𝑺𝑯𝑰̇𝑻𝑯𝑶𝑳𝑬 / Manjiro Sano

-7-

(Slö yine ben askolar Leay mali uyudugu icin ben basliom~ella)

///

Sabah başımın dibinde telefonumun çalmasıyla uyandım, daha gözlerimi bile açmadan elimi küçük sehpaya uzatıp arayan numaraya bakmadan direkt açmıştım.

"Kimsin sabah sabah amına koyayım?"

"Sesin uykulu çıkıyor, yeni mi uyandın?" Abimin sesiydi.

"Araman ile kalktım, aramasaydın uyuyor olacaktım. Eğer boş bir şeyse rica ediyorum kapat." Sesim yorgunluktan zor çıkıyordu.

"Ne yaptın diye merak etmiştim. Dün kötüydün. Bir anlık mutlulukla Hastaneye bu gün gelecek misin?" Demişti.

"Ah hayır, moralimi bugünde bozamam abi."

"Bir şey diyemem o zaman, dikkat et kendine." Sesi üzülmüşe benziyordu. Ve ânında kapatmıştı.

Bunu kendime yediremeyecektim, hastaneye gitmem lazımdı. Umarım Mikey orada yoktur, çocuğun başından iki dakika ayrılmıyor ki amk.

Suratımı falan yıkamadan olduğum gibi kapıdan çıkmıştım, zaten üstümü dün değiştirmemiştim.
Kapıdan çıktığım an
"Sikeceğim böyle işi sikeceğim, bi' an da rahat bırakın amına koyayım."

ZAMAN ATLAMASI

Hastaneye gelmiştim sonunda, motorumu kenara çekip kapıdan içeri girdim. Dışarıdan depresif ve yorgun gözüktüğüme adım gibi emindim fakat kimin umurunda?

Hızlıca abimin odasına girip kapıyı alacaklı gibi açıp içeri dalmıştım, kimlerin olduğuna bile bakmamıştım. Hemen köşedeki koltuğa oturup kafamı yukarı dikmiştim.

"İyi misin? Gelmeyeceğini düşünüyordum."

"Seni geri zekâlı çevrenle beraber bırakacağımı sandın?"

"Yorgun görünüyorsun Akiko, geri eve git." demişti ciddilikle.

"Hayır." Diyerekten cevabımı sundum, bugün moralim sikilse de burada abimin yanında duracaktım.

bir an Chifuyu'nun sesiyle zıplamıştım. Sanırım uyuya kalmıştım biraz.
"Senin ananı sikeyim, n'oluyor amına?" Gözlerimi ovuştururken demiştim.
Yanında bi' kaç kişi daha vardı.

"HEPİMİZİN TANIŞMA YIL DÖNÜMÜ KUTLU OLSUUUUUN"
Toman'da ki bölük liderleri birden odaya girmişti sanırım?

sessiz ve çürümüş sesimle
"Başım şişecekse kalkıyorum, gelirim bi' ara." Deyip ayaklanmıştım. Deri ceketimi tekrar üstüme giyinip odanın dışına çıkacakken.

"Akiko!" Duyduğum sesle duraksamıştım.

"Ne var abi?"

"Sana akiko dememden yorulduğumu biliyorsun değil mi? Senin canın acı çektiğinde benim canımın yandığını biliyorsun değil mi? Senin için her şeye maruz kalacağımı biliyor musun? Neden hâlâ beni üzmeye devam ediyorsun?"

Bir anlık sessizlik oluşmuştu odada. Herkes buradaydı resmen. Cidden... cidden yerin dibine battığımı hissedebiliyordum.

(Ben geldimmm~leay)

Ayrıca üzülmüştüm.
Heyecanlanmış, acınmış...
Ne bileyim tüm duyguları karışık hissediyordum.
Anlık gelen bir dürtü ile;
"Abi..."
Diyebildim.