ထယ္ေယာင္အိမ္ေရာက္တာနဲ႕အခန္းတံခါးေလာ့ခ်ၿပီအိပ္လိုက္တာ...
မကြာဘူးဂျောင်ကုကားသံကြားလ်ိုက်တယ်...ဟင္အင္း..ေဂ်ာင္ကုမသိေအသာင္ဘဲအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္..
ေဂ်ာင္ကုခြန္းဂ်ယ္ေခၚလိုက္လို႔ထြက္သြားတာဟိုသြားျခင္တယ္ဒီသြားလခင္တယ္ပူဆာေတာ့သူ႕လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ေတာ့....ထယ္ေယာင္နားေရာက္မလာေတာ့ဘူး..
ဟူး...ထယ္ေယာင္ငါ့ကိုစိတ္တိုေနၿပီလာမသိဘူး...
ေဒါက္ေဒါက္..တံခါးေခါက္ၿပီဖြင့္ၾကည္တာဖြင့္မရဘူး...ထယ္ေယာင္ေလာ့ခ်ထားတာလာ....အရမ္းစိတ္ဆိုးေနၿပီလာ..
အဲလို႔မျဖစ္ေလာက္ပါဘူးထယ္ေယာင္ကေယာက်ာ္းေလးဘဲဘာျဖစ္မွာမို႔လို႔စိတ္ေကာက္စိတ္ဆိုးရေအာင္မိန္းကေလးမွမဟုတ္တာ...မနက္က်မွေတာင္းပန္လိုက္မယ္...
ေဂ်ာင္ကုလည္သူ႕အခန္းထဲဝင္ၿပီေရခ်ိဳးၿပီအိပ္ယာဝင္လိုက္တယ္....
ထယ္ေယာင္ကေဂ်ာင္ကုထြက္သြားတဲ့ေျခလွမ္းးႀလိဳက္တာနဲ႕မ်က္ရည္ေတြက်ခြင့္ေပးလိူက္တယ္...ငါ့...ငါ့မင္းဆီကထြက္သြားနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရအုန္းမယ္ေဂ်ာင္ကုရယ္...
ထယ္ေယာင္မနက္အိပ္ယာနိုးတာနဲ႕အေစာႀကီးဘဲလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္...ေဂ်ာင္ကုနဲ႕မ်က္ႏွာမျခင္ဆိုင္ျခင္ဘူးဆိုရင္ပိုမွန္လိမ့္မယ္...
မနက္ခင္း...လေးရဲ့လမ်းလေးက်ိုလျှောက်ပြီတစ်ယောက်တည်းနဂျပ်တပ်ပြီလာနေတုန်း...
တီးတီး...ကားဟြနးတီးသံၾကားလို႔လွည့္ၾကည္လိုက္တာအတန္းေခါင္းေဆာင္....
ေအာ္..အကို..
ထယ္ေယာင္လိုက္ခဲ့ေလအကိုကားနဲ႕...တစ္ေယာက္တည္းလာ...
မလိုက္ေတာ့ဘူးအကို...ထယ္ကလမ္းေလွ်ာက္ျခင္လို႔ပါသြားႏွင့္ေနာ္...
ထယ္ေယာင္ကလမ္းေလွ်ာက္ျခင္တာလာ...
အဲဆိုလည္...အတန္းေခါင္းေဆာင္လည္ကားေပၚကဆင္းလာၿပီထယ္ေယာင္နားကိုလာၿပီ...သြားမယ္ေလး....
ဟမ္း..အကိုကားကေရာ...ဘယ္လို႔လုပ္မွာလည္...
ထားလိုက္မက္ေဆ့ပို႔ထားတယ္..ခဏေနရင္လာမသြားၾကလိမ့္မယ္...
