Roommate ✅

my miracle

Kapıyı arkamdan kapattığımda ellerim titriyordu.

Eğer evdeyse ne yapacaktım?

Sessiz adımlarım salonu bulduğunda onun sesini duydum.

"Hayır, hayır. Lan bir dinle! Hyunjin, öyle değil."

Bir süre sesi gelmedi, üstün zekamla karşı tarafı dinlediğini anladım. Derin bir iç çekiş duydum, ardından bir şeylerin yere düşme sesi geldi. Korkuyla bir adım geriye gittim.

"Ya seviyorum lan seviyorum, ister hastalıklı olsun ister başka bok! Adına takıntı desen de aynı, sevgi desen de aynı şey benim için. Changbin'i görünce dünyadaki her bir yer güneş görüyor. Tüm çocuklar iyileşiyor, tüm hastalar sağlığına kavuşuyor, susuz kimse kalmıyor. Her şeyin iyi olması için Changbin gerekiyor kısacası, anladın? O benim mucizem, benden korkan mucizem."

Gözlerim şokla açıldı. O ise hala konuşuyordu.

Biliyordum bunu zaten ama bunu ondan duymak daha farklı bir histi.

"Evet ben kötü bir insanım. Onun hayatında yer bulmayı haketmeyecek kadar fazla kana bulandım ama çok seviyorum Hyun, çok..."

Ne? Kötü mü? Cidden odama aldığım insan hakkında hiçbir şey bilmiyordum.

Aferin gerizekalı. Sonra hayatım neden boka gidiyor neden acaba?

Bilerek fazla ses çıkartarak odama geçtim ve yatağıma oturdum. Ne yapacaktım şimdi?

Derin bir nefes aldım ve uzanıp komodinin üzerindeki tabletimi aldım. Kilidini açtıktan sonra arama sekmesine girip onun ismini yazdım.

Bang Chan

NE!?

💕💓💞🤍❣️❤️‍🔥🖤💖💘💗🖤💖💕💓💓💓🤍🤍🤍🤍🤎🤎🤎🖤🖤🖤🖤🖤💘💘💘

Sizce changbin ne öğrendi? 

iyi okumalaaar