Je kunt het duidelijk zien, Rachelle is onder de indruk. "Poeh, poeh wat ben ik nu bang zeg. Ik zou maar niet zo brutaal doen hoor. " "En waarom niet!" krijs ik. "We zullen je laten zien waarom niet!" Ze maakt een vreemde armbeweging naar Roger en meteen komt de gespierde jongen mijn kant op. Voordat ik besef wat er gebeurt heeft hij me al in mijn maag getrapt. De pijn schiet door mijn lichaam en ik krijg even geen adem meer. Net wanneer de pijn vervaagd krijg ik nog een klap. Tegen mijn hoofd. Ik heb het idee dat mijn hoofd op basten staat. "Heb je al genoeg muis? Hahaha" zegt Rachelle vals en ze geeft me nog een trap. Ik schreeuw het uit van de pijn. "Laat me gewoon gaan!" "Alright muis, maar op een voorwaarde: wij mogen bij geschiedenis bij je afkijken. Dus schrijf groot en zorg dat je hand er niet voorligt. Okee?" Ik stamel: "Okee." Mooi niet dus. Wat willen ze doen? Als ik snel naar huis ga krijg ik nergens last van. "Laat me nu gaan!" Tot mijn grote verbazing wordt ik losgemaakt en zo snel als ik kan ren ik weg.
