ထယ်ယောင်အိမ်ရောက်တာနဲ့အခန်းတံခါးလော့ချပြီအိပ်လိုက်တာ...
မကြာဘူးဂျောင်ကုကားသံကြားလ်ိုက်တယ်...ဟင်အင်း..ဂျောင်ကုမသိအေသာင်ဘဲအိပ်လိုက်တော့တယ်..
ဂျောင်ကုခွန်းဂျယ်ခေါ်လိုက်လို့ထွက်သွားတာဟိုသွားခြင်တယ်ဒီသွားလခင်တယ်ပူဆာတော့သူ့လိုက်ပို့ပေးလိုက်တော့....ထယ်ယောင်နားရောက်မလာတော့ဘူး..
ဟူး...ထယ်ယောင်ငါ့ကိုစိတ်တိုနေပြီလာမသိဘူး...
ဒေါက်ဒေါက်..တံခါးခေါက်ပြီဖွင့်ကြည်တာဖွင့်မရဘူး...ထယ်ယောင်လော့ချထားတာလာ....အရမ်းစိတ်ဆိုးနေပြီလာ..
အဲလို့မဖြစ်လောက်ပါဘူးထယ်ယောင်ကယောကျာ်းလေးဘဲဘာဖြစ်မှာမို့လို့စိတ်ကောက်စိတ်ဆိုးရအောင်မိန်းကလေးမှမဟုတ်တာ...မနက်ကျမှတောင်းပန်လိုက်မယ်...
ဂျောင်ကုလည်သူ့အခန်းထဲဝင်ပြီရေချိုးပြီအိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်....
ထယ်ယောင်ကဂျောင်ကုထွက်သွားတဲ့ခြေလှမ်းးြလိုက်တာနဲ့မျက်ရည်တွေကျခွင့်ပေးလိူက်တယ်...ငါ့...ငါ့မင်းဆီကထွက်သွားနိုင်အောင်ကြိုးစားရအုန်းမယ်ဂျောင်ကုရယ်...
ထယ်ယောင်မနက်အိပ်ယာနိုးတာနဲ့အစောကြီးဘဲလမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်...ဂျောင်ကုနဲ့မျက်နှာမခြင်ဆိုင်ခြင်ဘူးဆိုရင်ပိုမှန်လိမ့်မယ်...
မနက်ခင်း...လေးရဲ့လမ်းလေးက်ိုလျှောက်ပြီတစ်ယောက်တည်းနဂျပ်တပ်ပြီလာနေတုန်း...
တီးတီး...ကားဟွနးတီးသံကြားလို့လှည့်ကြည်လိုက်တာအတန်းခေါင်းဆောင်....
အော်..အကို..
ထယ်ယောင်လိုက်ခဲ့လေအကိုကားနဲ့...တစ်ယောက်တည်းလာ...
မလိုက်တော့ဘူးအကို...ထယ်ကလမ်းလျှောက်ခြင်လို့ပါသွားနှင့်နော်...
ထယ်ယောင်ကလမ်းလျှောက်ခြင်တာလာ...
အဲဆိုလည်...အတန်းခေါင်းဆောင်လည်ကားပေါ်ကဆင်းလာပြီထယ်ယောင်နားကိုလာပြီ...သွားမယ်လေး....
ဟမ်း..အကိုကားကရော...ဘယ်လို့လုပ်မှာလည်...
ထားလိုက်မက်ဆေ့ပို့ထားတယ်..ခဏနေရင်လာမသွားကြလိမ့်မယ်...
