Hogwarts' Potion Master • HP fanfic • boek I • EXTREEM LANGZAME UPDATES

Toverdranken

Ik werd wakker en keek op mijn wekker. Zes uur. Ik liet me terug op bed vallen en staarde naar de sterrenhemel boven me. Nog drie uur en dan zouden de lessen beginnen. Achter me klonk een gaap. Ik grinnikte. Dom was ook wakker. Ik stapte uit bed en liep naar haar toe. "Slaap je nog?" Vroeg ik. "Ja," klonk er van onder de dekens. Ik lachte zachtjes en trok de deken van haar hoofd. Haar haar zat ontploft en haar ogen zaten vol slaap. "Jemig, mag een mens niet gewoon wakker worden in plaats van dit?" Ik grijnsde. "Je was al wakker!" Dom lachte en stapte ook uit bed.
Een paar minuten later zaten we aan de ontbijttafel. Ik keek mijn ogen uit: chocoladecroissants, wentelteefjes en gebakken eieren... 😍😍😍
Ik besloot van alles wat te nemen. Dominique lachte naar me. "Krijg jij thuis wel te eten?" Ik grijnsde en at vrolijk door.
Anderling stond op. "Jongens en meisjes, mag ik even de aandacht? Zo dadelijk krijgen jullie je lesrooster. Op mijn teken mogen jullie dan de zaal verlaten en naar jullie les lopen."
Eleanora, de klassenoudste, gaf de roosters door. Ik bestudeerde de mijne. Yes, meteen vandaag al een blokuur toverdranken! Met de Zwadderaars, las ik. Hm... Dat kon nog leuk worden.
Om me heen klonk geschuif van banken en kinderen die de zaal verlieten om naar hun les te gaan. Dominique en ik liepen samen naar de toren van Ravenklauw om onze boeken te pakken. Daarna liepen we naar onze eerste les, gedaanteverwisselingen.
Toen we binnenkwamen zat er een kleine konijntje op het bureau van de leraar. Ik schrok. Zouden we meteen vandaag al een konijn moeten transformeren? Blijkbaar dachten meer kinderen dat, want overal in de klas klonk opgewonden geroezemoes.
Toen iedereen zat, sprong het konijn van het bureau en veranderde hij in een kleine mevrouw. Wauw. Iedereen begon te klappen. Ik deed enthousiast mee. Dat wou ik ook leren.
De professor begon te spreken. "Goedemorgen, jongens en meisjes. Ik ben professor Hazelaar en ik ga jullie dit jaar leren transfigureren. Transfiguratie is misschien wel het meest geavanceerde deel van de toverkunst, en ik verwacht dan ook niet dat jullie in één keer een bureau tot varken zullen kunnen transfigureren." Ze voegde meteen de daad bij het woord, en er stond ineens een varken in plaats van een bureau naast haar. Het keek nieuwsgierig de klas in. Iedereen staarde sprakeloos naar Hazelaar. Alsof er niets gebeurd was ging ze verder met haar inleiding. "We zullen het langzaam opbouwen. Vandaag beginnen we met een lucifer in een naald veranderen." De rest van de les was iedereen druk in de weer met zijn lucifer. Uiteindelijk lukte het Dominique en mij als ongeveer de enige om onze lucifer te transformeren. Daar waren we best wel trots op.

De volgende les was geschiedenis van de toverkunst. Ik had gisteravond de plattegrond van Zweinstein uit mijn hoofd geleerd, dus we konden het lokaal wel redelijk goed vinden. We kwamen wel een minuut te laat, maar dat maakte niet uit, want we waren alsnog als eerste. Toen iedereen er was, begon professor Kist, een geest, een lang verhaal op te hangen over dat de geschiedenis ontzettend belangrijk was voor de toekomst van de tovergemeenschap. Niemand luisterde echt, ik ook niet. Ik keek uit het raam. Kist merkte het niet en ging gewoon verder met zijn verhaal. Toen begon hij te vertellen over de koboldopstanden in 1756. Ik maakte als een van de weinige wat aantekeningen, nerd die ik was, maar kreeg eigenlijk weinig mee van wat hij nou gezegd had. Het kon me eerlijk gezegd weinig schelen. Iedereen zuchtte dan ook opgelucht toen de les voorbij was en we pauze hadden.
Dominique had die ochtend chocoladecroissantjes meegesmokkeld uit de Grote Zaal, dus we gingen samen op zoek naar een goede plek om die op te eten. We kwamen uit in een verlaten gang. Toen we binnengingen, bleek dat hij toch niet helemaal verlaten was. Iemand die hoogstwaarschijnlijk Dom's zus was en een jongen die ik niet kende stonden in een hoekje, tsja hoe zal ik het zeggen... Ze hadden het heel gezellig zeg maar. Dominique sloop op ze af, maar helaas kregen ze haar in de gaten. Het meisje werd rood en Dominique keek met een blik vol afschuw naar de twee. "Zeg, zoek voor dit soort dingen liever iets afgelegen waar niemand komt, alsjeblieft!"
De jongen mengde zich ook in het gesprek. "Dit wás toevallig een lege gang, totdat jullie binnen kwamen wandelen, hoor!" Dominique keek hem aan zo van: niet zo brutaal doen jij. Ik vroeg me af hoe ze dat durfde, hij was een vijfdejaars! Maar blijkbaar had hij een punt, want Dominique liep chagrijnig weg. Ik liep haar achterna.
Toen ging de bel dat de pauze voorbij was. We hadden nu vijf minuten om te lopen. Ik had de weg naar toverdranken gisteren helemaal uit mijn hoofd geleerd, want ik moest en zou niet te laat komen bij toverdranken. We konden het lokaal dan ook in één keer vinden. Het bevond zich in de kerkers en toch voelde ik me er meteen thuis. We gingen samen met de Zwadderaars het lokaal binnen en iedereen keek verrukt rond. Tot aan het, weliswaar lage, plafond stonden stellingen met de vreemdste ingrediënten. We liepen allemaal naar het bureau. Daaraan zat een jonge man van rond de dertig. "Hoi allemaal. Ik ben professor Slakhoorn Jr. en ik ga jullie dit jaar Toverdranken geven. Ik verwacht niet van jullie dat jullie meteen het gevoel van de ware brouwer in jullie vingers hebben, maar daar wil ik dit jaar graag naartoe werken. Loop allemaal naar een tafeltje. Daar ligt het recept van de toverdrank die jullie deze les gaan maken." Ik huppelde bijna naar een tafeltje. Ik had hier zoveel zin in gehad! Ik keek op mijn recept. Hm... Een zwerengenezende toverdrank. Ik grijnsde. Dit was echt heel leuk. Ik keek op het briefje en ging naar de voorraadkasten. Professor Slakhoorn lachte en liep naar me toe. "Nee meisje, de ingrediënten voor vandaag heb je allemaal zelf!" De klas lachte en ik werd rood. Ik ging snel zitten. Dom lachte ook. "Geeft niet," zei ze gelukkig. Ik keek nog eens goed naar mijn tafeltje, en ja hoor, daar stonden al de ingrediënten. Ik wist zeker dat die er net nog niet hadden gestaan, maar ja. Ik ging aan de slag. Ik woog eerst mijn gedroogde brandnetels af. Ik had precies de goede hoeveelheid gepakt. Ik stampte een handje slangentanden in bakje met een soort miniknuppel. Daarna deed ik mijn brandnetels ook in het bakje en roerde het goed door elkaar. Dat stond wel niet op het recept, maar het voelde gewoon goed. Ik deed het mengseltje in mijn ketel en het begon vrolijk te sudderen. Ik een apart bakje kookte ik gehoornde slakken. Professor Slakhoorn kwam langs en keek even wat ik aan het doen was. "Prachtig, meisje! Klas, kijk eens, hoe goed juffrouw..." Hij keek me vragend aan. "McDonald, professor," fluisterde ik. "Juffrouw McDonald het doet! Daar mogen jullie een voorbeeld aan nemen!" Slakhoorn gaf me een schouderklopje en liep toen verder. Enthousiast haalde ik mijn gehoornde slakken van het vuur en deed ze één voor één in mijn ketel terwijl ik bleef roeren. Mijn brouwsel werd crèmekleurig, precies zoals beschreven stond op het recept. Ik haalde mijn ketel van het vuur en deed er twee handjes stekelvarkensstekels bij. Ze krompen en mengden zichzelf door mijn drank. Ik was klaar. Ik goot mijn brouwsel over in een flacon, de mooiste die ik had. Ik maakte er zelf een etiket bij en zette het op Slakhoorn's bureau. Toverdranken was nu al mijn lievelingsvak!

Hoi lieve lezertjes!! Ik weet dat jullie met niet zo veel zijn, maar toch vind ik het gaaf als ik mijn verhaal open en zie: 73 lezers. Dat betekent echt veel voor me!! Ik hoop dat jullie verdergaan met lezen. Ik weet dat het nu nog een beetje een krentenbrood verhaal is, maar ik beloof jullie dat daar snel verandering in komt.
Liefs!!!
Carine