4:11 a.m., February 24, Manila
Hanggang nandito ka pa sa palengke, walang magdidiwang, Kiestalyn.
Panay ang lingon ko sa likuran ko habang madaling-madali sa pagtakas. Kahit gusto kong umakto nang normal para 'di pagdudahan ng kahit sino, 'di ko magawa. Ilang hakbang pa, tanaw ko na ang kinalalagyan ng mga habal-habal kanina. Pero ngayon, isa na lang ang nand'on. Buti't may natira pa. Nangingiwi akong napailing. Sakto, paglapit ko, nakangiting tanong sa 'kin ng driver, "Habal-habal, ma'am?" habang sinusuot ang face mask niya.
Tinanguan ko naman siya bilang sagot, nilalabanan ang kaba sa puso ko. Kaunti na lang, makakalayo ka na rito, Kiestalyn. Ibubuka ko na sana ang bibig ko para banggitin kung s'an ang punta ko nang may biglang nagsalita mula sa likod ko. Sa malalim na boses, tawag niya, "Miss..."
BINABASA MO ANG
Sino ka sa Pandemya?
ContoBuhat ng pandemya at mas lumalalang kahirapan, isa si Kiestalyn sa milyon-milyong Pilipino na tinatakbuhan ng oportunidad; bilang kasagutan, tinahak niya ang isang landas na sigurado siyang pagsisisihan niya sa huli- sa sandaling iyon, iba't ibang t...
