හහ්....
ලොකු හුස්මක් පහල දාලා මන් බැලුවෙ කන්නාඩියෙන් පේන මගේ ප්‍රතිබිම්බය දිහා.. දනහිස ගාවට දිග ලා රෝස පාට ගවුමට කොන්ඩෙ කඩා දාලා පුන්චි makeup එකකුත් දාලා හිටිය මන් අද ලස්සනයි කියල හිතුනත් ඒ ලස්සන විඳගන්න තරම් මගෙ හිතේ සතුටක් නෑ... ඔම්මගෙයි අප්පගෙයි හිත රිද්දන්න බැරි නිසාම මේ දේට කැමති වුනත් හිනා වෙලා ඉන්නෙ අඬන්න බැරි කමට....සිද්ධ වෙන දේවලුත් එක්ක කාලයට ඉඩ දීලා බලන් ඉන්නව ඇර මට කරන්න වෙන දෙයක් නැති නිසාම වෙන දේකට මූන දෙනව කියල හිතාගත්තෙ මේ ප්‍රශ්න කොහෙන් කොහොම ඉවර වෙයිද කියල දන්නෙ නැති නිසාමයි....
"ඒරා"
මවාගත්ත හිනාවක් එක්ක මන් යන්න හැරුනෙ ඔම්මගෙ සද්දෙ නිසා...එලියට එන්නත් කලින්ම හිනාවීගෙනම කාමරේට එන ඔම්මව දැක්කම මගෙ ඇස් දෙකට කඳුලු පිරෙන්න ආවත් මන් අමාරුවෙන් ඒක පාලනේ කරගත්තෙ මගෙ කඳුලු හින්දා ආයෙ වතාවක් ඔම්මයි ඔප්පයි දුක් වෙනව බලන්න ඕනි නැති නිසා....
"යමු...එයාල ඇවිල්ල.."
හිතේ කිසිම සතුටක් නැති වුනත් මන් හිනා වෙලා ඔම්මගෙ පස්සෙන් පඩිපෙල බැහැලා සාලෙට ආවෙ ඔලුවත් නමාගෙන...පරන මතක හිත පාරනකොට ඇස් වලට ආව කඳුලු ඉක්මනට පිහදාත්තෙ ඔම්ම ඒව දකීවි කියලා....මේ මොහොත හිතේ සතුටින් විඳින්න හිටියත් ඒ හැමදේම නැති වෙන්න ගියෙ එක මොහොතයි...ආයෙ වතාවක් මතක් කරන්නෙ නෑ කියල හිතුවත් ඒ දේවල් අමතක කරන්න එච්චර ලේසි නැති බව මට දැන් තේරෙනව..ඒ වුනත් අපි බලාපොරොත්තු වෙන දේම හැමදාම ලැබෙන්නෙ නෑ..හැම සතුටක් පිටිපස්සෙම දුකත් එනව කියන දේ අපි පිලිගන්න ඕනි..ඒ නිසයි මන් අමාරුවෙන් හරි හිතහදාගෙන මේ දේට ලෑස්ති වුනේ....
පුරුදු කටහඬක් ඇහෙද්දි ඔලුව උස්සලා බලන්න හිතුනත් මන් එහෙම නොකරෙ මට ඒකට හයියක් නොතිබ්බ නිසා...මෙතන මන් බලාපොරොත්තු වෙන කෙනා නැතුව වෙන කෙනෙක් දකින්න තරම් මට ශක්තියක් නෑ...
"ඒරා ..මේ බලන්නකො ඉතින් කව්ද ඇවිත් ඉන්නෙ කියල.."
ඔම්මගෙ සතුටින් පිරුනු කටහඬ ඇහෙනවත් එක්කම මෙච්චර වෙලා බිමට නමාගෙන හිටිය ඔලුව උස්සලා මන් බැලුවෙ මොනව වුනත් දන්න කෙනෙක් වෙන්න ඇති කියල හිතලා....
YOU ARE READING
AGAIN || PJM (ONGOING)
Fanfiction"එයා...එයා ආයෙමත්...." ආයෙත් දකින්න ඕනි නෑ කියල හිතුවත් හිත ඉල්ලන්නෙම ඒ හිනාවෙන ඇස් දෙක...කොහොම අමතක කරන්නද කාලයක් පිස්සුවෙන් වගේ ආදරේ කරපු 'මගෙ මිමී'.......🥀🥺 Started - 2022.03.15
