"ဒုတိယယှဉ်ပြိုင်ပွဲစတင်ပြီ..."
"ကျောင်းသားတို့ ပုံရိပ်ယောင်ကမ္ဘာကို အပြင်လောက အစစ်တစ်ခုလိုပဲ ဖန်တီးထားတာ။မင်းတို့စမ်းသပ်ချက်အောင်မြင်ရင် နောက်တစ်ဆင့်တက်ရောက်နိုင်မှာဖြစ်ပြီး ကျရှုံးခဲ့ရင်လည်း ကံတရားအလိုကျပေါ့။အဓိကက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုမထိခိုက်စေနဲ့။ကိုယ့်အသက်ထက် ဘယ်အရာမှအရေးမကြီးဘူး။"
"ကဲ..လျှို (ဝင်ပေါက်)ထဲဝင်ကြတော့...ကံကောင်းပါစေလို့ဒီဆရာကဆုတောင်းပေးလိုက်တယ်"
"ရှောင်"
"ဟင်"
"ရိအာလက်ကိုတွဲထားပါလား။ဟိုဘက်ကမ္ဘာမှာ လူကွဲသွားမှာစိုးလို့"
"ညီလေးပိုင်လိရေ...ကောတို့လည်းရှိတယ်လေ...မေ့နေတာလား"
"ဟီး..မမေ့ပါဘူး..အတူတူလက်တွဲဝင်ကြတာပေါ့"
အနက်ရောင်မြူခိုးတွေ ဝေနေတဲ့ဝင်ပေါက်ကို သူတို့အဖွဲ့လိုက်အတူလက်ချင်းတွဲကာ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြတယ်။ကြောက်လန့်ခြင်းတွေဟာ သူ့မှာတစိုးတစိမျှမရှိခဲ့။ပိုင်လိအနေနဲ့ နွေးထွေးလုံခြုံမှုကတော့ အပြည့်အဝခံစားခဲ့ရသည်။ထိုအချင်းအရာကို ဖြစ်ပေါ်စေတာမည်သူ့ကြောင့်များလဲ~~
-------------
ဟိုဘက် ပုံရိပ်ယောင်ကမ္ဘာရောက်ရောက်ခြင်းတွေ့မြင်လိုက်ရတာက
"ဝါး...စားရတော့မယ်။ရှင်းကောကော..."
ရှင်းကျိုးတစ်ယောက် ပိုင်လိရဲ့ ပျားရည်သမျှ ချိုသာနေသောအသံကိုကြားမိစဉ်တွင် ငါ့အိတ်ထဲက ချူးပြားလေးတွေအစား မျက်ခုံးလှုပ်နေမိတယ်။
"ရှင်းကော..ဟိုလေ..နေ့လယ်စာစားချိန်ရောက်ပြီလေ"
ချူးပြားလေးတွေရေ အမျှ..အမျှ...အင်း...မမြဲခြင်းသဘောတရားတွေ...
"ကော..ပိုင်လိလေး...ဗိုက်ဆာပြီ"
"ညီလေးပိုင်လိ ဒီရှေ့ကစားသောက်ဆိုင်မှာ ဝယ်စားရအောင်"
"ဟုတ်ဟုတ်"
ခွန်လွန်မှာငတ်ခဲ့သမျှအတိုးချစားပစ်မယ်ကွ..
-----------
"သခင်လေးတို့...ဘာများသုံးဆောင်ကြမလဲ"
"ညီလေးပိုင်လိမှာလေ"
YOU ARE READING
သစ္စာနှောင်ကြိုး(completed)
FanfictionZhanyi(ZSWW) မေတ္တာရပ်ခံခြင်း❗ ကျေးဇူးပြုပြီး Juneရဲ့ fictionကို တခြား mediaများကိုလုံးဝ မshare ကြပါနဲ့။ Unicode မက်မွန် လေအဝေ့ နှလုံးသား တစ်စုံကို ချစ်ရသူစီ အပ်နှင်းလို့ နှင်းမှုန်အဖြစ် ပြောင်းရတော့မယ် Zawgyi မက္မြန္ ေလအေဝ့ ႏွလုံးသား တစၥဳံကို ခ်စ္ရ...
