TGIWS: Phoenix Ryler Velasquez's POV (Completed)

Part 15

Part 15

We are still at the Hospital, talking about the stockholder and Dean’s word. One of our conversations was about our temporary school. I am against staying at GFS, but I don’t have a choice. Wala rin naman akong magagawa, that’s the best choice for them kaysa naman wala.

“GFS... nariyan si Iris, ‘di ba?” Arvin suddenly said, nilingon niya ako. “Pati na rin sina Gia, well, wala namang kaso ‘yon sa atin pero si Iris...”

“What now if she’s there, Arvin? She can’t do anything and besides, she’s not our priority.” Hindi naman siya ang dahilan kung bakit iyon ang temporary School ng mga estudyante.

“Teka lang, inaalala ko lang kasi si Darlene,” he added. “Alam niyo naman na may pagka-war freak si Iris. Baka mamaya, out of nowhere, awayin niya.”

“And we all know how feisty your girl is. Palaban si Darlene kaya sure away ‘yan kapag masama ang first impression nila sa isa’t isa.”

As if I let Iris touch Darlene. I won’t let that happen.

“It won’t happen.” I assured them.

“Sana lang,” Harvey said.

Hinding-hindi ko hahayaan na mangyari ang sinasabi nila.

Hindi na rin ako nagtagal sa Hospital. Umuwi rin ako dahil may klase pa bukas. Nasa elevator na ako nang maalala ang gagawin. Right, I will give back the necklace for Darlene, also... gusto ko siya makita bago ako umuwi.

Lakas... ginawang dahilan iyong necklace.

I dialled her number while walking. Ang akala ko hindi niya sasagutin ang tawag ko.

“[Hello?]”

“Miranda” Natigilan ako sa susunod na sasabihin nang marinig ang boses ni Darius. Napairap ako. “So fucking gossip.” Kalalaking tao, ang chismoso. “Anyways, can you go to the rooftop?”

“[Ha? Bakit?]” She asked.

Gusto kitang masilayan. Kinagat ko ang labi para pigilan ang sarili na sabihin ‘yon.

“[Hoy, sino ‘yan? Papa, may boyfriend na ‘yong anak mo.]” Yeah, right, Darius. Mag-manifest ka pa, iyan ang gusto ko. “[Gago hindi ko kaya ‘to boyfriend! Asa!]”

That’s hurtful. Tinatanggi ako ni Darlene.

“Your brother is so damn fucking protective. And about you said, hindi mo pa ako magiging boyfriend, Miranda. That’s the perfect sentence.”

I will be her boyfriend and she will be my girlfriend. Yeah, takot ako sa commitment pero sa kaniya naman ako magko-commit, wny not, right? Also, ayokong naglalandian lang kaming dalawa. I want to call her mine, legally mine.

At kahit na maging kaming dalawa, hindi ko gagawin ang sinasabi sa akin nina Harris, na kapag naging akin na siya, iiwan ko siya. Hindi ko ‘yon gagawin. Wala na akong pakialam sa sasabihin nila Harris. If ever na maging akin siya, hinding hindi ko siya iiwan, hinding-hindi ko siya pakakawalan.

“[Pakyu ka ba? Hinding hindi ‘yon mangyayari.]”

“I’ll wait until you eat your words. “ Alm ko namang kakainin niya lahat ng ‘yon. Ako nga, e, kinakain mo na lahat ng mga sinasabi ko. “Anyway, umakyat ka na rito, Miranda. Hihintayin kita.”

“[Okay.]” She ended the call.

I was expecting her to say ‘no’ but she said okay. Tinago ko na ang cellphone sa bulsa bago sumandal sa tabi ng pinto. I waited for Darlene for the meantime. Minutes after someone opened the door and it’s Darlene.

She was catching her breath while holding her chest. Hindi niya ako napapansin, I was hiding. Pinanood ko siya at hingal na talaga siya.

Kinuha ko ang tubig sa bag. “Water?” I offered.

“Ay, putangina!” She was shocked to see me behind her back. Lumingon siya. “Gago ka! Nagulat ako.”

Halata nga. Ganda mo nga magulat, e.

I laughed. “Alright, sorry.”

“Bakit mo ba ako pinapunta dito? Naghihintay na si Papa at Darius, baka naiinip na ang isang ‘yon. Dapat kasi binukas mo na lang, makakapag-hintay naman yata ʼyan.”

“Hindi naman kita pinilit, ah? Akala ko nga tatanggi ka pero nag-okay ka.” Tiningnan ko siya, my eyes shifted at her face. Ang ganda niya talaga.

Napatingin naman siya sa akin until she realized something. May binubulong pa siya. I laughed at her. Ang cute niya lang, at totoong tanga siya but fine, a little bit.

“May sakit ka ba?”

Nagulat naman ako sa tanong niya. Why is she asking me that kind of question?

Umiling ako. “Wala, why?”

“Wala rin naman,” she shook her head as she looked at me.

I became silent about her actions. She’s staring at my face for some reason. I can’t help it but to be fucking awkward. Ano ba ang mayroon at nakatingin siya? Didn’t she know, she’s making me damn crazy by staring at me?

Kaya kita nagiging crush, tingin ka nang tingin sa akin, Darlene.