Nerita'nın Kalbi (Düzenleniyor)

Bölüm:2/Anma Töreni

"Nedensiz ayrılık, bu sefer bir nedenle başlamıştı."

Ertesi gün

Aynaya bakmak, sanırım beni tüm düşüncelerimle yalnız bırakan bir eylem. İğrenç eleştiriler, yüzdeki kusurlar, rüyalar ve tuhaflık hissi...

Kendimle yalnız kalamadığım, hele ki böyle zamanlarda bile çok düşünmem ne kadar sağlıklıydı?

Uykusuzluktan oluşan mor halkaları kapatıcı ile olabildiğince kapatmaya çalışıyordum. Aynanın kenarında duran mor menekşelerden farkı yoktu göz altlarımın.

Ve konumumda oldukça garipti. Bir yandan teyzemin elbisemin arka kısmındaki ipleri bağlamasını izliyor, bir yandan da aynadan kendime bakıp makyajla kapattığım kusurlarıma sövüyordum.

Teyzem bana kusursuz bir güzelliğe sahipsin derdi. Kusursuzluk, sevmediğin özelliklerinde saklıdır derdi. Bense sevmediğim özelliklerimde kusursuzluğu göremeyecek kadar kördüm sanırsam.

Bana baktığında nefesini verdi. Aynadan göz göze geldiğimizde, başını aşağıya eğdi, hafifçe başını salladı. "Benlerini kapatma Luna" dediğinde elimdeki süngeri bıraktım. Yüzüme baktım.

Sağ kaşımın üzerindeki ben gözüme çarpıp duruyordu, kapatmasam ne değişecekti ki? Diğer benler çok önemli olmasa da kapatmayınca rahatsız hissediyor, kendimi beğenemiyordum.

"Teyze, her halükarda kapatacağım. Ayrıca benlerime çok laf edildiğini biliyorsun" dedim elime bir lipgloss geçirirken.

Başını iki yana salladı. Sonra ipleri olabildiğince sıktı ve bağlamaya devam etti. "Ah Luna, ne zaman vazgeçeceksin şu takıntından? Kimin ne söylediği neden bu kadar önemli küçüğüm? Her halinle güzel olduğunu söylemekten dilimde tüy bitti benim!"

Teyzeme aynadan baktım ve derin bir nefes verdim. Göz göze geldiğimizde "Elimde olsa keşke." dedim.

Teyzemin üzüldüğünü görebiliyordum. Yaşadıklarımın sadece bir kısmını bilmesine rağmen böyleydi. İşte en büyük nedeni de buydu her şeyi anlatmayıp kafaya takmamın. Derdim bana kalsın. Başkalarının benim için üzülmesine ne gerek vardı?

Derin bir nefes alıp yüzüme gülümsememi takındım. Şu sahte gülümsemeler bile ruhuma bir çizik bırakıyordu mutlaka. Ama mutlu görünmeliydim... Ve sanırım biraz eğlence bugün için sıkıntı olmazdı.

Önümdeki tarağı hızla kaptım ve teyzemin ellerinden kurtulup odanın içinde zıplayarak dolanmaya başladım.

Şarkı söylemeye başladığımda, teyzem beni gülerek izliyordu. Halen çocuk gibisin Luna Lee.

And all I am is a man
Ve ben sadece bir erkeğim

I want the world in my hands
Dünyayı ellerimde istiyorum

I hate the beach
Kumsaldan nefret ediyorum

But I stand in California with my toes in the sand
Ama Kaliforniya'a ayak parmaklarımla kumda duruyorum.