Zorlamaya hacet bırakalım gitsin,giden geri döner de,kalan bekler mi?Sevgiyi ,aşkı bu kadar mı basit gördüler.Gözlerin de perde var ,göremez onlar,kulakları tıkalı ,duyamaz onlar.Kalplerinde vicdan yok ,sevemez onlar.Biz merhametimizden yenildik ,onlar biz ezdik sandı,biz deki bu merhametli gönül olmasa,çoktan yerle bir ederdik,ezer geçerdik.Bizi saf sandılar ,başkalarının yaralarını sarıp,bizimkine tuz bastılar acıttıkça acıttılar.Bizi öyle ettiler ki,hangi varlığın bilmem.Galiba insan idik ama bunu bilen olmadı.Yaralarımızı iyileştirdiği,kalktık dimdik ayağa .Şimdi görüp baksınlar .Küllerden var mı eser?
