Melez'im

11.Bölüm

İYİ OKUMALAR

Savaş'ın Anlatımıyla

Aden ağrıdan dolayı derin uykuya dalmıştı. Onu bırakmak çok zor geliyordu. En azından aden'in benden nefret etme ihtimalliydi

İçimde bir sürü korku vardı. ya o büyüyü yaparken ona bir şey olursa, ya ben gittikten sonra başkasını severse ya beni unutursa

Korkularım beni öldürüyordu. Bugün onu son kez görüyordum, onu son kez öpüyordum son kez sarılıyordum, son kez göğsümden yatıyordu

Komidini açıp içinden makas çıkardım. Aden'in bir tutam saçını kestim. Saklamak istiyordum. onun başına bir iş geldiğinde nerede olduğunu nasıl olduğunu görmek istiyordum.

Gece yarısına çok az kalmıştı. Telefonuma mesaj geldiğinde tunç'un bizimkilerin beni duymayacağı bir büyü yapmıştı. Vedalaşırken uyanmayacaklardı

Aden'in saçlarını son kez öptüm. Kokusunu içime çektim. Gözlerim dolmuştu. hazır değilim. Daha yaşayacak günlerimiz vardı

"melez'im... elimde olsa seni asla bırakmazdım. Seni, sizi bırakmam lazım çünkü senin yaşaman lazım. Şuan beni duyamıyorsun ama biliyorsun seni çok seviyorum, hepte seveceğim"

Gözümden yaşlar akıyordu. Daha fazla dayanamıyordum. Kalbim sıkışıyordu. Ona söylemek istediğim çok şey vardı.ona söyleyemedim, söylersem onu bırakmazdım

Yavaşça yatağın boş yerine bıraktım. ne kadar büyü yapılmış olsa da uyanmasından korkuyordum. Son kez dudaklarından öptüm

"seni seviyorum melez'im"

Aden'e son kez bakıp odadan çıktım. Ev çok sessizdi. Hepsi büyü yüzünden uyuyorlardı. Aşağı inip mutfağa girdim.

Gece tencerelerin arasında yatıyordu. O benim hiç olmayan kız kardeşimdi. Hepsinin yeri bende ayrıydı ama gece'nin ki apayrıydı

Bütün zor zamanlarımda yanımdaydı. Yüzüne gelen sarı saçlarını kenara çektim.

"hani bazen bana 'abi'diyorsun ya ben o zaman o kadar mutlu oluyorum ki anlatamam. Sen benim hep istediğim ama olmayan kız kardeşimsin... sizi bıraktığım için bana kızma olur mu? Görüşürüz kız kardeşim"

Alnından öpüp ayağa kalktım. Mutfaktan çıkıp salona gittim. ege kucağında bilgisayarla uyuyordu

Belki de gittiğim için bana kızmayacak tek kişiydi. Üzülecekti ama kızmayacaktı

"bu çeteyi bir arada tutan sensin onların dağılmasına izin verme kıvırcık"

Ve son yer, belki de bana en çok kızacak kişi. Gittiğimi öğrendiği an ortalığı yıkacak biliyorum

Aşağı inince yanına gittim. saçları terden sırılsıklam olmuştu ve alnına yapışmıştı. Elleri kum torbasını dövmekten yara olmuştu ama iyileşmişti. Hafif kızarıklıklar vardı

"üzgünüm... sizi bırakmak istemiyorum ama yapmak zorundayım onlar sana emanetler bora"

Ne kadar duymayacaklarını bilsemde hepsiyle vedalaşmıştım. Kendi odama çıkıp öğlen hazırladığım çantayı aldım. İçinde herkesten birkaç eşya koymuştum. Hepsine son kez baktıktan sonra evden çıktım. Bahçe kapısının önünde durup eve baktım

Sol gözümden akan yaşı sildim

"özür dilerim"

Biliyordum artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Bugünden sonra her şey değişecekti. 28 mart tarihi hepimiz için dönüm noktasıydI.