ကြၽီ...
'ကဲ ေခြးေပါက္ေလး ထေတာ့ မနက္စာ စားရေအာင္´
က်ေနာ့္အသံၾကားၾကားခ်င္းသူရဲ႕ သံကုတင္ေလးေပၚကဆင္းၿပီး က်ေနာ္ေ႐ွ႔ဒူးေထာက္ကာ
'ႁပြတ္´ေျခဖမိုးကိုနမ္းလာတယ္
'ေတာ္တယ္ ေခြးေပါက္ေလးကသင္ေပးလို႔ရရဲ႕သားနဲ႔သက္သက္အနာခံေနေသးတယ္ ေရာ႕ဒီမွာမနက္စာေလးစားလိုက္အုန္း´
ပန္းကန္ထဲက ပါမုန္႔တစ္ခ်က္ ၾကမ္းျပင္ကိုပစ္ခ်ေပးလိုက္တယ္ က်ေနာ့္အျပဳအမူကို နားမလည္သလိုၾကည့္လာတဲ့သူ႔မ်က္၀န္းေလးကေတာ့ က်ေနာ္နွစ္သက္စရာေပါ့
က်ေနာ္ပစ္ေပးလိုက္တဲ့ ေပါင္မုန္႔ကို ေကာက္ၿပီး စားမယ္လုပ္ေနေတာ့
'ရပ္စမ္း နင့္ကိုဘယ္သူကလက္နဲ႔စားခိုင္းလို႔လဲ ေခြးကေခြးလိုစားစမ္း´
'ဗ်ာ..က်ေနာ္ က်ေနာ္ မစားတတ္ဘူး´
'ဘာလဲ အခုအထြန္႔တက္လုိက္တာလားဟမ္´
'မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္တကယ္မစားတတ္လို႔ ေျပာတာပါ´
'ဟုတ္ၿပီ အဲ့ဆိုငါကသင္ေပးရမွာေပါ့´
သူ႔လက္ထဲကေပါင္မုန္႔ကိုျပန္ဆြဲယူၿပီးေအာက္ျပန္ပစ္ခ်လိုက္တယ္ လက္နွစ္ဖက္လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္လိုက္ၿပီး
'ပါးစပ္နဲ႔ ငံု႔စား ခ်က္ခ်င္းမစားေသးဘူးလားဟမ္´
က်ေနာ့္မွာေ႐ြးခ်ယ္စရာမွ မရွိ႔ေတာ့ဘဲ သခင့္အသက္ကသူ႔လက္ထဲမွာေလ သူခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ရံုေပါ့ က်ေနာ္ေပါင္မုန္႔ကို ငံု႔စားေနတုန္း က်ေနာ့္ေခါင္းကိုသူ႔ေျခေထာက္နဲ႔နင္းလာတယ္
'စားစမ္း အဲ့မွာ ´
ေျခေထာက္နဲ႔ပိုဖိနင္းထားတာမို႔ ေပါင္မုန္႔ေတာင္စားလို႔မရဘဲ နာက်င္မူ႔ကိုသာခံစားေနရသည္
'စားစမ္း ေခြးကေခြးလိုစား'
ေျခေထာက္ကိုဖယ္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ေပါင္မုန္႔ကိုသာ ကုန္ေအာင္သာႀကိဳးစားၿပီး စားေနတုန္း
'Aww ဒီမွာေခြးေပါက္ေလးအတြက္ ႏြားနို႔လည္းပါေသးတယ္
စားေနတုန္း က်ေနာ့္ေခါင္းေပၚက်လာတဲ့ႏြားႏို႔ရည္ေတြ
