Epilogue

117 1 0
                                    

Anthony

"Anthony, anong kukunin mong curso pagka-graduation mo? " Tanong ni Marietta.

Natatawa ko siyang binalingan. " Tinatanong pa ba yan? Syempre Capitan. Alam mo naman business ni papa ehh. " Sabi ko bago kinagat ang tinapay na binili ko.

Marietta is my girl best friend. Siya ang kauna-unahan kong kaibigan simula ng tumapak ako rito sa Arami High School.

She shrugged. "Alam ko naman! Ang akin lang ehh wala ka bang gusto na walang connect sa family mo? Ganern!" Sabi niya bago kumagat ren ng tinapay.

"Wala naman. Ang akin lang eh makapagtapos ako at tulungan ang parents ko. That's the only dream I had. So if I'm going to decide the path I will take, I will always include my family. " I said.

She nod. " Okay, pero—"

" Napano raw? "

" Napuruhan? "

" Na-guidance ba? "

" Nakuuu! Kay bago-bago suspend agad!"

Bulong-bulongan ng mga estodyante na nagmamadaling umalis sa cafeteria. Napatingin naman doon si Marietta.

"Anyare doon?" Tanong niya.

"Ewan ko. Hindi naman ako marites—Hoy! Wag mo kong iwan rito!" Sigaw ko ng bigla nalang siyang umalis. Umaatake na naman ang pagkamarites niya.

" Teka lang! Titignan ko lang!" Pasigaw niyang saad bago tumakbo sa tinakbuhan ng mga babae kanina.

Nagkibit-balikat nalang ako bago ipagpatuloy ang pagkain. Ngunit hanggang sa matapos ko ito ay di pa buma-balik si Marietta. Na paano na kaya yun?

Titignan ko sana siya ng may mahagip ang aking mga mata. Isang maganda babae. Mahaba ang itim na buhok, matangos ang ilong, mapupula ang mga labi pero ang mas kumuha ng attention ko ay ang asul nitong mga mata.

Asul na katulad ng tubig sa dagat dahil galit ata ito. Magkasalubong Kase ang kanyang pantay na kilay. Ngunit ng magtama ang aming mga mata para akong nakatanaw sa kalangitan dahil naging kulay kalangitan ito.

And on that day onwards I now I'm in trouble. She also made my reasons strong to keep my chosen path which is being a Captain. Her blue eyes remained me the ocean and the sky. And when ever I sail the sea, I can remember her.

It was the best feeling I had ever felt. After being imprisoned at our mansion and being taught how to use weapons at an early age, it's the best. She's the best!

And so when I finished my chosen course. I use all my connection to find her. But unfortunately I can't. I hired lots of detectives but they all came back with the same answer.

"We can't find nor dig her identity. She's being protected so I'm assuming she's a very important person. And I want to be involved with it. "

Very important? Even I didn't know the meaning of it. And why do they all said that like they're all afraid on something and why didn't they even told me her name?

But despite for everything I still tried my best to find her not until my mother drop a bomb infront of me.

"Your engaged." She said making me rise at my seat.

"What?!" Hindi ko nacontrol ang pagsigaw.

Dad then glared at me. "Don't shout at your mother." Malumanay niyang ani.

"No! Why won't I when she just clearly said that I'm getting married?!"

"Anak. . . " Malumanay na ani mama bago himas-himasin ang aking braso. "Alam naming lagpas ito sa boundaries mo but please understand. We're just doing this because we care for you. Your turning thirty-two this year. Ayaw ka namin pag-iwanan ng taon. "

The Mafia Queen And Her Childish Husband (Complete)Where stories live. Discover now