Roommate ✅

infamous

"Aferim sana Changbin! Mükemmelsin cidden! Ya nasıl uyuyakalırsın ya, nasıl!?"

Kendi kendime söylenirken bir yandan ayakkabılarımı giymeye çalışıyordum.

Sonunda ayakkabımı giyip kafamı kaldırdığımda gülerek beni izleyen Chan'ı gördüm.

'Tanrı'm eğer beni duyuyorsan, lütfen şu an yer ayrılsın ve içine gireyim.'

Benim Guinness Rekorlar Kitabına girmem lazım cidden.

Hem de, 'dünyanın en rezil insanı' olarak.

Boğazımı temizleyip konuştum.

"Şey, ben geç kalıyorum, çıkmam lazım yani. Görüşürüz!"

Deyip kapıyı açtığım gibi kendimi dışarı attım.

"Salaksın Changbin! Gerizekalı Changbin! Her defasında kendini rezil etmeyi nasıl başarıyorsun Changbin!?"

Kendime söylene söylene durağa yürüdüm.

Durağa gelince kulaklıklarımı kulağıma taktım ve otobüsü beklemeye başladım.

***
Kampüsten çıkmış Menekşe Cafe'ye yürüyordum. Bizim çocuklarla buluşacaktık.

Uzun zamandır hissetmeye alışık olduğum izlenme hissi içimi doldurduğunda kafamı ayaklarımdan kaldırıp etrafıma baktım.

Karşı kaldırımda yürürken bana bakan yeni oda arkadaşımı gördüğümde kocaman gülümsedim ve el salladım. Önce gülümsememde takılı kaldı gözleri. Ardından elime çıktığında tebessüm etti ve o da abana el salladı.

Önüme döndüm ve yürümeye devam ettim. Ne konuşabilirdik ki sonuçta?

***

"Çocuk bunu, bunu deli sanmıştır lan. "

Deyip gülmeye devam etti Minho.

Jisung'da ona katılıp deli gibi gülüyordu.

Ağlak bir ifadeyle Seungmin'e döndüğümde onun bile güldüğünü gördüm.

"Hiç bakma öyle gerizekalı. Gerçi artık sana rezil demek gerekir."

Suratımı astım.

"Pis insanlar. Nefret ediyorum hepinizden. Hem, hem Jisung gitmese böyle olmazdı. Yeni bir oda arkadaşım olmayacağı için, rezilde olmazdım."

Kollarımı bağlayıp arkama yaslandım.

Jisung'da gülmeyi kesmiş, somurtuyordu.

"Kabak yine benim başıma patladı, iyi mi?"

Köşede sinirli bakışlarını onlara yöneltmiş, onlara Changbin'in yanında oldukları her an için farklı bir işkence uygulamayı düşünen saplantılı bir ruh hastasından* haberleri olsaydı bu kadar rahat olurlar mıydı? Sanmıyorum...

* burda kimden bahsettiğimi anladınız büyük ihtimalle ama bir şeyi açıklamak istiyorum, burada bahsettiğim ruh hastalığı gerçekten psikolojik bir rahatsızlık anlamında. Hakaret olarak değil yani.

Sizi seviyorum.

🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💖💖💗💗❤️❤️💙💙💟💟💘💘💞💞💛💛💞💞💘💘💟💟💙💙❤️❤️💗💗💖💖💝💝💚💚💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💖💖💗💗❤️❤️💙💙💟💟💘💘💞💞💛💛💞💞💘💘💟💟💙💙❤️❤️💗💗💖💖💝💝💚💚💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💗💗❤️❤️💖💖❤️❤️💙💙💟💟💘💞💞💛💛💘💘💘💛💛💞💞💖💖💝💝💗💗💚💚❤️❤️💙💙💟💟💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💛💛💞💞💘💘💟💟