Unicode
After 6 days...
ဒီနေ့ ရိပေါ်အစောကြီးနိုးနေသည်။ အဖြေယူမယ့် သူကဘယ်လိုနေမလဲမသိပေမယ့် ဒီလူမှာတော့ ရင်တွေခုန်ပြီး တက်ကြွလို့...။ ဘဝမှာ ပထမဆုံးပေါက်ဖွားလာတဲ့ အချစ်ကို ထုတ်ဖော်ပြသခွင့်ရတော့မည်။ ပထမဆုံးအကြိမ် လူတစ်ယောက်ကို ချစ်ကြောင်းပြောရတော့မည်။ တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် ရင်ထဲလှိုက်ဖိုစရာကောင်းလွန်း၏။
"ချန်ရွှမ်း"
"ဟုတ်"
"ညနေ ငါမြို့အပြင်နားသွားစရာရှိတယ် အဲ့ဒါ စီးယာဥ်ထုတ်ထားလိုက်"
"စီးယာဥ် ကချို့ယွင်းနေလို့ ပြင်ထားတာ အခုလက်စပဲရှိသေးတယ် ဆရာ"
"ကျစ်!!! "
"ဆရာ အခွန်ကိစ္စ... "
"ငါ အခွန်ကိစ္စတွေနားထောင်ဖို့မအားသေးဘူး နောက်ရက်မှပြော"
"မပေးနိုင်တဲ့သူတွေက မပေးနိုင်ကြဘူး ကျွန်တော်တို့ဘယ်လိုရှင်းကြမှာလဲ"
"အဆင်ပြေသလိုလုပ် ချန်ရွှမ်း လောလောဆယ် ငါမင်းပြောတဲ့ကိစ္စအတွက် အချိန်မပေးနိုင်သေးဘူး"
မြို့အုပ် တကယ်ပဲချန်ရွှမ်းကိုအာရုံမစိုက်နိုင်။ ပြီးဆုံးခါနီးဖြစ်တဲ့ ပန်းချီကားလေးကို လက်စသတ်နေရသည်။ နေ့နေ့ညည ဒီပန်းချီကားကို တသသနှင့်ဖြစ်နေတာ.. ဘယ်လောက်တောင် အရေးကြီးလို့များလဲ။
"ဗိုလ်ချုပ် ခဲဒါဆီတို့လာရင် ကျွန်တော် ဘားမှမဖြေရှင်းပေးတတ်ဘူး ဆရာ"
"ဒုန်း!!"
ဒေါသထွက်''နှင့် စားပွဲခုံကို အားဖြင့်ထုလိုက်သည်။ မသိလျှင် သပ်သပ်လိုက်ပြီးနှောက်ယှက်နေသလိုကာခံစားရသည်။
"ချန်ရွှမ်း... မင်း သပ်သပ်ငါ့ကို အာရုံလိုက်နှောက်နေတာလား"
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ဆရာ"
"ငါသိတယ် ချန်ရွှမ်း မင်းမနာလိုနေတာ ဒီနေ့ ဝမ်မျိုးရိုးငါ့ကိုအဖြေပေးမှာမို့ မင်းငါ့ကိုသွားလမ်းပိတ်ချင်နေတာမဟုတ်လား"
"ဆရာ...ကျွန်တော့်ကိုမစွပ်စွဲနဲ့"
"စွပ်စွဲတယ်ဟုတ်လား ရီရတယ် ချန်ရွှမ်း မင်းဘယ်လောက် ဟန်ဆောင်နေနေ အမှန်တရားက မျက်နှာမှာလာပေါ်တယ် သိထား"
YOU ARE READING
မြို့အုပ်ရှောင်း [ Mayor Xiao ]
Random"ရှောင်း! ကျွန်တော့်ရဲ့ရှောင်း..." "ပြောပါ ကျုပ်ရဲ့အသည်းအသက်ရေ ကျုပ်နားထောင်နေပါတယ်"