7 *

372 18 0
                                    

7
"ႁပြတ္...ႁပြတ္...ႁပြတ္..အဟင့္...ဟင္း...."
"အဟင္း..အာ့..အား.ဘာလုပၷာ..လည္း...အား...ဘယ္သဴ...ႁပြတ္.."
"အဟင္း...ရန္ေက်ာ္..မင္း..က...ႁပြတ္..အရမ္း...အရသာ႐ွိတာ...ပဲ.ႁပြတ္" ထန္းေရအနံ႔ေရာ အရက္အန႔ံနဲနဲေရာ ေရနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းေနကာေျပာလိုက္သည္...
"အဟင္း...ပူတယ္... ေခြၽးထြက္ေနၿပိ.....ဖယ္စမ္း..ငါ..ႁပြတ္..အဝတ္ခြၽတ္...မလို႔..ႁပြတ္"
"ရတယ္..မင္းမခြၽတ္နဲ႔ မင္ူအရမ္းပူေနရင္ ငါခြၽတ္ေပးမယ္..ရႊတ္."
နားသံစနားေလးကို တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာသြားတဲ့ အသံကိုရန္ေက်ာ္ရင္းႏီွးေတေပမယ့္ မ်က္လံုးကဖြင့္မရေပ
ဝန္းရံပိုင္ အစက နမ္းတာေလာက္နဲ႔ရပ္မလိုပဲ သေကာင့္သားက အရက္ဝင္ေတာ့ပူတယ္တဲ့ အီက်ီခြၽတ္ခ်င္တယ္တဲ့ေလ အဲ့ေတာ့သူဘာတက္ႏိုင္မွာလည္း
သူ႔အႏၱရာယ္သူဖိတ္ေခၚတာပဲေလ မတက္ႏိုင္ဘူး
အမြႏ္ဆို သူ႔ရဲ႕အငယ္ေကာင္ကလည္း အဆင္မေနေတာ့ပါ
အီက်ီၾကယ္သီးတစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ကာေပၚလာတဲ့ အသားေတြက မေဖြးေပမယ့္ဆြဲေဆာင္မႈ တမ်ိဳး႐ွိေနသည္
ေနပူေလာင္ထားတဲ့အသားညိဳညိဳအေပၚမွာ မိဘေကပးထားတဲ့
ဆူထြက္မေနတဲ့ အလံုးႏွစ္လံုး(ႏို႔တီး ကိုေၾကာတာေနာ္)
အေပၚအဝတ္မ႐ွိေတာ့ လည္ပင္းကိုနမ္း႐ႈိက္ၾကည့္လိုက္သည္
ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ အရက္ေဆာ္ေတြပဲ ထန္းေရအန႔ံနဲ႔လိႈင္လို႔ အမူးသမားေလးက ဒါကိုပဲ ဝန္းရံပိုင္တို႔ႏွာေခါင္းထဲ အီဂ္စၠ ေရေမႊးၾကေနတာပဲ င့ံုကာနမ္းလိုက္ စုပ္လိုက္
လက္ကလည္းအၿငိမ္မေန ႏို႔တီးကုိသြားေခ်လိုက္
ေခါင္းကႏို႔တီးေပၚေရာက္လိုက္
အေပၚပိုင္းမွာေခါင္းကအလုပ္မ်ားေနၿပီး
ေအာက္ပိုင္းက ပို၍ပင္ၾကာၾကာမေနေတာ့ေပ
ေအာက္ပိုင္းလက္ေရာက္ေတာ့ ပုဆိုးက အခုထိ႐ွိေနေသးတယ္
မရေတာ့တဲ့ေနာက္ဆံုး ပုဆိုးကာဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္
သူ႔အငယ္ေကာင္ကသာဆာေနတာ
ရန္ေက်ာ့္ညီေလးက မသိျခင္ေထာင္ ေထာင္ၿပီးအိပ္ေကာင္းတုန္း
ဘယ္ရမလည္း ဝန္းရံပိုင္တို႔ကလည္း
ရန္ေက်ာ့္အငယ္ေကာင္ကိုကိုင္ၿပီး ႏိႈးေနေတာ့
"အာ့...အာ.....အား...အာ့...အဟာ့း...အာ့.."
အမူးသမားေလးက တအား အား နဲ႔ သူ႔ညီငယ္ေလးစိတ္လည္လာေလသည္
ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ကို တူတူ ျပတ္ႀဆဲေပးေတာ့
"အား...ရား..ရား..အြန္႔..အြမ္း...အား...အာ့.. အိုက္..."
အသံေတြပူလံုစီေနေတာ့ ဝန္းရံပိုင္တို႔လံုးဝစိတ္ထိန္းမရေတာ့ေပ
"ႁပြတ္...ႁပြတ္..အြမ့္.း...အြမ္း...အာ့ဟာ..."အနမ္းေတြနဲ႔ေ႐ွ႕ဆက္ရင္းယအေနာက္တံခါးထဲသို႔ လက္တစ္ေခ်ာင္းထိုးသြင္းေလသည္
"္အာ့...ဘာႀကီးယဲ...ငါ့ဖင္ထဲ..ထိုးထည့္ေနတာ.."
"စိတ္ေလ်ာ့ထားေနာ္...အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္"
ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းထည့္ရင္း...ေျပာေလသည္.
"အာ့..ဘာႀကီး...အာ့ဟာ့..ျပန္ထုတ္ေပး..အာ့..မေရတာ့ဘူး "
"အင္း..ငါလည္း..ႁပြတ္..မေရတာ့ဘူူး မင္းကိုအခုခ်ိန္မလုက္ရရင္ ငါအဆင္မေျပေတာ့ဘူး.."
အားေတာ့နာပါတယ္ ရန္ေက်ာ္ ငါ့အငယ္ေကာင္က အခုတြင္းေအာင္းမွရေတာ့မွာမလို႔
အစထိပ္ပိုင္းကေန တစ္ရစ္ရစ္တဲ့ဂ႐ုတစိုက္ထည့္ေနသည္
"အား....ေအေမရ..နာတယ္...သားဖင္ထဲ...ဘာႀကီးဝင္ေနတာလည္းမသိဘူး..အာ့..အာ့ဟာ့...အြမ္း.."
"ႁပြတ္...ႁပြတ္...ဖတ္. ဖတ္.ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္..ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္စ္"
ေအာက္ကေအာ္ေနတဲ့အေကာင္ကိုဝန္းရံပိုင္တို႔ အနမ္းနဲ႔ပိတ္ရေသသည္
ဘယ္ႏွယ့္ ဒီလိုအခ်ိန္ ဘယ္သဴက အေမတလို႔လည္း ဒုကၡပဲ
"္အာ့ဟာ...ႁပြတ္ႁပြတ္..ဖတ္ဖတ္ဖတ္....ဖတ္..ဖတ္.အင္း..အဟင္း...."
"အား...႐ွီး...ေကာင္းလိုက္တာ ရန္ေက်ာ္ ရာ...အား..."
"ဖတ္...ဖတ္...ဖတ္....."
အေပၚက သူသာ သူ႔အေကာင္ကိုသာယာမႈေပးလိုက္
ေအာက္ကအေကာင္ရဲ႕အငယ္ေကာင္ကိုလက္နဲ႔ျပဳစုလိုက္လုပ္ေနတာ
ဟိုသေကာင့္သားက ေအမ တၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ
ဘယ္လိုေတာင္ဒီလို အခ်ိန္မွာ အိပ္ႏိုင္ရတာလည္း
တကယ့္လူပါပဲ သူလည္းညစ္ညစ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ခပ္ျမန္ျမန္ေဆာင့္ၿပီး ၿပီးေအာင္ျမန္ျမန္လက္စသက္ေလၿပီ
အခ်က္ေရခပ္စိမ့္စိမ့္ေဆာင့္ၿပီး သူလည္း့ပီးသြားေလၿပီ
ဝန္းရံပိုင္ လည္းပင္ပန္းသြားၿပီး ရန္ေက်ာ့္ကိုရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာ အိပ္ဆက္ျခင္းဆီသို႔
သူကသာအိပ္စက္ျခင္းဆီ ဟိုကအိမ္မက္ကမၻာထဲေတာင္ေရာက္ေနၿပီ
ေနာက္ျပသနာေနာက္႐ွင္းပဲ

ငါတာဝန္ယူမယ္ မင္း ကို (complete) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora