𝑺𝑯𝑰̇𝑻𝑯𝑶𝑳𝑬 / Manjiro Sano

-3-

BU BÖLÜMÜ BEN BAŞLATIYOMM PUAHHAHAHAHAHAHAHHA~leay
________________

But Do you have god?
Nereye düştüm ben ya?
Cidden.

İyi olduğumu düşündüğümü söylediğim için revirden çıkıp, yemek yemeye gelmiştik.
Bizimkiler,cüce ve abim...
Gülüyolar, eğleniyolardı.
Ben ve akemi hariç.
İkimize de komik gelmiyordu.
Dünden beri çok yakınlaşmıştık.
Saçma sapan espiriler yapıyolardı.
Çete kuracağımızın kararını almıştık ve abime de bunu söylemem gerekiyordu.
Haintai bana bakışlar attı söylemem için.
Korkuyordum, ya izin vermezse?
Aman banane?
Abimi seviyor ve saygı duyuyorum ama
Bana karışamazdı.

"Abi, sana söylemem gereken birşey var."

Masadaki herkes bana bakıyordu
Ne bakıyonuz lan yarraaam
diyecektim ama abimin sesi ile irkildim.

"Dinliyorum"
Ya kötü bakarsa?
Ya istemezse?
Tamam sormalıyım.

"Ben bir çete kurmaya karar verdim. Ne düşünüyo-"

Sesimi kesen abimin bağırışıydı.

"BÖYLE BİR ŞEYİ AKLINDAN BİLE GEÇİRME! YA SANA BİRŞEY OLURSA?"

Gözüm dolmuştu, sesimin ayarına dikkat etmedim.
Sakin ve normal bir yüz ile

"ABİ BEN BÜYÜDÜM ARTIK, ÇOCUK DEĞİLİM! KENDİ KARARLARIMI KENDİM VEREBİLİRİM!"

Mikey masaya vurup ayağa kalktı
O neydi lan?
Bebeğin içinden şeytan çıktı sanki

"BU İŞLER ÇOK TEHLİKELİ, KATİYEN OLMAZ!"

Bu bücür beni mi düşünüyordu?

"SANANE LAN!? KİMSİN SEN!? YOKSA BENİ Mİ DÜŞÜNÜYORSUN?"

Kısa bir sessizlik oluştu.
Daha sonra hattori konuşmaya başladı.
Sakin ve sesinin tonuna dikkat ederek konuşuyordu;

"onu düşünmek sana mı kaldı?"
Hattori beni kıskanmıştı.

Daha sonra mikey;
"Akiko'yu mu kıskandın sen?"
Dedi, gülerek.

Nimeta...
Delirmiş gibiydi.
Ama sakinliğini korudu
"O benim çocukluk arkadaşım onun kararlarına saygı duymalısınız ve arkasında bizde varız. Sizde arkasında olursanız o daha da güçlenir. Ha yok biz onun arkasında olmayacağız.
Ona destek de olmayacağız derseniz.
Bu ona ve kararlarına saygı duymadığınız anlamınaı gelir."
Dedi.

Nimeta beni çok iyi savunmuştu
Abimin kafası karışmış gibiydi.
Ayrıca mikey'nin kafasından alev çıktığı çok belliydi
İlk defa bu kadar sinirlenmişti sanırım.
Kaos olacaktı, korkmaya başladım.
Ama abim sakin ve ince bir ses tonu ile cümleye başladı tabiki o buruk gülümsemesini asla yüzünden eksik etmedi.

"Kararına saygı duyacağım ama en ufak bir hasar aldığında bu işi bırakmazsan seni ben döverim."
Dedi.

Gülümsedim.
"Nasıl istersen"
Dedim ve asker pozisyonu aldım.
Masadaki o gerginliğin uzadığını fark ettim.
O gergin suratların yerini
Tatlı bir gülümseme almıştı.
Yavaş yavaş kalkmaya başladık.
Abim hesabı ödedi ve herkes kapıya yöneldi.
Akemi beni görmüş olacak ki;
"HEYOOO! Akiko gelmiyor musun?"
Bunu dedikten sonra herkes bana baktı.