The Wicked Curse [COMPLETED]

Chapter 06 - Wind of Autumn

Chapter 06 -Wind Of Autumn

Kirra's Point of View.

PANAHON na ng taglagas... I can see the blow of wind touch the leaf and fall into the ground.

"Bulaga!" Biglang sigaw ni Jennylyn sakin ka'ya napaliyad ako sa gulat. Ang kulit ng babaeng 'to. Gosh! Kung mayroon lang akong sakit sa puso, kanina pa ako inatake. Ugh.

"May kelangan ka?" Tanong ko.

"Hmmm. Wala naman, gusto ko lang sanang pumunta sa talon kasama ka."

Sandali akong napaisip sa kanyang sinabi. "Pwede naman, pero tulungan mo muna akong maguhugas ng pinggan?" Pagpayag ko.

"O sige ba. Tara simulan na natin para matapos agad at makapagpunta na tayo sa talon." Masayang saad nito.

"Tara!" I flashed a smile. "Pero.. pwedeng dalawin muna natin ang aking kaibigan?" Nakangiti kong tanong.

"Ha? May kaibigan ka, Akala ko lonely ka kagaya ko?" Kunot-noo nitong tanong saakin habang pinagkrus ang dalawang kamay sa kanyang dibdib.

"Oo, we're desame nga e, diba sabi mo nung nakaraan, naging kaibigan mo ang Farare Sisters? Ganun din ako may nakaibigan parin ako kahit papaano." Sagot ko.

"Ah. sige, nga pala. Nasaan 'yong Lola na iyong laging kasama?" Tanong nito.

My smile suddenly fade. "Si Lola Belinda ba? Ewan ko bigla nalang naglaho, sabi kasi ni Denise umalis na ito sa hindi malamang dahilan at binigyan sya nang malubhang sakit."

"Ah ganun ba, how about your family? Saan ang bahay nyo dito?" Tanong pa nito habang naglalakad kami patungo ka'y Denise.

"Sa kitchen na ang bahay ko, simula kasi nong napadpad ako dito wala akong tinuring na tahanan kundi ang kusina." I bitterly smile.

"Did you mean na hindi ka taga rito? So where are you from?" She ask in curious tone.

"A far away place that I can never been forget, basta malayo.." Sagot ko.

"So bakit ka nagtrabaho rito sa kaharian ng Crystalium? May binubuhay ka bang pamilya?"

"Wala, I'm just homeless; you know." I force smile.

"Ah, pasensya na sa daming tanong ah? Nacu-curious lang talaga ako sa'yo, kasi nga ka'y ganda mo, para kang maharlikang Prinsesa sa kaharian na 'to. At higit sa lahat kakaiba ang wangis mo. You're authentically pretty like angels." Puri nito.

I laugh because of what she say. "You are over acting Jennylyn, let's go." Hila ko at pumasok sa kwarto ni Denise.

****

NANDITO kami ngayon sa sinasabi nya'ng talon. Right, the water is too clear and bright as blue sky. Napaka-peaceful rin dito, tanging ang agos lang nang tubig at huni nang mga ibon ang aking narinig.

"Ang payat ng kaibigan mo ah? Parang mamatay na." She whispered.

"No. She's just dying but she will never die." I will never let someone died again because of me; sapat na si Jacob na namatay dahil saakin. I know every life is worth it, ka'ya hindi ito dapat sayangin, she need to live. "I know she will fight." I added.