My CRUSH is a NERD " BOOK 1"[KATHNIEL]

Chapter 4 : SORRY : word of the day

Chapter 4: Sorry [word of the day]

[ Jake's POV ]

"Kumakain na kami ng lunch.

"Hmmmppp, sarap ng luto ni yaya ah. I really love Filipino food. When I was in United States, palaging fast food na lang kinakain ko, almost everyday nakakatawa. Si mommy naman walang time para sa mga gawaing bahay kasi busy din siya sa work niya.

"Kain tayo ^_^.

"Napansin ko tahimik si sungit ngayon, wala siyang kaimik-imik as in super quite, nakakapanibago ah!

"Naalala ko yung sinabi ni Trixie kanina, naisip ko lang na baka namimiss lang ni Sabrina ang mommy niya. She's seeking for a mother's love at kwento sa'kin ni tito eight years old pa lang si Sabrina nung mamatay si tita.

"Bakit nga pala nakakaramdam ako ng awa sa kanya? Eh siya nga 'tong palagi akong inaaway, wala naman akong ginagawang masama sa kanya, pasalamat siya mabait akong tao at mapagmahal, hehe proud.

"Totoo? Mabait talaga ako kaya hinahayaan na lang ako nina mommy at daddy maging independent . They want me to try living without them coz they know I was able to be a responsible person.

'And besides, I know how to respect girls but sometimes hindi ko rin maiwasan na mainis sa kanya. Kahit hindi ko siya inaanu bigla na lang siyang maninipa,pinaglihi siguro ni tita si sungit sa kabayo.

"Kausapin ko kaya siya.?
"Anu namang sasabihin ko, baka mamaya pagalitan pa ako? May pagkatupak pa naman siya.

"Mamaya ko na lang siya kakausapin pagkatapos naming kumain.

********

[ Sabrina's POV]

"Pansin ko lang, kanina pa nakatingin tong si Jake sa'kin.

"Anu naman kayang pumapasok sa isip niya?

" Si Trixie siguro?

"Pero hindi....? alam kung may iba siyang iniisip ngayon.

"Siguro ako? Haha ^___^ charoot! Keme lang, hahah kayo naman.

"Anyways anu bang paki ko?

"Anu ba yan subrang tahimik naman?

"Feeling awkward tuloy.Ganito pala pag wala ka talagang masabi at magawa kundi ang tumahimik.

"Sooo..!! Borinngg..!!!

"Kami lang kasi andito ngayon. Si yaya pagkatapos niya ihanda 'tong lunch namin, nagpaalam siya, maglilinis daw siya ng guest room.

"Nakakapanibago lang na may kaharap akong ibang tao habang kumakain, ngayon ko lang napansin yun kasi busy ako pangaasar ako pangaasar sa kanya, sarap niya kasi asarin, kahit mukang pikon na siya, hindi pa rin siya nagagalit.

"Wow ha! Puro compliment na sinasabi ko?Magpasalamat man lang boy,? Haha I know his not, I'm just talking to myself.

"Tapos na kami kumain, hanggang ngayon tahimik pa rin kami parehas, walang kibo, walang imik, parang wala lang, ang isa sa'min hindi nageexist or invisible.

"Mas masaya pala pag kinukulit ko siya. Anu nga palang nangyari sa'kin natameme ata ako. I loose half of myself, yung kalog at subrang mangulit.

************

[ Jake's POV ]

"Katatapos lang namin kumain, at napansin ko pati ata dila niya nalunok na rin niya, hindi na siya makapagsalita. Ibang iba siya ngayon as in walang kibo, parang wala siyang kasama dito sa bahay.