MERDAN CİHANGİR

16. bölüm

İsteme telaşı başlamış. 

Evdekiler dip köşe temizliğe girişmişti.

Gülsüm heyecanla zamanın nasıl hızlı geçtiğini anlamıyordu.

Annesine yanaşıp:" Anne ben mavişle kuaföre gideyim hee, makyajımı yapsınlar olmaz mi? " dedi çekinerek.

Kadın kızındaki bu istekliliğe şaşırıyor içinden kuruntu diyip geçiriyordu.  Şimdi duyduklarına inanamayıp :" Sen ve saçını yapmak o kadar gelen oldu , babanın diretikleri oldu kalkıp siyahlar giyen , hiçbir işe  el atmayan Gülsüm  saçını yapmak ister iyi git ama sağa sola takılma laf söz olmasın " diyip işine geri döndü.

Sessizce  annesinin yanından ayrılıp köşeyi dönünce zıplamaya başladı. İçinden-  giderken unutmayayım da iki , üç çocuk sevindireyim" dedi.

Mavişi de alıp  salına salına yürütüyordu.  Sokaktaki çocuklara seslenip:" Şişt çocuklar gelin hele" dedi.

Yanına güneşten kararmış badem gözlü çocuk geldiğinde :" Al bu parayı bütün arkadaşlarına ve kendine yiyecek birşey al " dedi gülerek.

Çocuk uzatılan parayı eline alıp bayrak misali arkadaşlarına koşup gösterdi.

Arkasından  sinirle isminin söylenmesi ile geri dönüp baktı.

Yakup  derin derin soluyarak gelip : " Sen Yusuf abimle evlenmek mi istersin? " dedi konuya direk girerek.

Gülsüm duyduğu soruyla dumura uğradı. 

Yakup sessizce kendisine bakan kızı kolundan tuttup kendine  çekti .
Zeynep'in kolundan hızla çekilen Gülsüm korkmaya başlamıştı. 

Yakuo kızı sarsarak :" Sana derim konuş Yusuf'u mu seversin  söyle ,  bilmez misin sana deli olurum? Peşinde gezerim . Bir bakışına dünyayı yakarım" dedi sesi titreyerek.

Gülsüm  duyduklarına inanamadı.
Hep Dervişoğlunun kardeşi diye iyi geçinmeye  çalışıp selam verdiği kişi şimdi   ne derdi? İçinden  ya Dervişoğlu  duysa diye geçirdiğinde hızla kollarını yakuptan ayırdı.

Kendini geri çekip etrafa kısa bir bakış attı sesi titreyerek :" Ben duymadım sen de söylemedin . Ben sana hiç o gözle bakmadım . Bakmam da . Yakma başımı , biri görecek laf çıkacak   ne abini ,  ne beni üzme  " dedi ağladı ağlayacak bir halde.

Zeynep şaşkınlık ve korkuyla  dizlerine kollarını sarıp ileri geri sallanıyor, mırıltılar çıkarıyordu.

Yakup duyduklarına inanamıyordu  :" Sana senin için ölürüm  diyorum.  Sen abini üzme, beni üzme diyorsun . Ya ben üzülmüyor muyum ? Ne haldeyim. Ben bu acıyla yaşayamam Gülsüm. Gel etme eyleme . Abime yok de alıp kaçayım seni he , gidelim. Ömür boyu severim seni. Bana bir evet demene bakar . Hadi Gülsümüm söyle " dedi sonuna doğru yalvararak.

Gülsüm tutamadığı gözyaşları ile ne yapacağını bilmiyordu.  En mutlu günü zehir olmuştu. 

Zeynep'e yan gözle baktığında kötü bir halde olduğunu gördü.

İnsanların yavaş  yavaş dikkatini çekiyorlardı.

Kendisini toparlamaya çalışıp :" Abini  seviyorum ben, hep de sevdim. Sana hiç umut vermedim ki ben . Ben kimseye umut vermedim . Kendi halimde yaşadım.  Kimse istemesin diye konaktan bile çıkmıyordum. Yapma bana , kıyma  bırak mutlu olayım " dedi.

Yakup çaresizce ne yapacağını  düşünüyordu.

Bu durumda ne yapılırdı ki?

Ayaklarına  mi kapansaydı?

Yoksa kızı kolundan tutup götürse miydi?

Evet götürseydi ne olurdu?

Abisi mi peşine düşerdi? Düşsündü.

Babası mi redderdi? Etsindi.

Onsuz nasıl  nefes alacaktı?

Her akşam abisini koynuna girdiğini gördüğünde  nefes alacak miydi?

Evinde her karşılaştığında ne yapacaktı? Başını mi çevirecekti?

.....

Mithat şirketeki işlerini bitimiş yanındaki doktor ile konağa gidiyordu. Doktor anlatığı referanslarıyla umutlandırmıştı.

Yolda gördüğü   Gülsüm ile arabasını köşeye çekip:" Ufak bir işim  var geliyorum" diyip arabadan indi.

Kim  yolunu kesmişti?

Bu kız hiç mi düşünmedi isteme günü adı çıkacağının?

Mithat karşında Dervişoğlunun kardeşinin görmesiyle şaşkınlıkla:" Hayırdır mevzu ne bu kadar millet toplanmış  , dağılın lan? " dedi sinirle.

Gülsüm korkuyla kendisine bakmasınla  iyice gerilmişti Merdan.

Bakışlarını  Yakup'a çevirip :" Hayırdır    şimdiden bacımı köşeye çekersin,  sana derim" dedi diklenerek.

Yakup  sinirle:" Millet falan umrumda değil sonra konuşacağız " diyip hızla  ayrıldı .

Merdanın  gözleri yerdeki mavişi görünce hızla yere çöktü. Kollarından tuttuğunda  mavişi korkuyla  kendini çekmişti.  Merdan kızın gözlerinde saf korkuyu , üstündeki ıslaklığı  görünce şaşkına uğradı.

Yutkunup kızı kucağına aldı.  Zeynep ,Merdanı görmesiyle sıkı sıkı sarıldı.

Merdan üstüne değen  ıslaklık ve burnuna gelen kokuyu umursamadan arabaya yöneldi.  Kapısına geldiğinde  arkasını dönüp: " Gülsüm  kapıyı aç" dedi.

Gülsüm ismini durmasıyla kendini toparlayıp hızla arabaya yöneldi . Kapıyı açtı  diğer kapıdan  arabaya binip oturdu.

Merdan kızı  bıraktığında  Zeynep kollarını çekmemiş aksine daha sıkı sarmalamıştı. Titremeleri artmıştı.

Kendini zor da olsa çeken Merdan kızın göz hizasına  gelip :" Sakin ol. Ben burdayım. Kimse sana karışamaz.  Şimdi evimize gidelim " dedi onay isteyerek.

Kız anladıklarıyla  kafasını sallayıp kollarını çekti.

Merdan arabaya bindi  ve giderken dikiz aynasında  ara ara mavişi izliyordu.

♤♤♤♤
Hello ben geldim.
Umarım  ekşinli bir bölüm olmuştur.  Bence oldu da.

Yani Yakup yavrum yapmaa.

Abin duysa ne der?
Dervişoğlu  ikinci bir tranvayı kaldırır mi? 

Neyse  seviliyorsunuz.
Zeytan34