SOĞUK ATEŞ (BİTTİ)

🔥 PENELOPE - 2

BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR ❤🔥

ÇOOOK UZUN BİR BÖLÜM OLDU. BUNUN ŞEREFİNE +300 BEĞENİ İSTİYORUM. ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM.

20.Bölüm

300 Yıl Önce

Ağustos böceklerinin müzik yaparak bizi eğlendirdiği zamanlardı. Axel ve Penelope, Kreon'un izniyle nişanlanmış bu durumun üstünden neredeyse bir buçuk yıl geçmişti. İkisinin sürekli davetlere beraber katılması, aşk pozları vermesi onların aşkını güçlendirirken Kreon ve ben onlar için ayrı mutluyduk.

Düğün neredeyse yaklaşmıştı ve malikaneye gelip giden misafirlerin haddi hesabı yoktu. Penelope için güzel bir düğün elbisesi diken terzilerden, düğünün yapılacağı yeri organize etmeye çalışan yardımcılardan, düğünde oluşacak güvenlik sorunlarında bizi koruyacak muhafızlara kadar envai çeşit kimse malikaneye gelmişti.

Bu kalabalık başımı döndürürken, olabildiğince misafirperver davranmaya çalışıyordum. Oğlum yeni yürümeye başlamış, hafif dillendiği için farklı bir mutluluğa erişir olmuştum. Kalabalık Archer'e epey rahatsız ederken onu uyutmak git gide zorlaşmaya başlamıştı.

Çıkan her gürültüde dakika başı uyanıyor, etrafı çığlığa boğuyordu. Bakıcılara teslim etmek istemediğim için her yere yetişmeye çalışan ben yorgunluktan ölüyordum.

Düğüne neredeyse bir gün kala Kreon'a salonun ortasında rastladığımda neredeyse yorgunluktan bayılmak üzereydim.

"İyi misin?" diye sordu. Ayakta dikiliyorduk ve oturamayacak kadar meşguldük.

Sesi kuru geliyordu. Yaptığı onca toplantı, görüşme nedeniyle bu ara birbirimize vakit bulamaz olmuştuk. Kafasını işten kaldıramadığı gibi çoğu zaman çalışma odasındaki rahatsız koltukta uyuduğunu biliyordum.

"İyiyim. Fakat sesim iyiden uykulu birinin mırıltısını andırıyordu.

Kreon parmaklarıyla şakaklarını ovaladı. "Az kaldı, dayan." dedi fısıldayarak. "Ertesi gün düğün olacak ve bu tantana son bulacak."

"Biliyorum."

"İşte o zaman sen, ben ve oğlumuz koca malikanede baş başa kalabiliriz. Çünkü çalışanlara da izin vermek istiyorum."

"Öyle mi?" dedim şaşkınca.

Başını salladı. "Evet. Bu ara herkes Penelope sayesinde epey yoruldu. Bir ay gibi uzun tatile çıksalar onlar için iyi olur."

"Çok iyi düşünmüşsün." dedim.

"Bu arada akşam evde olamayacağım." Gözlerinde özürler saklıydı. Uzun zamandır baş başa geçirdiğimiz bir anı olmamıştı. Bir ay içinde en uzun konuşmamızı yapıyorduk.

"Neden?" diye sordum.

"Axel, damadımız olacağı için Orphix'te toplanmak istediler. Yeni kurulan anlaşmaları gözden geçireceğiz."

"Anlıyorum."

"Zaten günlerdir bu anlaşmalar için odamdan çıkamıyorum."

Sitemle, "Fark ediyorum." diye takıldım.

Kreon kaşlarını çattı. "Alınmıyorsun değil mi? Söz, en yakın zamanda telafi edeceğim!"

Ellerini sıktım. "Sorun değil Kreon. Penelope senin tek kardeşin. Üstelik anne ve babandan geriye bir tek o kaldı. Düğünü için çok çabaladın diye sana kızacak değilim. Penelope'nin mutlu olmasını senin kadar ben de istiyorum."

Gülümsedi. "Teşekkür ederim, sevgilim."

Bahçıvanlardan biri yanımıza geldiğinde bize saygıyla gülümsedi. Yüzündeki tatlı tebessüme kayıtsız kalamadım. "Merhaba, efendim. Rahatsız ediyorum fakat istediğiniz ilacı temin ettiğimi söylemek için geldim."