហ៊ានជំទាស់អ្វីទៀតមានតែប្រគល់គ្រប់បែបយ៉ាងឲ្យទៅគេព្រមទាំងលួចគិតនឹងបួងសួងក្នុងចិត្តថាក្រោយពីគេទទួលបានអ្វីដែលគេប៉ងរួច គេនឹងមិនបោះបង់នាងចោល។
«ហ៊ឹម ក្រអូប..ក្រអូបណាស់ ហ៊ឹម» ហូស៊ុកគ្រហឹមនឹងដើមករលួងសរសើរក្លិនក្រអូបលើដងខ្លួនរបស់ឡេឡានី គេថើបនាងមិនចេះជិនណាយក្នុងចិត្តអ្វីបន្តិចសោះ ទោះបីនាងជាក្មេង រៀងInnocentបន្តិចក៏ដោយក៏នាងអាចទាក់ទាញបុរសដូចជាគេបានដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ។
«ម្ចាស់ប្រុស..ម្ចាស់ប្រុសធ្វើអីនឹង?» ឡេឡានីកាលបើកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងនឹងការថែថើបនោះនាងក៏ដឹងដល់ដៃរវាមរបស់ម្ចាស់ប្រុសកំពុងតែលូកចូលក្រោមសំពត់របស់នាងរួចទាញចង្កេះខោតូចទម្លាក់ចុះមកនៅត្រឹមគល់ភ្លៅរបស់នាង រួចគេក៏លូកដៃឡើងមកទាញផ្ដាច់អាវតូចលើខ្លួននាងដើម្បីបានច្របាច់ច្របល់ទ្រូងច្រាលដៃរបស់នាងតិចៗ។
«ហ្អាស៎..ហ្អាស៎ម្ចាស់ប្រុស កុំច្របាច់ឈឺណាស់ ហ្អាក៎» ឡេឡានីធ្លោយសំឡេងថ្ងូរជាថ្មីត្បិតគេមិនត្រឹមតែថើបគេក៏នៅខាំញ៉េញចុងទ្រូងពណ៌ឈូកដែលមិនដែលមានអ្នកណាហ៊ានប៉ះពាល់សោះ តែណ្ហើយ! យប់នេះគេមិនត្រឹមតែជាម្ចាស់ជីវិតនាងឡើយ គេក៏ជាម្ចាស់របស់រាងកាយនេះដូចគ្នា។
«គេងទៅ..ជុប៎» ហូស៊ុកទាញនាងមកអោបអឹបជាប់នឹងទ្រូងរួចគេក៏ចាត់ការដោះខ្សែក្រវ៉ាត់រួចរ៉ូតខោបញ្ចេញដំបងមានសរសៃហ៊ុមពទ្ធ័មើលទៅគួរឲ្យខ្លាចព្រោះតែទំហំនឹងរូបរាងរបស់វា ហូស៊ុកក៏សាប់វាតិចៗរហូតដល់ប្រាកដចិត្តថាគេអាចប្រើការវាបានគេក៏លើកចង្កេះនាងឡើងមុននឹងចាប់ផ្ដើមរុញអូនតូចចូលទៅក្នុងខ្លួននាង។
«ហ្អាស៎/ហ្អាក៎» ឡេឡានីនឹងហូស៊ុកក៏ស្រែកថ្ងូរឡើងតំណាលគ្នា ថាឡេឡានីទៅជាលើកដំបូងរបស់នាង នាយហូស៊ុក ម៉ាហ្វៀដែលអ្នកគ្រប់គ្នាគិតថាមានស្រីមកថ្វាយខ្លួនប្រាណរាប់មិនអស់ឯណោះ តែបែរជាគេក៏នៅកម្លោះបរិសុទ្ធដូចគ្នាដែរ ឡេឡានីអោបខ្ញាំខ្នងម្ចាស់ប្រុសខណៈរាងកាយនាងចាប់ផ្ដើមញ័រទទ្រើតគ្រាន់តែកូនប្រុសរបស់ហូស៊ុកទើបតែលូនបានត្រឹមក្បាលចូលប៉ុណ្ណោះ ហូស៊ុកឯណោះក៏សឹងតែដាច់ខ្យល់ស្លាប់នឹងភាពឈឺចាប់នឹងភាពតឹងណែនដែលឡេឡានីផ្ដល់ជូនឲ្យគេ ហូស៊ុកក៏លូកដៃទាញនាងពីការអោបមករួចក៏ថើបបបូរមាត់នាងលួងលោមនាងឲ្យភ្លេចពីភាពឈឺចាប់ខណៈគេរុញកូនប្រុសចូលសន្សឹមៗ ឡេឡានីក៏ព្យាយាមបិទភ្នែកតបតរការថើបរបស់ហូស៊ុក។
ផ្លាប់..ផ្លាប់
ចង្កេះរស់រវើកក៏ចាប់ផ្ដើមមានចលនាកាលបើកូនប្រុសគេចូលបានជ្រៅបន្តិច ហូស៊ុកក៏រលាក់ចង្កេះបុកបញ្ចូលក្នុងល្អាងតូចចង្អៀតរបស់នាងតូច ការរុករានគ្មានសំចៃរបស់នាយក៏នាំឲ្យមានលោហិតក្រហមឆ្អិនឆ្អៅហូរជ្រាបមកស្រោបលើភាពរឹងមាំរបស់ហូស៊ុក នាយក៏ឆ្លៀតអោនមើលទាំងកំពុងតែធ្វើចលនាលើកដាក់នោះរួចក៏លួចញញឹមសប្បាយចិត្តដែលគេជាមនុស្សដំបូងរបស់នាង ភាពស្រឡាញ់ពេញចិត្តដែលមាននៅគ្រានោះហាក់ដូចជាជម្រុញឲ្យហូស៊ុកកាន់តែមានកម្លាំងបុកបញ្ចូលកាន់តែខ្លាំង។
«ហ្អាក..ហ្អាស៎ ម្ចាស់ប្រុស! ម្ចាស់ប្រុសកុំលឿនពេក ខ្ញុំ ហ្អាក៎ ខ្ញុំឈឺណាស់» ឡេឡានីកាលបើអ្នកម្ខាងទៀតគិតតែពីសម្រុកទាំងដែលនាងឈឺស្ទើរតែរហែកខ្លួនជា២ទៅហើយនោះ ហូស៊ុកក៏យល់ព្រមផ្ដេកនាងទៅលើពូកថ្នមៗតែក៏នៅតែមិនបញ្ឈប់សកម្មភាពបាន។
«ម្ចាស់ប្រុស ហ៊ឹក..ម្ចាស់ប្រុសមិនឈឺទេហ្អេស៎? ហ្អាក៎» ឡេឡានីទោះជានាងកំពុងតែឈឺស្ទើរតែស្លាប់តែនាងក៏មិនភ្លេចសួរនាំទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងតែសម្រុកពេញទំហឹងនោះ ហូស៊ុកក៏ញញឹមខណៈញើសហូរស្រោចជោគពេញខ្លួននឹងសាច់ដុំហាប់ណែនដែលបង្ហាញក្រោមអាវសឺមីរបស់គេដែលជោគទៅដោយញើសនោះ ឡេឡានីក៏លូកដៃប្រឡេះឡេវអាវរបស់ម្ចាស់ប្រុសចេញទាំងខាំបបូរមាត់ជាប់ណែន ហូស៊ុកក៏សំឡឹងមើលទៅក្មេងឆ្លាតដែលកំពុងតែជួយធ្វើការងារដែលគេមិនទាន់បានធ្វើ។
«ហ្អាក៎..ម្ចាស់ប្រុស» ឡេឡានីក៏ភ្ញាក់កាលបើគេគ្រលាស់នាងឲ្យនៅលើខ្លួនគេម្ដងក្រោយពីនាងដោះអាវឲ្យគេរួច ឡេឡានីក៏បើកភ្នែកភ្លឹសៗសំឡឹងមើលទៅគេ តែក៏មិនសូវជាហ៊ានសំឡឹងចំព្រោះតែឃើញសាច់ដុំរលោងស្រិលដោយញើសនៅចំៗពេក ហូស៊ុកក៏លើកដៃវែកសក់នាងរួចបន្ថយល្បឿនចង្កេះបន្តិច។
«រលាក់ចង្កេះទៅឡេឡានី..»
«តែខ្ញុំ..ហ៊ឹក ខ្ញុំអត់ចេះតែម្ចាស់ប្រុស»
ពុទ្ធោរ!
វាជាពាក្យដែលនៅក្នុងចិត្តរបស់ហូស៊ុកនៅពេលដែលលឺនាងឆ្លើយតាមត្រង់ នាយក៏មិនបានខឹងតែក៏កាន់តែខ្នក់ខ្នាញ់ជាមួយនឹងនាង។
«អ៊ីចឹងដេកកើយទ្រូងបងមក..ចាំបងបង្រៀន»
«បង?» ឡេឡានីក៏ឧទានឡើងទាំងភាំង ភាំងដល់ថ្នាក់មិនដឹងថាខ្លួននាងកំពុងតែក្រាបពោបលើទ្រូងហាប់ណែនរបស់ម្ចាស់ប្រុស តែស្មារតីនាងក៏ត្រឡប់មកវិញគ្រាដែលហូស៊ុករុករានរាងកាយនាងជាថ្មីដោយគេដោលពីក្រោមមកហើយអោបនាងដែលដេកកើយទ្រូងឯណោះ។
«ហ្អាក៎ ហ្អាស៎ ហ៊ឹម» ឡេឡានីហាមាត់ថ្ងូរបន្តិចមុននឹងហូស៊ុកអោនថើបបបូរមាត់នាង ចង្កេះក៏ប្រតិបត្តិការណ៍កាន់តែលឿនរហូតដល់ឡេឡានីនាងលែងឈឺចាប់ ប្ដូរជំនួសមកតែភាពស្រណុកសុខស្រួលពេញទី។
«បង..បងនឹងបញ្ចេញមកហើយណា៎»
«កុំបញ្ចូលវាអី ហ៊ឹកៗខ្ញុំខ្លាចមានកូន ហ៊ឹកៗ ខ្ញុំនៅរៀន» ឡេឡានីក៏កំពុងតែហាមាត់ថ្ងូរឯណោះក៏លូកដៃចាប់ខ្ញាំដៃម្ចាស់ប្រុសជាប់ហាក់ខ្លាចនឹងរឿងមានកូន ព្រោះនាងនៅក្មេង ម៉្យាងនាងក៏មិនចង់ឲ្យកូននាងមានវាសនាដូចជានាងឡើយ។
«ខ្លាចអី? បើកូននោះជាកូនរបស់ពួកយើងនោះ?»
(កូនពួកយើង?!) គ្រាន់តែពាក្យមួយឃ្លានេះលឺចេញពីមាត់ហូស៊ុកមក ក្ដីសង្ឃឹមក្នុងចិត្តនាងក៏កើនឡើង ឡេឡានីក៏ញញឹមរួចលូកដៃកាន់មុខហូស៊ុកនឹងថើបគេទាំងមិនបានបង្ខិតបង្ខំ ហូស៊ុកឯណោះក៏ទទួលការថើបនឹងបុកបញ្ចូលប៉ុន្មានលើកបន្តិចក្រោយក៏បញ្ចេញគ្រប់យ៉ាងចូលទៅក្នុងរាងកាយនាង ហូស៊ុកក៏ទម្លាក់ដៃចុះបន្តិចព្រោះតែគេក៏រៀងហត់តែឡេឡានីឯណោះក៏ចាប់ផ្ដើមលើកដាក់ចង្កេះបន្តិចៗតាមការបង្រៀនរបស់ហូស៊ុក នាងធ្វើឲ្យគេមើលនាងទាំងឆ្ងល់។
«ឡេឡានី..នេះ»
«ខ្ញុំចង់បានកូន..កូនរបស់ពួកយើង ហ៊ិ»
