𝑺𝑯𝑰̇𝑻𝑯𝑶𝑳𝑬 / Manjiro Sano

-2-

Az onceki bolumun sonunu Leay pici yazdi ama benim ismimi koymus yarrama bak be, nese baslarini ben yazmistim o bolumun guzel olmus dimi?!?!?Eheueheueheh ~ella
///
Ulan pic sen yazdın orayı ben niye değiştirim am yarması neyse salak 3. Bölüm yazmışsın 2. Yapıp düzelttim
Ayrıca şiiri de ben yazdım yani eee şiir nasıll🥰🤩 ~leay

Her neyse ben yazmaya basliom~ella

///

Sabah yoko teyzenin bağırması ile uyanmıştım, dün gece hemen uyumuş muydum ben? Ah, her şey üzerime geliyor gibi hissediyordum, göz göre göre abimi kaybetmiştim? Fakat onu bulmaya kararlıydım, onu bulmadan ölmeyeceğim...

Ağır düşüncelerime dalmış iken kapanının açılması ile gözlerimi kapıya yönelttim. Yoko teyze "kızım az önceden beri bağırıyorum, duymuyor muydun?"

"H-hah, tamam hemen geliyorum"
Üstüme uygun bir şeyler bulup şimdilik vermişti yoko teyze... Cidden çok tatlı bir kadındı.

Kim sokaktan evine sokulmuş bi' kıza bu kadar iyi davranırdı ki? Aslında daha küçüktük. Güvenmek konu bile değildi.

Her ne ise, üstümü giyinip aşşağı indim.
Hattori, İle Haintai gelmişti...
Neden buradalar diye kendimi sorgularcasına onlara baktım, gerçi Himeta ile baya yakınlar. Neden gelmeyesinler ki?

Haintai "hey! Yoko!
Öyle bakacağına gelde kahvaltı yapalım, ilk günün yemeğini birlikte yiyelim dedik" dedi.

Bu dediğine gülümsemek ile yetinmiştim.

İşte bu şekilde zamanımız geçiyordu...
akemi ile gram anlaşamazdım, hâlâ da anlaşamıyorum. Geri zekâlının teki. Fakat zamanla hattori, Haintai, Himeta ile yakın olmaya başladım, aslında doğruyu söylemek gerekirse tanıştığımız ilk gün sıcak suratımı takınsamda Hattori ve arkadaşlarına pek güvenmemiştim.
Şimdi ise her şeyim oldular. Yoko teyze bu süreçte beni Nimeta'lar ile aynı okula yazdırmıştı derken aradan bir kaç yıl geçmişti.

ŞİMDİ Kİ ZAMAN.

14 yaşındayız.

okuldaydık, her zaman ki gibi uyuyordum. Büyük bir iç çektim, sıkıntıdan geberecektim resmen gerçi ders matematik olunca normal böyle şeyler. Hattori yanımda soruları yazıyordu, arkamızda Nimeta ve Haintai oturuyordu, Akemi ise onların arkasında bir çocuk ile. Bana Akemi demeyin, cidden çok sinirimi bozuyor. Birden bire zil çalmıştı, zaman hızlı geçmişti. Açıkçası mutluluktan havalara uçacaktım.

Haintai yanımıza gelip.
"Bence dışarı çıkmalıyız, biraz bahçede otururuz" dedi.

Bizimkilerle bahçeye yol aldık, büyük bi' karmaşa vardı. Bir dakika KAVGA MI VARDI ORADA? Dıştan soğuk gözüksemde içimde kıyamet kopuyordu. Böyle olayları çok severim, hele ki birilerini dövmeyi. Fakat şu anlık dövüşte pek iyi olduğum söylenemez ben bunları düşünürken Hattori'ler kolumu çekip kavganın en ön kısımına getirmişti beni.

Bir de ne göreyim, sarışın saçlı bi' çocuğun resmen suratı dağılmış, ama hâlâ karşısındaki ayı gibi kişiye dayanmaya çalışıyor. En sonunda kendime hakim olamadan bağıracaktım ki.

Herkes eğilmişti, ha? N'oluyor be böyle?
Birden Abimin sesine benzer biri

"Hey Kiyomasa, yine ne yaptığını sanıyorsun?" Demişti. Suratına baktığımda ise, açık sarı saçlı, kafasında dövmesi olan, son olarak iri yarı olan o adamı gördüm...