Chapter 7
"Sure ka bespren hindi na kita sasamahan?" Kulit sakin ni Joey.
"Oo nga ok lang kaya ko naman mag punta mag isa eh" Sabi ko habang inaayos yung mga damit na dadalhin ko.
"Kung kailangan mo pa ng pera pahihiramin kita" Sabi nya.
"Joey, ok lang talaga ako thank you kasi anjan ka" Sabi ko sabay hawak sa kamay nya.
"Bat naman kasi kukunin yung bahay nyo eh malapit naman nang matapos yun" Sabi nya atsaka pinunasan yung luhang pumatak sa mga mata ko.
"Hindi ko din alam napag usapan naman na namin yun ni Madam Maria na hanggang katapusan pa yung hihintayin nya para sa kulang ko" Sabi ko.
"Ilan paba ang kulang mo?" Sabi nya.
"300,000 pa may naipon na ako sa banko na nasa 100,000 palang tas ng balak ko mag loan ako sa banko ng kulang para matapos na" Sabi ko habang umiiyak nanamn.
"Meron akong ipon kaya lang hindi ko alam kung kakasya ba toh" Sabi agad ni Joey habang nilalabas yung wallet nya para kunin yung ATM card nya.
"Joey alam ko din na kailangan mo yan matanda na si tito at tita at ikaw nalabg sumusuporta s kanila kaya naman ako gagawa mismo ng paraan para malutasan ko toh" Sabi ko.
"Ingat ka ah babalik ka agad" Sabi nya habang papalabas na kami ng bahay.
"Ingat ka din dito, hindi sana makarating toh kila Walid" Sabi ko sabay yakap sa kanya ganun din sya.
Nang makasakay ako sa taxi papuntang sakayan ng bus para makauwi samin naiiyak nanamn ako na iisipin na kukunin na yung bahay na matagal nang pangarap ng mama at papa.
Tumawag kasi sila kanina na naniningil na daw si madam Maria sa kulang eh hindi pa ako nakakapag loan sa banko at ang usapan namin is sa katapusan pa ang bayaran.
Naisangla kasi namin ang bahay noong nag kasakit ang lola which it ang mama ni mama at kailangan operahan sa kanyang mata dahil ito ay may katarata na.
Kaya nung time na din yun napilitan ako mag trabaho habang nag aaral noon dahil nahihirapan nadin ang mama at papa nun dahil nga may edad na sila at ako lang nag iisang anak nila kaya gustong gusto nila ako makapag tapos nang pag aaral.
Nag tratrabaho ako sa gabi at nag aaral naman ako sa umaga nang mga panahon na yun at kung may pwede akong pasukan na extra pinapasukan ko na para dagdag income.
500,000 ang halaga nang sangla namin sa bahay at nung time na ooperahan na ang lola at mag babayad na nagulat kami dahil bayad na daw ang lahat maski ang gamot at ang room na pinag stay ni lola.
Kaya nang malaman ko yun pinilit kong alamin kung sino iyon para sabihin sa kanya na salamat at babayaran ko sya dahil nga may pera na kaming hawak.
Ibabalik na sana namin yung pera ni Madam Maria nang biglang nag karoon nang holdapan sa kinakainang karinderia ng mama at papa kaya maski sila nadamay at nakuha yung perang ibabalik sana kay Madam Maria
At mabuti nalang nasakin ang 200,000 na pera nang mga panahon na yun dahil nahuling ibinigay ni Madam Maria ang pera na yun kaya yun lang ang naibalik namin sa kanya.
At mabuti nalang nakiusap kami s kanya at pumayag sya at sobrang tagal na nang panahon kaya naningingil na sya sa kulang namin.
Mabilis lumipas ang oras at nakarating din ako sa bahay namin dito sa Baguio."Ma, Pa, La?" Tawag ko sakanila nang makapasok sa maliit na gate namin at malamig ngayon dito sa Baguio.
"Angelly anak" Bati nila sakin nang makita ako.
YOU ARE READING
The Unexpected [COMPLETE]
Cerita PendekThe Unexpected "The first time I see you, I've told myself that, this is what they called love at first sight?" - Walid Andrius Meziane "This is all Unexpected" - Angelly Mariano Warning : This story consists of grammatical and typographical erro...