The Mafia Queen And Her Childish Husband (Complete)

Chapter 42: Training

Azalea

Pano bang pumatay ng tao na hindi ka makokonsensya? Dahil kung may tinuturo to sa school ay malamang nagpaseminar na ako.

Walanghiya naisahan na naman ako ng kumag na yon. Nagprapractice lang pala siyang magbalance pero umakting ang loko. Kung ihulog ko kaya siya ng tuluyan?

Nakakainis! Palagi nalang niya ako naiisahan. Nakakafrustration naman o.

Mas nilakas ko pa ang suntok sa punching bag na sinusuntok ko. Na-iirita ako at wala ako'ng mapag-buntungan kung hindi tong mukhang mawawasak nang punching bag.

De bale. Bibili nalang ako ng bago. Marami ako'ng perang nakaupo lang sa bank account ko. Magastos nga yun sa sniper. Nakaka-irita talaga tong walanghiya asawa ko!

"Boss!" Rinig kong sigaw ni Alimar at tumakbo palapit sa akin.

Hindi ko siyang tinignan dahil wala sa kanya ang aking attention, na sa punching bag na nahulog. Mukhang nasobrahan ata pagkasuntok ko dahil nawasak ang bagay na nakapalibot dito at lumabas ang hindi mabilang buhangin.

"Pang-walong bag Nayan boss!" Problemadong sabi ni Alimar. "Last Nayan!"

Hindi ko siya pinansin at tinanggal nalang ang gloves ko bago pumunta sa shooting range.

Kukuha sana ako ng baril at ikakasa pero kinuha iyon sa akin ni Alimar at inilayo sa akin.

Sinamaan ko siya ng tingin pero of course wala yun talab sa kanya. Silang dalawa lang naman ni Anthony ang hindi takot sa akin.

"Naaawa na ako sa mga baril na nasira—no scratch that, sinira  mo. Tama na yung benteng baril na binalibag at sinira mo gamit ang sariling kamay. Pati yung board tadtad na ng bala. " Problemadong sabi niya. Hinawi pa niya pataas ang kanyang buhok na para bang namromroblema talaga.

" Tsk. I'll pay naman for all the damages. " Walang buhay Kong sabi.

Humugot siya ng isang  malalim na hininga bago ako harapin. "Boss, training room ho ang pinatayo ng daddy ko. Hindi panlabas ng sama ng loob"

I just sight. Tama siya, pero sa dalawang oras ko dito di man lang ako nakaramdam ng pagod o kaya gutom and worst. Hindi man lang nabawasan sama ng loob ko!

"Fine I'll leave. And here's my credit card, pay for all the damages." Sabi ko at umalis.

Pumunta ako sa akin sasakyan na nakaparada lang sa parking lot ng gym. Binuksan ko yun at nilabas ko ang aking coat. Iniwan ko yun kanina dahil kating-kati na talaga ako'ng makasuntok at malabas ang sama ng loob ko. Nagmumukha ako marupok! At ayoko non!

Mabilis ako nagtungo sa aking companya at dumeretso sa opisina ko na nasa top floor.

Di na ako nagulat ng makita ko si Anthony doon na chill lang na naka upo sa aking swivel chair. Ngayon ang training niya.

He may be strong and good at shooting far away and good at making arrows fly but he's weak when it comes in hand to hand combat.

And she can't bring someone weak in hand combat. Pano yung na walan na siya ng bala at wala ako sa tabi niya?edi tigok ang kalabasan niya.

Ayoko pa Naman sa mga burol. Napapalibutan ka ng mga plastic na tao.

"Wifey!" Salubong nito sa aking ng makita niya ako'ng pumasok.

Tumayo ito sa kinauupuan at tumakbo palapit sa akin. Niyakap niya ako ng napaka higpit. And the worst part is, nawala bigla galit ko sa kanya.

What the actual fuck!!

No! Hindi ako pwedeng maging marupok! Hindi ako papayag! Naging uto-uto na nga ako tapos marupok naman. No way!

Bahagya siya lumayo ng maramdaman niya hindi ako tumog sa kanyang yakap.

"You don't like my hug?" He ask with his damn baby voice.

Kung alam mo lang ang pagtitimpi ko baka hindi mo matanong yan.

I sight trying to calm my crazy heart and my unsettled organs. Damn this man, he can really made me feel this way in just a little action. Ni walangang effort. "Don't act like that. Be though. Your going under training now. We need to improve your hand combat and your gun skills. We will also improve your archery skills. It may come in handy. " I said. " Follow me. " I ordered him before facing my back at him.

Naramdaman ko naman siyang sumunod sa akin kaya pinagpatuloy ko ang paglalakad.

I stop infront of the closed elevator before pushing the upper button. I felt his presence beside me but I didn't mind it. I'm still mad at him and also me. I'm mad at myself. I hate being a softy!

I was silently waiting when a strong pair of arms wrap around my waist. It was so sudden that it made me almost jump off my place and at the same time stun. All the hair of my body rose up when I felt his warm breath just at the side of my neck.

He brushes it on top of my skin making me feel a unfamiliar feeling. It's so unfamiliar to me but I like how it made me shiver. I unconsciously closed my eyes as I savor his soft lips on my delicate skin.

He did that for several times before spoking with his husky voice. "Are you ignoring me?" He ask.

I can't answer him properly when I felt his soft lips traveled thru my nape. I'm slowly losing my damn mind!

"Answer me wifey. " He ask as I felt his lips on my nape slightly biting my skin.

Asawa ko ba talaga kasama ko?

But then I heard the elevator's bell making me snap on my senses. Agad kong tinanggal ang mga braso niya sa aking bewang at walang lingon-lingong pumasok sa elevator.

He followed me and at the same time the elevator's door close. I push the top floor's button second times before a secret button appear just below it. I push the button before putting my fingerprint and face detector. And after that the elevator's door opened.

I saw how Anthony's mouth hand open when he saw what the training room looks like. This will be a very interesting training.

"Here is the place you will trained, my dear husband"

L. F