Hogwarts' Potion Master • HP fanfic • boek I • EXTREEM LANGZAME UPDATES

Jammerende Jenny en geïmproviseerde zalfjes

De rest van de week verliep prima. Vrijdagmiddag liepen Dom en ik en nog een paar andere Ravenklauwen van ons jaar naar de leerlingenkamer. Onderweg kwamen we de Bloederige Baron, de geest van Zwadderich, tegen. Hij knikte kort naar ons en zweefde toen verder. Ik vond hem op de één of andere manier best wel eng. "Ik ga even naar het toilet," zei Domenique tegen mij. Ik knikte. "Ik ga ook." Samen liepen we naar de dichtstbijzijnde meisjestoiletten. Het zag er verlaten uit. Ik liep een hokje in, om me meteen kapot te schrikken toen daar een geest zat. Het was een meisje, iets ouder dan ikzelf, en ze zat te huilen. Toen ze mij zag, zweefde ze snel door naar het hokje naast de mijne. Ik keek haar verbaasd na. Naast me hoorde ik doortrekken en een gil. Ik schrok en liep naar buiten. Dominique had haar deur opengezwaaid en kwam naar buiten rennen. "Dat... Meisje... Dat zat in mijn toilet... En toen trok ik door. Toen pas kreeg ik door dat ze daar zat. Jemig, ik schaam me dood!" Hijgde ze. Ik haalde mijn schouders op. "Ze is een geest, ze kan toch overal doorheen zweven?" Vanuit Dom's hokje klonk een snik. "Ja hoor. Jenny voelt toch niks, laten we haar leuk allemaal doortrekken!" Ik schrok. Daar had ik eigenlijk niet zo bij stil gestaan. Ik richtte me tot Jenny. "Het spijt me," mompelde ik. Maar Jenny was haar toilet alweer ingedoken. Nu was het Dom's beurt om haar schouders op te halen. Samen liepen we naar de wasbakken om onze handen te wassen. Domenique boog zich naar de spiegel toe en bestudeerde haar gezicht. "Moet je nou kijken! Weer een puistje op mijn voorhoofd! Gister en eergisteren ook al! Als ik er iedere dag één bij krijg, heb er straks 350! Dat past helemaal niet op mijn gezicht. Shit, dan krijg ik ze ook in mijn nek!" Ze keek wanhopig in de spiegel. Ik keek haar grinnikend aan. "Ik kijk straks wel even in één van onze schoolboeken of er iets nuttigs in staat," stelde ik voor. Dom moest lachen. "Jij bent zo ontzettend Ravenklauw! Maar wel een lieverd!" Ze gaf me een knuffel. Ik glimlachte. Het was me gelukt om meteen in de eerste week al een vriendin te hebben.

Met onze armen om elkaar heengeslagen liepen we naar de leerlingenkamer. De vraag was ingewikkeld, maar gelukkig stond er een ouderejaars die ons hielp. Eenmaal in de leerlingenkamer pakte ik meteen 'Duizend magische kruiden en paddestoelen' om te kijken of er iets in stond tegen puistjes. Ik keek in het register, maar vond zo gauw niets. Ik speurde de boekenkasten in onze leerlingenkamer af naar iets nuttigs, maar kon zou gauw niets vinden. Dan moesten we even naar de bibliotheek. Ik vroeg Domenique mee. Die keek me moeilijk aan. "Kan dat niet even wachten? Ik wou eigenlijk mijn huiswerk voor volgende week vast afmaken, dan heb ik dit weekend vrij..." Ik keek quasibeledigd. "Het zijn wel jóúw uiterlijke probleempjes, hoor, waar ik voor aan het zoeken ben!" Domenique knikte toen maar en liep achter me aan. "Goed zo. Grote meid!" Dom rolde met haar ogen. Vrolijk trok ik haar aan haar hand en samen huppelden we naar de bibliotheek.
We kwamen al kletsend binnen en madame Rommella keek ons verstoord aan. Snel hielden we onze mond. Ik begon maar gewoon bij het begin van alle boekenkasten. Mijn oog viel op het boek 'De Vreeschwekkendste Toverdranken'. Dat zag er veelbelovend uit. Ik bladerde snel naar de inhoudsopgave. Mijn vinger gleed langs de woorden, tot ik bij het kopje 'huidverzorging' kwam. Hm, dat klonk goed. Ik bladerde naar het hoofdstuk en las het door. Aha, bubotuber pus. Dit hielp tegen puistjes. Mijn hersenen begonnen te malen. Als ik nu eens een normaal recept voor body lotion zocht, en er wat van dat spul doorheen deed? Ja, dat klonk logisch. Maar ja, hoe wist ik hoeveel ik er in moest doen? Op zich kon ik er gewoon eerst een klein beetje in doen, en dan steeds een beetje erbij terwijl ik bleef roeren. Dat kon wel. "Hé, dromer, waar zit jij met je gedachten?" Ik schrok op uit mijn overpeinzingen. Domenique keek me lachend aan. "Ik was aan het bedenken hoe ik een anti-puistjes body lotion kon maken." Domenique keek me verbaasd aan. "Heb je al iets gevonden dan?"
"Ja, bubotuber pus, dat vertelde ik je net! Jij zat dus ook ergens anders met je gedachten?"
Domenique werd rood. "Hoe heet hij?" Vroeg ik grijnzend.
Madame Rommella kwam naar ons toe gelopen. "Zeg, praten doe je maar in de leerlingenkamer!"
We hielden snel onze mond. Ik leende het boek en liep met Dom de bibliotheek uit. Op de gang vroeg ik nogmaals aan wie ze dacht. Domenique werd nog roder. "Ehm... Casper Plank..."
Wow. Die had ik niet zien aankomen. Ik sprak mijn verbazing naar haar uit.
"Weet je wel niet hoe leuk hij is?" Zei Dom. "Hij lachte heel lief naar me bij gedaanteverwisselingen!" Ik lachte naar haar. "Weet je al hoe je dat aan hem gaat duidelijk maken?"
Domenique lachte schaapachtig. "Ik ben daar niet zo goed in geloof ik..."
Ik keek haar schattend aan. "Hé, tuurlijk wel! Je bent hartstikke knap, en hij lachte toch naar je?" Domenique keek vertwijfeld. "Ja, dat is waar, maar ik durf dat nooit te zeggen!" Daar had ze een punt. Dat zou ik zelf ook nooit durven. "Hm... Je hebt wel gelijk..." Zei ik daarom maar. We waren inmiddels aangekomen in de verlaten gang waar we Dom's zus en die jongen hadden zien staan zoenen. "Walgelijke herinneringen aan deze gang," huiverde Domenique. Overdrijven was ook een vak. Domenique stootte me aan. "Kijk, die deur!" Fluisterriep ze. Ik keek, maar zag niets. "Ik zie niks," zei ik. "Kijk dan, naast die kast!" Ik keek weer, en ja, daarnaast stond inderdaad een deur. Op een kiertje, om precies te zijn. Ik zou zweren dat die er net nog niet was, maar ja, daarvoor heette dit kasteel Zweinstein. Domenique keek me ondeugend aan. "Kijkje nemen?" Grijnsde ze. Ik schrok. Dat mocht helemaal niet! Domenique zag het aan mijn gezicht. "Aaah, toe? Wat kan het kwaad?" Ik zwichtte voor haar puppy-ogen en liep met haar mee. Dom duwde de deur verder open en liep naar binnen. Er zat iemand in de kamer. Meerdere iemanden eigenlijk. Ze hadden zwarte kappen op en sommigen metaalachtige maskers.

Haii! Sorry voor de late update, maar ik heb een soort van toetsweek gehad en ik ben op vakantie dus jaaaa... Dan blijft er weinig tijd voor Wattpad over... Ik zal van nu af aan proberen wat regelmatiger te updaten, maar weet wel dat het af en toe gewoon niet gaat met school!
X Carine

Stem alsjeblieft op mijn verhaal en laat in een reactie achter wat je ervan vindt!