'Bırakın.' Ağzımdan çıkan tek kelime buydu. O an sadece beni tutmayı bırakmalarını kastetmiyordum. Bulunduğum yeri, durumumu bırakmak istiyordum. Bütün bunları başıma açan bu şirketi bırakmak istiyordum. Burayı yakıp yıkmak ve arkama bakmadan o bokt...
Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın😇 İyi okumalar 💛✨⚔️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MIA
Hayatım bir skandal silsilesine dönmüş durumda. Her günüm bir öncekinden daha kötü geçiyor ve bunu durdurmak için elimden hiçbir şey gelmiyor. Frank'in beni bulduğu haberinin üzerinden iki gün geçti ama hiçbir gelişme yaşanmadı. Adrian'ın tuttuğu özel dedektifin söylediğine göre bir süredir onu kasabada gören yokmuş. Çiftlikte son derece sessiz ve terk edilmiş duruyormuş. Buna inanmak güçtü. O çiftliği terk edeceğini hiç sanmazdım. Orası onu büyükanneme bağlayan tek yerdi. Ne kadar pislik bir adam olursa olsun aşkın onu daha iyi bir adam yaptığını biliyordu. Hepimiz biliyorduk. Evet her zaman huysuzdu. Miles ve benden hiçbir zaman hazzetmezdi. Kendi evladı olan annemden bile hazzettiğini sanmıyorum ama büyükanneme karşı hiçbir zaman böyle değildi. Büyükannem için de durum böyle miydi bilmiyorum. Ona en yakın olan kişi ben olmama rağmen gülümsediğini sadece bir kaç kez görmüştüm. Kahkaha attığına ise hiç şahit olmadım. Galiba o büyükbabama aşık olmaktan ziyade razı oluyordu.
Son yaşananlardan sonra daha ağlak bir insan olmuştum. Geçmişe dair ufak bir anı bile gözlerimin dolmasına yetiyordu. Birde geçmişe gömdüklerim vardı tabii. Her gece beni ziyaret ediyorlardı.
Şu an bulunduğumuz yer Philadelphia sınırları içinde okyanus kenarında bir villaydı. Gariptir ki ruh halime uygun olarak buraya geldiğimizden beri güneş kendini bulutların arasından göstermemiş, okyanusun rengi gökyüzüyle beraber griden maviye dönmemişti. Kumsalda yaptığım yürüyüşlerde bile kumun soğuk hissi ayak tabanlarımı üşütmeye yetiyordu.
'Mia gerçekten senin yerinde olmak istemezdim.' Miles yanıma geldiğinde verandadaki salıncakta oturmuş okyanustan yükselen çılgın dalgalara bakıyordum. Bakışlarımı ona doğru çevirdim 'Özür dilerim öyle demek istemedim.' Panikle yanıma oturdu. Ama onu suçlayamazdım. Şu an ben bile benim yerimde olmak istemiyordum.
'Sadece iki gündür senin telefonuna bakıyorum ve şimdiden çıldırmak üzereyim.' Benim telefonumla ilgilenmek hiçbir şeydi bu numaram çok az kişi de vardı. Bir günlüğüne Beatrice'in yerine geçse asıl cehennemi tadardı.
'Kimler aradı?' aslında sormak istediğim onun hala arayıp aramadığıydı. Buraya geldiğimiz ilk gece Miles'ı aramış ve iyi olduğumu öğrendikten sonra bir daha aramamıştı. Ona kızmak istiyordum ama yapamıyordum. Onu dışarıda bırakmıştım.
Miles da kimi sorduğumu gayet iyi biliyordu ama cevap vermiyordu. Çünkü verecek iyi bir cevabı yoktu. 'Ariel çıldırmış durumda. Biraz daha onunla konuşmazsan özel tim ekibiyle bulunduğun yeri basacağını falan söylüyor. Beatrice ise işle ilgili bir kaç konu olduğunu söyledi. Onun dışındakiler önemli değil. Neyseki şu tatil işini ayarlamıştınız da mahşerin atlıları daha...' Tatil. Hayatım arap saçına dönmeseydi Alex ile birbirimize her şeyi anlatacağımız, bütün korkularımızdan bahsedeceğimiz bir tatile çıkacaktık. Belki şu an önümde uzanan kumsal gibi bir kumsal da yürürdük. Ama gideceğimiz yerin buradan çok daha sıcak olacağına eminim. İki gün öncesine kadar bu tatili düşündükçe içimde bir kıpırtı oluyordu. Vücudumun ısısı artıyor yüzüme şapşal bir gülümseme yerleşiyordu. Oysa şimdi sadece canım acıyordu. Kollarımı doladığım dizlerimi daha çok kendime çektim. Sanki yeryüzünden kapladığım alan küçülürse acım da küçülecekti. Ama öyle olmuyordu. Küçük kardeşimin beni sarmasına izin verdim. 'Her şey düzelecek. Neler atlatmadık biz?' sesindeki güven hoşuma gidiyordu, bu iki gün içinde iyi olan bir şey varsa Miles'ın büyüdüğünü görmekti, benimle ilgileniyor iyi olduğumdan emin olmak istiyordu. Başını kaldırıp bana baktı 'Güven bana, bu da geçecek.' ona inanmak istiyordum. Ama artık kaybedecek çok şeyim vardı ve bu krizi atlatırken neleri kaybedebileceğimi düşünmek bile beni korkutuyordu. Kendi kendime felaket senaryoları düşünmekten sıkıldığım için Miles'a döndüm 'Ariel ne diyormuş?' iki gündür benden haber alamadığı için bu kadar çıldırması pek normal değildi.
