PS #1: Cousins Obsession (COMPLETED)

Chapter 10

"WOW! ang ganda rito, Kuya!" mangha kong sigaw at tumingin sa paligid. 

It's a simple place. Nasa isang tuktok kami ng parang bangin at makikita mo ang syudad. Dahil madaling araw pa lang kaya puro ilaw pa lang makikita mo. Pero maganda tumambay rito.  

"Yeah. It's nice, right?"

Bumaling ako sa kanya at sumandal din sa kotse. Binalik ko ang tingin sa syudad at tumango. Hindi ko naman muli mapigilan ibaling ang paningin sa kanya.

"Oumm. . . how did you know about this place?" I asked.

"Last month. Nakita ko lang ito at naisipan kong tumambay rito," He chuckled habang nakatingin sa syudad. 

"Is this your favorite place na?"

"I think so. Simula nun pinupuntahan ko na ito." Bumuntonghininga siya at hindi binubura ang mga ngiti niya sa labi.

Masyadong seryoso si Kuya Ralgy sa bagay-bagay. Hindi siya kagaya nila Khiel at Egieboy na may pagkamakulit. Hindi ko rin siya nakikitang ngumingiti, I mean yes, pero minsan lang. Kaya nakakapanibago dahil ngayon ko lang siya nakitang ngumiti na kasama ako. Ngayon lang din niya binalak na isama niya ako sa lalakarin niya kahit maliit nabagay lang naman iyon para sa akin ang pagkakasala nila.

Being with him, nakakapanibago man, ngunit para sa akin naging masaya ako dahil ngayon niya lang ako binigyan ng time para isama sa lakad niya. 

"Special ba 'tong lugar na ito sayo, Kuya?" I asked him habang may mga ngiti rin sa aking mga labi.

"Siguro. . ." bulong niya at nag-iwas ng tingin sa akin.

I bit my lower lip. "Bakit siguro?" 

Gusto kong malaman kung bakit special 'tong lugar na 'to para sa kanya. Nangangati ang tainga ko na marinig iyon, ngunit umiling lang siya at ginulo ang buhok ko. 

Nagtungo siya sa likod ng sasakyan at binuksan iyon, kaya naman napapunta ako roon. Gano'n na lang ang pag-awang ng bibig ko nang makitang marami iyon pagkain at mga kung anu-ano pa.

Bumaling ako sa kanya na may panlalaki ang aking mga mata. "Kuya. . . don't tell me?" Nanubig ang mga mata ko nang ibaling ko muli ang paningin ko sa loob ng likod ng sasakyan. 

Mukhang pinaghirapan iyon nang nagde-design at napakagandang titigan. 

"Happy birthday, Melissa," bati niya sa akin. 

Hindi ko mapigilan na yakapin siya nang sobrang higpit at inangkla ang dalawa kong binti sa bewang niya upang iangat niya ako.

"Thank you, Kuya," I whispered at him. 

Wala akong nasabi, pero hindi mapigilan ng puso ko ang maging masaya. Nagi-guilty rin ako nang hindi ko malaman. 

"Melissa," usal niya na parang nahihirapan. 

"Hmm?" Hindi pa rin bumababa sa pagpabuhat.

"Tinitigasan ako," natatawa niyang wika upang magulat ako at matulak ko siya. 

Muntik na akong mapaliyad kung hindi lang niya nahawakan ang likuran ko. 

Ngayon ko lang naalala, wala pala akong suot na bra at panty! Ngayon ko lang din naramdaman ang lamig! 

Nahihiya naman akong nagpababa sa kanya at nag-iwas ng tingin. 

"Cute mo." Pinisil niya ang pisngi ko upang irapan siya. 

"Bakit ka pala tinitigasan? Pinsan mo 'ko tapos tinitigasan ka?" kumunot ang nuo ko.

Nag-iwas naman siya ng tingin sa akin at biglang nag-seryoso ang mukha. Tumikhim at nagsalita. "Wala!" 

Piniling ko ang ulo ko at umiling. 

Nagtatanong lang e! Hmp!

"THANK you sa pagpunta, Melissa," masayang wika ni Xenon.

"Wala 'yon." Nagpilit ako ng ngiti. Hindi ko alam kong saan ang mali sa akin kung bakit sa tagal naming nagdi-date ni Xenon palihim ay wala pa rin akong kakaibang nararamdaman sa kanya. 

Inanyayahan na naman niya akong mag-date kami. Hindi naman ako makatanggi dahil wala naman gawain ngayon. At saka manliligaw ko rin siya, baka anong isipin kapag tinanggihan ko.

"Kailan mo ako sasagutin, Melissa?" tanong niya na walang kupas.

Palagi niya iyan itatanong sa akin. Noon naman hindi. Parang minamadali niya ako. Palagi niya rin pinagyayabang sa lahat na nililigawan niya ako. Buti na lang talaga hindi na siya nagtutungo sa bahay pa namin. Hindi ko alam kung anong irereak ko kapag nagkita sila ng mga pinsan ko at magbardagulan.

"M-malapit na." Iyan palagi ang sagot ko sa kanya kapag itatanong niya iyon sa akin. 

Tumawa siya ng pagak. "Ilang beses mo na ba iyan sinabi sa akin? Tatlong buwan na kitang nililigawan, Melissa. Baka wala ka lang talaga balak na sagutin ako?" Ngumisi siya na alam kong may mali roon.

Umiling ako at kinagat ang pang-ibabang labi ko. "H-hindi sa gano'n, Xenon. Ayoko naman na sagutin na lang kita bigla na hindi pa rin siguro sa nararamdaman," I explained to him.

Hindi naman kasi lahat ng bagay ay ipipilit mo na lang bigla. Mahirap ang gano'n tapos ikaw pa ang may kasalanan kung bakit pinilit mo lang ang sarili mong sagutin ang tao kung wala ka namang nararamdaman pa. 

Hindi ba pwedeng hintayin ako? Hintayin akong maramdaman ko rin ang pagmamahal niya sa akin. 

Alam kong matagal na ang tatlong buwan, pero sa dami ko ba namang problemang iniisip, kailangan siya na lang lagi ang iisipin ko?  Ang hirap kayang i-adjust ang sarili kapag patong-patong ang problema mo.

"So wala ka pang nararamdaman sa akin? Ano bang problema, Melissa, at hanggang ngayon wala ka pa rin nararamdaman sa akin?" Naramdaman ko ang inis ng kanyang awra.

Umiling ako. "Xenon, hintayin mo naman ako. Hindi naman sa lahat ng oras ikaw na lang lagi ang priority ko. Nagagalit kapag hindi ako nakaka-reply sayo, at hindi nasagot ang tawag mo. May mga bagay rin naman akong ginagawa, Xenon. At alam ko gano'n ka rin." Bumuntonghiningang ako. 

Sumandal siya sa kinauupuan niya at seryoso akong tinitigan. "Siguraduhin mo lang." Ang huli niyang sinabi at saka niya ako iniwan sa lamesa. 

MADALING araw, nagising ako nang may naramdaman akong nakamasid sa akin. Pakiramdam ko ay para na naman akong tinakasan ng hininga dahil sa presensya niya. 

"Hanggang kailan mo ako titigilan?" malamig kong wika at umayos nang upo. 

Rinig ko naman ang mga yapak niya patungo sa akin. Isang kurap ko lang ay nakapatong na siya sa akin. 

"Did that person hurt you?" tanong niya sa malamig na boses. 

"No. . ." bulong ko.

Napapikit naman ako nang halikan niya ang leeg ko. At nandito na naman ang sarili ko na hindi makagalaw dahil sa kakaibang nararamdaman.

Ano bang meroon sa lalaking ito at binabaliw ako? 

Simula nang gawin niya iyon gabi-gabi sa akin ay hindi nagtagal, hindi ko mapigilang makaramdam ng kakaiba sa lalaking ito. Pakiramdam ko ay ang lapit lang namin sa isa't isa. 

Ang hindi ko lang minsan maintindihan sa sarili ko kung bakit ako bumibigay sa kanya. 

Sino ba siya? Kaanu-ano ko ba siya? Bakit pakiramdam ko konektado kami sa isa't isa?

Marahan niya akong hinalikan patungo sa dibdib ko. Kusang gumalaw ang binti ko para ikapit iyon sa bewang niya at doon ko naramdaman ang pagkalalaki niyang umiigtin at alam kong handa na ito. 

Ako mismo ang kumuha no'n at ipinasok sa bukana ko. Ungol naming dalawa ang namagitan sa loob ng kwarto ko. 

I can't feel anything but my heart beating so fast.