နေမင်းကြီးရဲ့ရောင်ဝါဟာ ပြတင်းပေါက်တံခါးကိုဖြတ်၍ အခန်းတွင်းသို့ ဖြာကျလို့လာလေပြီ။ခုတင်ပေါ်မှာ အိပ်စက်နေဆဲ စစ်နတ်ဘုရားကတော့ ညကဝက်ပေါက်စ၏ ဟောက်သံကြောင့် အာရုံတက်ချိန်မှသာအိပ်စက်အနားယူရလေတော့သည်။
"လူဂွစာကြီး ထတော့လေ"
ဘယ်ဘက်ပြတင်းပေါက် ရှေ့တည့်တည့်ကုတင်မှာအိပ်ပြီး နေရောင်တည့်တည့်ထိုးနေတာတောင် အအိပ်မပျက်ဘူး။လူဂွစာကြီးကအိပ်ပုတ်ကြီးတယ်လို့ သူမှတ်ထားလိုက်တယ်။
"ထတော့လို့...ထတော့...လူဂွစာကြီးရေ"
နားနားကိုကပ်၍အကျင့်ပုတ်စွာ အော်ဟစ်လိုက်သည်
"အင်း..ထပြီ..အသံဆိုးကြီးနဲ့လာအော်နေတယ်"
"ခင်ဗျား!!! အရင်ကျွန်တော့်ဇာတိမှာဆိုကျွန်တော်အသံကကြိုးကြာငှက်ကအရှုံးပေးရတယ်"
"ငါ့အထင် မင်းအသံကကျီးကန်းအရှုံးပေးရမှာ"
"ဟင့်..လူဂွစာတွေကိုအဖက်မလုပ်သင့်ဘူး"
ဘယ်ဘက်ပြတင်းပေါက်နားက လက်ဖက်ရည်စားပွဲခုံမှာသာထိုင်နေလိုက်တယ်။အချိန်အတန်ကြာတဲ့အထိထိုသူက စကားပြန်မပြောသဖြင့် သူကပဲအရင်စကားပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။မဟုတ်ရင်သူမနက်စာစားနောက်ကျလိမ့်မယ်။
"ထတော့ ကောတို့ကအောက်ထပ်မှာမနက်စာစားစောင့်နေတယ်"
-----
"ရှင်းကော"
"ပိုင်လိ နောက်ကျလိုက်တာ"
"တချို့ လူဂွစာတွေက ကာလနဂါးဝင်စားနေတာလေ"
"ဖူး...အဟွတ်...အဟွတ်"
"သခင်လေး ရရဲ့လား.."
ရေနွေးသည်းသွားသောသခင်လေးကြောင့် သူကအလျင်အမြန်သုတ်စရာပုဝါတစ်ခုပေးလိုက်တယ်။အလိုက်သိမှဖြစ်မယ်လေ။
"အင်း..ရတယ်"
"ကောတို့ ဘာမှာထားလဲ"
"မမှာရသေးဘူး ညကညီလေးပိုင်လိကို ကောကတိပေးထားတယ်လေအဲ့တာကြောင့် ဒီနေ့မနက်စာကောဝယ်ကျွေးမှာကြိုက်တာမှာ အားမနာနဲ့"
"တကယ်လား အဲ့တာဆိုမှာမယ်နော်ရိလန်ကော"
"မှာပါဗျာ"
YOU ARE READING
သစ္စာနှောင်ကြိုး(completed)
FanfictionZhanyi(ZSWW) မေတ္တာရပ်ခံခြင်း❗ ကျေးဇူးပြုပြီး Juneရဲ့ fictionကို တခြား mediaများကိုလုံးဝ မshare ကြပါနဲ့။ Unicode မက်မွန် လေအဝေ့ နှလုံးသား တစ်စုံကို ချစ်ရသူစီ အပ်နှင်းလို့ နှင်းမှုန်အဖြစ် ပြောင်းရတော့မယ် Zawgyi မက္မြန္ ေလအေဝ့ ႏွလုံးသား တစၥဳံကို ခ်စ္ရ...
