Part 32
Darlene fell asleep while I was driving, nakanganga pa siya habang tulog pero ang ganda pa rin niya. I pinched her cheeks to wake her up pero umayos lang siya na pwesto.
Hindi siya nagising kaya nilapit ko ang mukha ko sa kaniya para sana halikan kaso hinarang niya ang palad.
"Ulol, Phoenix, gising ako."
I chuckled. "I thought you were sleeping," I said. "Let's go, we were in my condo."
She opened her eyes. Inikot pa niya ang paningin sa buong parking lot para makasigurado.
"Akala ko ba pupunta tayo doon?!" irita na ang boses niya.
Halatang inis na inis siya pero nandito na kami, so we'll stay here. This is the best decision, baka mamaya kung ano pa ang mangyari sa kaniya doon. At isa pa, baka mamaya may mga tauhan sina Aristotle doon. This is the safest place I know.
"You just thought." I unlocked our car. "Come on, Miranda. I love staying here with you. And please stop going to that racing place. There were a lot of men there and you'll go there in that kind of clothes? No, I won't let you." I removed my seatbelt.
"Masaya doon." She rolled her eyes.
"It's not, baby." I went outside, umikot ako para pagbuksan siya ng pinto. "Get off in the car now."
Ginawa naman niya. Kinuha ko ang bag niya bago sinara ang pinto. I locked my car then put my car keys in my pocket. Hinakawan ko ang kamay niya nang pumasok kami sa elevator.
"Sana pala hindi na lang kita sinama." She glared.
"It's fine, I understand your situation today. I'm an understanding boyfriend." I smirked.
"Ewan ko sa 'yo," she leaned on the elevator, still irritated.
I have so much patience. At itong red days niya ay naiintindihan ko, but I can't stand to see her irritated like this. Feeling ko sasabog ang iritasyon niya kapag nagsalita ako pero sana hindi.
"Huwag ka nang mainis, please? Aren't you happy? We're together today. You want to see the view on my balcony right? So, here it is. You'll see those city lights." I kissed her cheeks as I wrapped my arms around her waist.
"Engot, tanghali pa lang. Ni hindi pa nga tayo nakakapag-lunch."
"That's basic, let's cook our lunch." Kahit hindi ako marunong, gagawin ko.
"Ayoko! Baka magkasunog!" She shook her head, ayoko rin naman magluto. Hindi rin ako marunong. "Ikaw pa naman kasama ko baka kung ano na naman mangyari."
Naalala ko ang nangyari sa kitchen nila.
"It's your lips fault. Inaakit ako."
"Wow," hindi makapaniwala na sinabi niya. Mahina akong natawa
I was holding her waist while walking. Nilingon ko siya nang huminto siya sa paglalakad. I know what she wants to do, she's having a damn trip on those doorbells.
Tumingin ako. "I know what you're thinking..."
"Shh!" Lumapit siya sa isang unit.
"Miranda, wait!" Mabilis kong hinawakan ang kamay niya para pigilan kaso na pindot na niya ang lahat ng doorbells.
Basta basta ba naman siyang tumakbo nang maalis ang sapatos. Wala akong nagawa kung hindi ang sundan siya sa kung saan siya nagtago. We almost got caught because she wasn't hiding correctly!
"Ang saya mang-trip..." She said, laughing.
"Damn your trip..." Hinawakan ko ang kamay niya para hindi na siya gumawa ng trip na gusto niya.
YOU ARE READING
TGIWS: Phoenix Ryler Velasquez's POV (Completed)
Teen FictionShe's the girl that I want to spend my life with. She's the one who's making me damn crazy. She's Darlene Michelle Miranda.