Ας τα φερνε η ζωή αλλιώς

Κεφάλαιο 14ο (part 1)

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, τα προβλήματα με τα χωράφια λόγω της βιομηχανικής ζώνης που πάσχιζε να δημιουργήσει γύρω απ' το χωριό τους ο Δούκας Σεβαστός, η οικογένεια τους ήταν πιο ενωμένη από ποτέ.
Ο Νικηφόρος με την Ασημίνα ήρθαν κοντά για ακόμη μια φορά και δεν άργησαν να καταλάβουν πως νοιάζονται ο ένας για τον άλλον παραπάνω από ότι δύο απλοί φίλοι, ήθελαν να είναι μαζί.Δεν υπήρχε άλλωστε κάτι να τους χωρίζει πέρα από τις διαμάχες για τα χωράφια. Η Ελένη δέχτηκε την πρόταση του μικρού γιου του Δούκα γιατί πολλές φορές τα λόγια του Νικηφόρου της θύμιζαν τον Λάμπρο της.
Ηταν τόσο ίδιοι στις απόψεις, στον τρόπο που μιλούσαν αλλά τόσο ουσιαστικά διαφορετικοί στο πώς συμπεριφέρονταν.Δεν μπορούσε βέβαια κανείς να συγκριθεί μαζί του αλλά έπρεπε να βρει λόγους να πει το ναι στον γιο του Δούκα.Ήξερε βέβαια και την Ασημίνα καλά και μπορούσε να δει στα μάτια της αδερφής της την αγάπη να ξεχειλίζει..Τον αγαπούσε βαθιά τον Νικηφόρο. Και σύμφωνα με τον Λάμπρο κι ο ξάδερφος του αγαπούσε βαθιά την Ασημίνα.
«Μιλαει για την Ασημίνα και λάμπει, καρδιά μου!»
Αυτό θεώρησε πως ήταν αρκετό και δέχτηκε.
Ο Σεβαστός όμως είχε άλλη άποψη.Η βιομηχανική ζώνη χρειαζόταν και τα χωράφια της Σταμιρη και δεν θα έλεγε το ναι σε αυτόν τον γάμο αν δεν έπαιρνε τα χωραφια για αντάλλαγμα.
«Μια ζωή το συμφέρον σου προτεραιότητα, πατερα...Εδω μιλάμε για την ευτυχία μου» έλεγε και ξανά έλεγε ο Νικηφόρος.

Πέρασαν από χίλια κύματα ώσπου τελικά μετά από μια περιπέτεια υγείας του και την στάση που κράτησε η Ασημίνα, την δέχτηκε για νύφη του. Η Μυρσίνη πάλι ούτε να το ακούσει δεν ήθελε πως ο γιος της,ο Νικηφόρος, θα παντρευόταν μια "χωριάτισσα", αλλά δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς εφόσον το δέχτηκε ο άντρας της.Ολα από εκεί και πέρα πήγαν υπέροχα. Το ζευγάρι φαινόταν απόλυτα ευτυχισμένο όμως κάνεις δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε.

Λίγους μήνες μετά

Το ζευγάρι ενημερώθηκε πως η Ασημίνα ίσως δεν αποκτουσε ποτέ παιδιά και η σχέση τους κλονίστηκε λόγω της ψυχολογικής κατάστασης της γυναίκας. Πίστευε πως δεν άξιζε αυτή η τιμωρία στον άντρα της...και ντρεπόταν.Ουτε στις αδερφές της μίλησε ούτε σε κανέναν άλλον.
«Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αποκτήσουμε παιδάκι, κορίτσι μου» την διαβεβαίωνε ο Νικηφόρος, αλλά εκείνη δεν άκουγε. Πονούσε που την έβλεπε έτσι αλλά δεν είχε και τρόπο να την βοηθήσει.

Η μικρή Σταμιρη ονειρευόταν όπως πάντα και είχε γοητευτει από καιρό από τον Νικηφόρο, καθώς μπορεί να ειχε γνωρίσει κι άλλους ανθρώπους που να αγαπάνε έτσι αλλά κανείς δεν είχε πάει κόντρα στην ίδια του την οικογένεια για την αγάπη. Εκείνος το έκανε. Τον θαύμαζε και ευχόταν μέσα της να βρει και εκείνη έναν τέτοιο άνθρωπο να συμπληρώσει την ευτυχία της.