SANA MERHEM

8.BÖLÜM

Nabersinizzz??? 

Canlarım Allah rızası için okuduktan sonra oy ve yorum yapın okuyosunuz ama ne oy var ne de yorum ayıp oluyor.

Bana bana Bihterine :)

İyi okumalarrr :)

***

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp Arda'ya döndüm "uyuyalım mı?" dedim. Çünkü çok uykum vardı. Kafasını salladı anlamıştı zaten kaç gündür gözlerimin şişmişliğinden ve esnemelerimden. Saat daha 17:30'du ve ben sabaha kadar uyumayı planlıyordum tabi uyuyabilirsem. Yatağa yattığımda yastığını alıp gidecekken "gitmesen olmaz mı birlikte uyusak" dedim şirin gözükmeye çalışarak. Yanıma geri gelip uzandı "şu taşınma işini biraz hızlandırsak güzel olur aslında" dedi gülümseyerek. "Olabilir" dedim kıkırdayarak bu saatten sonra yalnız yaşayamazdım herhalde. "o zaman bu hafta birlikte gidip özel eşyalarını alalım" dediğinde "tamam" dedim ve başımı göğsüne koyup sarıldım "iyi ki benim arkadaşımsın" dediğimde bedeni gerildi. Günlerden sonra gözlerim huzurla kapanırken "iyi uykular Arda'cımmm" dedim cımı uzatarak nefret ediyordu bu eklerden ama ona söylediğimde sesini çıkarmıyordu. Alnıma küçük bir öpücük kondurup "İyi geceler Ayda'cımmm" dedi aynı benim gibi cımı uzatarak. İkimizde güldük. Göz kapaklarım daha fazla bu uykusuzluğa dayanamayarak kapandı.

3 Saat sonra

ARDA'DAN 

Ayda uyuyalı üç saat olmuştu ben hiç uyumadan üç saat boyu onu izlemiştim. Mutluyum hem de çok artık sevdiğimle birlikte yaşayacaktım. Aynı zaman da üzgünüm de sevdiğim kız üzgün olduğu için. O her üzüldüğünde ben bir mum misali eriyordum ama o bunun farkında değildi gerçi ona olan aşkımdan da sevgimden de bir haberdi. Benim Ayda'ya olan duygularım 5. sınıfta başladı ama ben ona karşı olan duygularımı bırak ona anlatmayı kendime bile anlatamadım. Ben ona karşı olan duygularımı 8. sınıfta anlamıştım. Dört sene arkadaşım o yüzden bu kadar çok seviyorum bu kadar çok kıskanıyorum diye kendimi geçiştirdim. Ama 8. sınıfta ona karşı duygularımdan tam anlamıyla emin olmuştum ben ona aşıktım hem de deliler gibi. Ama ona olan aşkımı hiç bir zaman itiraf etmedim korktum ve hala korkuyorum ya aramız bozulursa ya bir daha benle konuşmazsa işte o zaman ölürdüm. Çok güzel uyuyordu bir kaç saç tutamı yüzüne düştüğünde sinirle saçını arkaya yitmişti uykusu arasında. Biraz sonra saçları yeniden bebek gibi masum yüzüne düştüğünde bu sefer ona fırsat vermeden ben kulağının arkasına sıkıştırdım saç tutamlarını. Kollarını iyice belime doladığında güldüm. Gözümde küçük bir çocuktan farksızdı. Bende kollarımla onu kendime biraz daha yaklaştırdım burnuma o mis vanilya gibi kokan kokusu doldu. Uyanana kadar onu seyrettim ve kokusunu içime depoladım. Aklıma gelen düşünceyle gülümsedim. Acaba onu sevdiğimi söylesem kabul eder miydi? Sahiden bir ömür mutlulukla birlikte yaşama şansımız var mıydı?

Öyle bir şansın inşallah vardır Arda'cım  :)

Evettt bu  bölümün de sonuna geldik :)

Oy vermeyenlere ve yorum yapmayanlara söylüyorum 'kalbimi kırıyorsunuz' ha bunu bilesiniz :(