က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတယ္ က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့ က်ေနာ့္ဆီထလာၿပီ တဘတ္တစ္ထည္နဲ႔ေရသုတ္ေပးတယ္
'ကုတင္ေပၚမွာ အက်ႌေတြရွိ႔တယ္ ၀တ္လိုက္ အျပင္သြားဖို႔ရွိ႔တယ္´
အက်ႌေတြ ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ရည္က သူ႔အလိုလိုက်လာတယ္ hoodiအမဲနဲ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီအရွည္ကလည္းအမဲေရာင္ပဲ က်ေနာ္အက်ႌေတြကို ယုယုယယကိုင္ၾကည့္မိတယ္ သတိရတယ္သခင္....
'ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ ျမန္ျမန္၀တ္ေလ ၀တ္ၿပီးရင္ ငါ့ေရွ႕လာခဲ့ ´
က်ေနာ္လည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ အျမန္၀တ္ကာ သူဆီသြားလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို Maskအမဲနဲ႔ ဦးထုပ္အမဲကိုေဆာင္းေပးတယ္ ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚက လက္ထိပ္ကို ယူလိုက္တာေၾကာင့္ က်ေနာ္အလိုက္တသိပဲ သူ႔ေရွ႕လက္နွစ္ဖက္ထိုးေပးလိုက္တယ္ သူကလက္တစ္ဖက္ကိုသာခတ္ၿပီး က်န္တစ္ဖက္ကို သူ႔လက္မွာခတ္လိုက္တယ္
'မၾကည့္နဲ႔ နင့္ကိုမယံုလို႔ ´
ဟုဆိုကာ လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲၿပီးက အေရွ႕ကသြားတယ္
'အ့´
ကားေပၚေရာက္ေတာ့
'ငါအခု ဘယ္သြားမယ္ထင္လဲ´
က်ေနာ္ေခါင္းခါျပလိုက္ေတာ့
'Omm မသိတာပဲေကာင္းတယ္ ´
ကားကအိမ္ကစထြက္တာနဲ႔ အျမင့္ဆံုးအရွိန္နဲ႔ေမာင္းေနတာမို႔ က်ေနာ့္ရဲ႕အသိစိတ္က သိသိသာသာ ေၾကာက္႐ြံ႕လာတာေၾကာင့္ မငိုဘဲတင္းထားတဲ့ မ်က္လံုးအိမ္ကမ်က္ရည္မ်ားက ရိုက္သံမာဘဲ က်ဆင္းလာေတာ့သည္ ဒါကိုသူရိပ္မိတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ကားကိုလမ္းေဘး ထိုးရပ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ပုခံုးနွစ္ဖက္ကို တင္းတင္းကိုင္လႈပ္ကာ
'နင္မွာဒီေစာက္ရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ေပါေနလား ဟမ္ နင့္ကိုငါငိုခိုင္းလား ေတာ္ေတာ္ငိုခ်င္ေနလား ျဖန္းးး´
'အ့ ဟင့္ ဟင့္ ´
'ငါ့အမိန္႔မရဘဲ နင့္မွာငိုခြင့္မရွိ႔ဘူး ´
က်ေနာ့္အက်ႌကိုအတင္းလွန္ကာ ဗိုက္သားတေလ်ွာက္ နမ္းေတာ့သည္
'အအမရာ ဘာဘာ လုပ္တာလဲ´
'ေစာက္သံနဲ႔မထြက္နဲ႔ ငါ့လုပ္ရင္ၿငိမ္ခံေန ´
