Eeuwenoud: Een beginnende oorlog [Herschrijven]

Onbeantwoorde vragen

Ik zat na te denken en ik was Apple helemaal vergeten. Ze is ontvoerd. De geest had haar meegenomen met Madeline. En ook zit ik na te denken waarom de geest mijn moeder wilt terughalen. Misschien om het kwade weer te laten heersen, maar dat is niet heel logisch. Waarom ís ze eigenlijk slecht geworden? Ze had een hartstikke mooi rijk gezin en dan gaat ze dat vernielen door een gemene, angstaanjagende geest te worden. Niemand wilt dat, als je gelukkig bent. Er moet een oorzaak zijn. Ik weet alles er omheen wel maar het allerbelangrijkste weet ik helemaal niet. 

Waarom is ze niet meer met haar familie als ze onsterfelijk zijn? Ik moet deze vraag kunnen beantwoorden, maar hoe ik het ga doen? Dat weet ik echt niet. Ik zit een tijdje broedend na te denken over de familie, maar ik heb hieruit geen antwoorden kunnen opvissen. 

,,Het spijt me dat ik zo vreemd deed,'' Zegt een stem die ik heel goed ken. 

Ik keek op en ik zag het meisje weer. Ze had net zo'n glimmende huid als net, maar ze zag er gezonder en vrolijker uit. Haar ogen had ik nog niet eens gezien. Ze had fel groene ogen, die schitteren als de zon. Het leek alsof de natuur in haar ogen zat. 

,,Het geeft niet'' Zeg ik vriendelijk. 

,,Ik deed zo net ook heel dom'' Zeg ik. 

,,Over dat andere, is ze hier?'' Vraagt het meisje emotieloos. 

,,Ze heeft laatst de school aangevallen. Was je daar bij?'' Vraag ik. 

,,Nee, ik ben nieuw hier op school'' Zegt ze geschokt. 

,,Wat onbeleefd van me. Ik heb me nog niet eens voorgesteld. Mijn naam is Twayanne Boogey'' Zegt ze terwijl ze een nette buiging maakte. 

Ik herkende haar naam niet, en ik was teleurgesteld erover. Ik zal het zo meteen aan Cerise vragen. Misschien weet zij iets van de naam. ,,En jij meisje met het donkere kledij?'' Vraagt ze nieuwsgierig. Kledij. Ik vond haar taal wel ouderwets.. Dat viel mij heel erg op. Alleen dat betekent niet dat ze gelijk onsterfelijk is. Soms ben ik aan het dollen inplaats van broedend aan het nadenken.

,,Raven'' Zeg ik kort. 

,,Het is echt onbesch..'' Zegt het meisje terwijl ze opeens stopt met de zin. '

,Excuses'' Zegt ze. 

Ik zag haar weglopen deze keer en ik vond het maar vreemd. Ik vind haar maar apart en anders. Ze is niet zoals de rest, maar ik mag haar ook wel. Ze is niet die ene royal, die altijd een goede afloop heeft. Nee. Ze is een rebel, die niet altijd aan zichzelf denkt, maar ook aan andere. Ik zat de hele tijd aan het nadenken totdat iemand iets tegen me zei. 

,,Raven,'' Zegt een stem fluisterend in mijn oor. Het was een zangerige, mooie, verleidelijke stem die heel goed klonk in mijn oren. 

,,Ze zullen je helpen'' Zegt de stem op een verleidelijke toon, maar hoe kan die stem opeens in mijn oor zitten te fluisteren? Er staat niemand naast me. Ik stond met een schok op en de stem was alweer weg. Het waren waarschijnlijk mijn gedachtes. Ik ben echt paranoïde. Iedereen keek me vreemd aan omdat ik zo raar zat te doen. Het was alweer tijd voor mijn volgende les. Ik keek naar het rooster en zag staan 'Gruwelijkheidskunde'. 

De namen waren hier anders dan in Ever After High. Ze waren wat monsterlijker. Is dat überhaupt een woord? Ach, ik weet het niet. Ik ben zelf heel erg benieuwd naar het vak, want monsters zeggen dat je leert over de steden in het monsterland zoals Scaris, Hexico City, Hauntlywood en al dat soort steden, en dat ze dat 'Grafografie' noemen. Het klinkt best wel grappig, maar als ik lach over dit soort dingen bij Frankie gaat ze zeggen wat er grappig aan is. Zij vind onze vak namen belachelijk. Ik liep er op een rustig tempo heen. De lerares die les gaf was 'Mevr. Kilgeest'. 

Ik liep in het lokaal naar binnen, en gelukkig was er een ander sprookjes figuur bij. Briar. Ik liep naar haar toe, maar er kwam al iemand anders zitten. Een meisje met een witte huid en paars haar. Haar bleke huidskleur was heel erg opvallend. Haar ogen hadden een aparte kleur. Ze zag er speciaal uit. Ik liep naar een andere plek, en ging plaatsnemen naast een meisje met een zwarte huid en felroze haar. Ik was jaloers op haar mooie haar. Ze was écht knap, als monster. 

,,Hoi, Catty'' Zegt ze vriendelijk. 

,,Raven'' Antwoord ik terug. 

De les begon al gauw en de lerares begon al snel over ons te klagen. 

,,Jullie kunnen maar niet stil zijn. Wie nu nog praat moet nablijven!' Zegt ze streng. 

,,Welkom irritante leerlingen bij Gruwelijkheidskunde. We gaan het hebben over Grafografie'' Zegt ze op een zeurende toon. 

,,Nou, zij is ook niet zo enthousiast als Mr. Kwelling'' Fluister ik tegen Catty. 

,,Kwelling is leuk, Kilgeest is echt een verschrikkelijke'' Zegt Catty verveeld.

,Ja, dat kun je wel zeggen'' Zeg ik. ,,Mevrouw Noir, stilte'' Zegt de lerares boos. 

Ik hoorde Briar iets zeggen. 

,,Stoute Raven! Heb je alweer een vriendinnetje?'' Vraagt Briar grinnikend.

,,Houd op' Zeg ik sarcastisch tegen haar. ''Hoezo'' zegt Catty verbaasd. 

,,Ik had het tegen mijn andere vriendin tegenover. Ze zit me te plagen'' Leg ik aan Catty uit. 

,,Aha'' Zegt ze. ,,Sorry dat ik gelijk zo reageer'' Zegt ze er nog snel achteraan. 

De lerares vertelde ons over een stad uit Ghouropa. Het stadje heet Londoom en ligt in Grayland. Ze vertelde ons over alle landen in het Monsterited Grayinton. Ook was er een meisje genaamd Howleen. Ze vertelde aan de klas over haar zus, die in Londoom als schrijfster werkt. Ik vond haar verhaal wel interessant, maar Catty zat letterlijk te slapen. We moesten vragen beantwoorden over Londoom. Het ging ook over de bezienswaardigheden. Er was ook een groot reuzenrad. Het heet The Londoom Die, en je had het paleis van de koning en koningin. Dit heet The Grayaham Palace. Alles had te maken met 'Gray' omdat Grayland bekend staat om zijn grauwe dagen. We hadden ook vragen over de inwoners van Londoom. Hoeveel mensen wonen er. Ik had ingevuld zeven miljoen, maar ik wist het niet zeker. En er was een vraag over de temperatuur. Het is in Londoom 's avonds altijd wel fris. En het kan er ondanks dat het bekend staat om zijn grauwe dagen wel dertig graden worden vertelde de lerares aan ons. Ze was er zelf ook geweest en moest er met ons iets mee doen, en dit is het dus geworden. 

De les was al snel voorbij en ik ging mijn boeken weer meesjouwen naar het kluisje. Nu maar hopen dat ik geen rare dingen zie. Straks krijg ik nog hallucinaties, dan heb ik hulp nodig. Op zich zou ik wel nog een keertje met Twayanne willen afspreken. Wanneer ik bij mijn kluisje was zag ik haar niet, maar het meisje met de lichte huid en aparte ogen bekeek me wel grondig toen ik opstond en mijn boeken pakte. Ze was niet zo vreemd als Twayanne, maar ze controleerde me van top tot teen. Ik moest nog naar een aantal andere vakken en toen was ik vrij.