Bedrogen

32 6 5
                                    

Trillend hou ik het dagboek in mijn handen en blader naar vandaag. Leeg. Gisteren dan. Mijn ogen schieten over de regels.
Lief dagboek,
Ik weet dat ik had beloofd om het haar vandaag te vertellen maar ik kon het niet. Ik doe het binnenkort. I promise! Ik wil het niet langer geheim houden. Ik vertel het overmorgen. Bij het avondeten. Ik hoop dat ze normaal reageren. Het is ook zo ingewikkeld. Ik hoop altijd dat Willem niet merkt dat hem geen liefde meer geef. Ik heb hem al maandem geen kus gegeven. Ook ben ik bang dat hij merkt dat ik dikker wordt. Ik zit inmiddels op 2 maanden. Eerst was ik er kapot van dat ik zwanger was, maar nu vind ik het alleen maar fijn. Ik ben nog maar 35 natuurlijk. Ik ga gewoon met Pim in een gezellig huisje wonen en dan gaan we de baby gezellig opvoeden. En Lisa... Ze moet het zelf bepalen. Ik beslis niet voor haar. En ik ga weer naar mij 'werk' morgen. Nee, gewoon weer naar Pim. Zoals altijd. Een uurtje werken en dan zwijmelen. Hopelijk kan ik dar nog lang blijven doen! O, ik zie zo tegen overmorgen op. Wens me succes!
Wacht wat? Dus mijn moeder is zwanger?! En alle keren dat ze zogenaamd moest werken zat ze gewoon bij Pim! Ze geeft echt niks om mij! Ik ren naar mijn bed en zachtjes huil ik mezelf in slaap.
-
Okay, niet zo lang maar ik wist geen beter einde sooo. Ik zou het trouwens erg fijn vinden als jullie voten! En laat een comment achter mer hoe je het boek vind tot nu toe!
Bye lezers! Ik schrijf meteen nu verder!

VerradenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu