"Korkuyorum."
"Neyden?"
"Bu kadar hızlı olmamızdan."
"Sadece ilk görüşmemizde sevişmek üzereyken beni bırakıp gittin, sonra da tesislerde görüp eve attın. O kadar da hızlı değiliz bence."
Altay'ın karın kaslarının üzerine küçük bir yumruk attı kadın yapmacık bir sinirle.
"Dalga geçme yoksa bir daha göremezsin bu tavırlarımı. "
"İşte bu da beni korkuttu. Ne yapsak ki?"
Sevgi aniden aklına düşen şeyle ciddileşti ve Altay'a döndü.
"Bana bak kıvırcık, yakınlığımızı kimse bilmeyecek."
Altay şaşkınlıkla bakmıştı Sevgi'nin ciddi olup olmadığını anlamak istercesine ama son derece ciddi olduğunu görünce kaşlarını çatmıştı.
"Neden?"
"Daha bugün söyledim. İşimi seviyorum ve seninle bu aramızda olan şeyin işimi etkilemesini istemiyorum."
"Yani aramızda olanların senin için bir önemi yok mu?"
"Ben onu mu diyorum Altay?"
"Onu demeye getirdin ama."
"Saçmalıyorsun. Beni daha yeni tanıyorsun. Ne diyeceksin ki? Ben bu kızı konserde görmüştüm, aramızda birkaç özel şey geçti mi diyeceksin?"
"Sadece bu güzel kadın sizin yengeniz diyecektim ama görüyorum ki sen bunu istemiyorsun."
"Şimdilik istemiyorum."
"Peki."
Altay başka bir şey söylemeden kalkmıştı yataktan.
"Gerçekten gidecek misin şu an?"
"..."
💙
Çok hızlı gittiniz az da kaosumsu bir şeyler olsun :)
